دومین روز از رویداد «شکوه سینما» با مدیریت مستانه مهاجر روز گذشته برگزار شد.
ابراهیم حقیقی، سحر دولتشاهی، نوید محمدزاده، الناز شاکردوست، پارسا پیروزفر، پرویز شهبازی، بهمن فرمان‌آرا، پوریا رحیمی‌سام، حامد کمیلی، فرشته حسینی، مینا ساداتی، لیلا بلوکات، شادمهر راستین، فرشته صدرعرفایی، نازنین پیرکاری، محمدرضا شریفی‌نیا، مانی حقیقی، کاوه سجادی حسینی، مهرداد غفارزاده، مرجان شیرمحمدی، مرجان اشرفی‌زاده، مجید توکلی، سیف‌الله صمدیان، حسین فرح‌بخش، لیلا نقدی‌پری، هومن بهمنش، مصطفی احمدی، مجید نوروزی، کامیار محسنین، درناز حاجی‌ها، هوشنگ گلمکانی، سام نوری، سام کلانتری، اوژن حقیقی، حسن مصطفوی، سها نیاستی، حنیف سروری، شبنم قربانی، ارسلان امیری، امید شمس، بایرام فضلی، امین شعرباف، آرش صادقی، مهدی ابراهیم‌زاده، منصور وثوقی، نفس بازغی، سودابه خسروی، محمد کمالی پور، سمیرا برادری، پرند زاهدی، غزل معصومی، حسین اکبری، گلاره کیازند، کتایون ارسنجانی، کیمیا کاظمی و ... از جمله هنرمندانی بودند که در کنار دانشجویان و هنردوستان در دومین روز این رویداد شرکت کردند.
اولین نشست دومین روز مسترکلاس «شکوه سینما» با عنوان ورود بازیگر به دنیای نقش با حضور پارسا پیروز برگزار شد.
در این نشست پیروزفر به آنچه در ایفای نقش اهمیت دارد و به ارتباط بهتر بازیگر و مخاطب کمک می‌کند اشاره کرد. همچنین پروسه رشد بازیگر، فهم فیلمنامه و ارتباطات منطقی آن، بداهه پردازی، اهمیت هماهنگی نقش و دیالوگ با میمیک، فرم و رفتار بازیگر و ... از جمله دیگر مباحثی بود که در این نشست مطرح شد.
همچنین پارسا پیروزفر در بخش دیگری از این نشست به پرسش‌های حاضران پاسخ داد. مدیریت این جلسه برعهده کیوان کثیریان بود.
دومین نشست امروز مسترکلاس «شکوه سینما» با عنوان خاستگاه، ویژگی‌ها و مولفه‌های سینمای جیلان با حضور نوری بیلگه جیلان، کارگردان شهیر سینمای ترکیه و جهان و برنده نخل طلای کن، برگزار شد.
فایسال سویسال، کارگردان فیلم سینمایی «درخت خاموش» (تولید مشترک سینمای ایران و ترکیه) به عنوان مترجم، نوری بیلگه جیلان را در این نشست همراهی کرد.
بیلگه جیلان با اشاره به اینکه اولین بار در سال ۱۹۸۵ به ایران سفر کرده، عنوان کرد: من تا کنون سه بار به ایران آمدم، آخرین بار هم حدود ۲۰ سال پیش بوده است. سینمای ایران را خیلی دوست دارم و خوشحالم که در کشوری که سینمایش قوی است حضور دارم.
او در بخشی از این نشست گفت: اولین فیلم کوتاه خود را در سن ۳۶ سالگی ساختم. فکر می‌کردم که روحیه و شخصیت من چندان با سینما هماهنگ نیست و به همین دلیل دیر شروع کردم. من بیشتر در تنهایی خود زندگی می‌کردم چراکه از تنهایی لذت می‌بردم. کارم را با عکاسی شروع کردم. چون عکاسی به شما امکانی می‌دهد که تنها کاری را انجام دهید و فیلم که می‌ساختم فکر می‌کردم یک شیوه عکاسی است و به همین دلیل شجاعت ورود به سینما را پیدا کردم.
برنده نخل طلای کن درباره جذابیت سوژه‌ها برای ساخته شدن فیلم‌هایش گفت: درباره موضوعات اخلاقی که در آن نمی‌توان تصمیم گیری کرد و چیزهایی که نمی‌دانم بیشتر کنجکاو هستم که درباره آن فکر کنم و فیلم بسازم.
جیلان درباره فرآیند خلاقه‌اش در جریان توسعه داستان اظهار کرد: کاش راه مشخصی برای طی کردن این فرآیند بود. برای هر فیلم و فیلمنامه باید یک راه جدید پیدا کنیم. بیشتر روی وضعیت امکانات فکر می‌کنیم و داستان را جلو می‌بریم.
این کارگردان سرشناس ترک در بخشی از این نشست درباره زنده‌یاد عباس کیارستمی بیان کرد: او کارگردان محبوب من است و از او خیلی چیزها یاد گرفتم. او تاثیر زیادی روی من داشته است. در استانبول زمانی که رفتم «خانه دوست کجاست؟» را ببینیم، هنوز او را نمی‌شناختم و شناختی زیادی هم از سینمای ایران نداشتم. این فیلم اصلا شبیه فیلم‌هایی که دیده بودم، نبود و موضوعاتی که کسی به عنوان فیلمساز برایش ارزش قائل نمی‌شد، وسط فیلم گذاشته بود و از آن فیلم ساخته بود. وقتی شما چنین فیلم‌هایی تماشا می‌کنید و دوست دارید، دریچه‌ای تازه به رویتان باز می‌شود. از آن موقع کارهای کیارستمی را دنبال کردم و همه فیلم‌هایش را دوست دارم.
او گفت: ما یک فرهنگ مشترک داریم. از این لحاظ هم با آثار کیارستمی همذات پنداری کردم و شاید به همین دلیل در اروپا چنین تاثیری نباشد. به نظر من عباس کیارستمی، در سینما نفس و روح جدید خلق کرده است. او روش فیلم ساختن را هم دگرگون کرد و راه‌های جدید فیلم‌ساختن را به کارگردانان یاد داده است. در ادامه نوری بیلگه جیلان به پرسش‌های حاضران پاسخ داد.
در ادامه، مراسم یادبودی صمیمی برای کارگردان نام‌دار سینمای ایران، زنده یاد عباس کیارستمی برگزار شد. در ابتدای این مراسم برش کوتاه از فیلم «کیارستمی و عصای گم شده» درباره عباس کیارستمی پخش شد. سپس مستانه مهاجر، مدیر این رویداد در سخنانی کوتاه ضمن تقدیر از حاضران، گفت: «شکوه سینما» باعث شد که یک بار دیگر دور هم جمع شویم. جای عباس کیارستمی همیشه خالی است.
سپس سیف‌الله صمدیان در سخنانی گفت: حیف است فیلم‌های نوری بیلگه جیلان را ببینید و عکس‌هایش را نبینید.
ابراهیم حقیقی نیز در سخنانی اظهار کرد: تصورم این است که طوری که کیارستمی فیلم می‌ساخت و نوری فیلم می‌سازد، با قلبشان می‌سازند! به سینمای تجاری جهان کار ندارند.
وی گفت: اگر قرار است معنای سینما را در وجه هنری آن بسنجیم قطعا طرفدار سینمای نوری بیلگه جیلان و عباس کیارستمی خواهیم بود.
سپس بخش‌های کوتاهی از مستند «۷۶ دقیقه و ۱۵ ثانیه با عباس کیارستمی» ساخته سیف‌الله صمدیان نمایش داده شد.
در پایان این روز، فیلم «روی علف‌های خشک» با حضور کارگردان آن، نوری بیلگه جیلان نمایش داده شد.
کاش یک تحقیق هم کرده بودید ببینید پزشک مربوطه کجاست.