رشیدپور: «من و تو» خبیث نیست زرنگ است

این روزها یک شبکه فارسی زبان دیگر به مجموعه تلویزیون های ماهواره ای افزوده شده . من و تو را می گویم . کیفیت فنی خوبی دارد و به نظر می رسد برای راه اندازی آن از برنامه ساز های خوش سلیقه استفاده شده . ظاهرا مشتریان زیادی هم به دست آورده است …

 سالهاست که واکنش ما به پدیده های اینچنینی انفعالی ست . همین دیروز مطالب مفصلی در مورد خباثت مدیران این شبکه و دست های کثیف پشت پرده و استکبار جهانی و …. در برخی روزنامه ها خواندم  و ظاهرا مخاطب مجبور بود احساسات به فوران رسیده نویسنده عزیز را به عنوان خبر یا تحلیل بپذیرد و البته من قضاوت نمی کنم .

لطفا مستحضر باشید که من همواره آسیب های جدی این نوع رسانه ها را در همین سایت گوشزد کرده ام و حتی در برخی موارد معتقد به عناد و غرض ورزی بعضی شبکه ها هم هستم . پس مخالفت من با توهم خبیث پنداری موسسان چنین شبکه هایی دلیل بر تطهیر و مبارک دانستن هیچ کس و هیچ رسانه ای نیست اما …

شبکه های مانند من وتو آن دسته از مخاطبان را به خود جذب می کنند که درحقیقت رسانه های داخلی با بی سلیقگی آنها را از دست داده اند و دقیقا به موضوعات و نیازهایی می پردازند که شبکه های داخلی از آن غافل هستند . بر خلاف تصور همگانی ریشه بسیاری از این کمبود ها در پررنگ بودن خطوط قرمز نبوده و ناشی از کج فهمی رسانه ای ست .

جالب است که برنامه های ورزشی هیچ کدام از این شبکه ها حتی بی بی سی فارسی مخاطب چندانی ندارد . چون برنامه نود اوج نیازهای مخاطب هیجان زده را تامین می کند .

اما متاسفانه تنها نقطه قوت ما همین است …

سالهاست که تکلیف موسیقی در مهمترین رسانه کشورمان مشخص نیست و این فرزند ناخلف پیوسته در تنگنای اختلاف نظرهای گوناگون دست به دست می شود . تولید و پخش برنامه های نمایشی به دلیل چالش در سود آوری اقتصادی برای شبکه های تلویزیونی دچار آفت شتاب زدگی و ابتذال پنهان شده و به نظر می رسد نظارت بر سودآوری از نظارت کیفی سبقت گرفته است .

وابستگی آزار دهنده جنگ های تلویزیونی به حامیان مالی ریزش شدید مخاطبان را در پی داشته و بیننده محترم از تماشای چهره های پلیس راهنمایی و رانندگی و یا مدیر فلان بانک و … در چنین برنامه هایی خسته شده است . جای تاسف است که حتی ویژه برنامه های اعیاد هم به همین روش ساخته می شوند .

به تمام گفته های من آشفتگی تحلیل های سیاسی و ذهنیت بخشی از مردم نسبت به صداوسیما را هم اضافه کنید .

منظور من از نوشتن این چند خط آن است که برخورد انفعالی و واکنش خصمانه نسبت به امثال من و تو هرگز نشان هژمونی رسانه ای و قدرت نفوذ نبوده بلکه گاهی طعم حسرت می دهد . شاید بهتر آن باشد که اندکی به سمت اصلاح معایب موجود برویم و یه جای آنکه مخاطب نجیب و کم توقع خودمان را دودستی تقدیم دیگران کنیم درجهت پاسخ به نیازهای او قدم برداریم .

رسم روزگار همین است … کسی که از سهل انگاری ما استفاده می کند الزاما خبیث نیست احتمالا زرنگ است!

مطالب خواندنی و جذاب وبلاگ ها را در ستون وبلاگ «تابناک اجتماعی» مطالعه بفرمایید.