سرویس دفاع مقدس «تابناک» ـ در کتاب تاریخ مبارزات ملت ها، صفحات زرینی نگاشته شده که آکنده از مفاهیم والایی همچون حماسه و ایثار است و کنکاش در تحلیل این صفحات، ثمری چون معرفی قهرمانانی الگو و گاه اسطوره خواهد داشت.
انسان هایی بوده اند که در برهه ای خاص و بنا بر شرایطی ویژه به خلق حماسه پرداخته و استعدادهای شگرف بشری را در کسب کمال و دستیابی به موفقیت در نهایت زیبایی بروز داده اند و نبرد همیشگی حق و باطل عرصه ظهور قهرمانانی از این دست بوده که میزان ماندگاری‌شان در حافظه بیدار ملت‌ها به مقدار صبر و مقاومتشان در جانبداری از حق و گسترش عدالت در جامعه بستگی داشته و دارد.
حکایت آزادگان سرافراز و پیروز ایران اسلامی، داستان صحنه‌های سراسر غرور و افتخار است که هنرمندان مخلص آن کسانی نیستند، جز مردانی مومن و باایمان که سر بر فرمان امام خویش نهادند، از دل اقشار محروم اجتماع برخاستند و زیباترین آثار ماندگار را با موضوع مقاومت و مجاهدت خویش خلق کردند و آنگاه که دست تقدیر، روزهای طولانی اسارت را برایشان رقم زد، با اقتدا به مولایشان امام موسی بن جعفر (ع) صبر و استقامت را با تسلیم الهی در هم آمیختند و جلوه‌هایی از کمال انسانی را به تصویر کشیدند.
آزادگان در طول اسارت خود مدینه فاضله ای را تحقق بخشیدند که علمای دین و اخلاق آن را در ایده‌ها و آرزوهای خویش پرورش می دادند. این عزیزان افزون بر نبرد و مقاومت در دو جبهه دشمنان بعثی و منافقین، شگفت‌انگیزترین صحنه‌های عشق و ایثار و همدلی و یکپارچگی را به نمایش گذاشته و نزدیکترین فاصله معنوی خود را با معبود برقرار کردند.
این مردان و زنان استوار و مقاوم با وجود تحمل فشارهای سنگین روحی و جسمی، فضایی معنوی و الهی را پدید آوردند و در کنار آن با تدریس و فراگیری علوم دینی و انسانی و زبان های خارجی، بیشترین بهره را از زمان بردند، به گونه ای که بسیاری از آنان پس از بازگشت به میهن از بهترین نیروهای دانشگاهی و حوزوی شدند.
از سوی دیگر، این قهرمانان با دعاهایشان برای سلامتی رهبر و پیروزی ملتشان نمونه دیگری از عشق به وطن و ارادتشان به ولایت را به اثبات رساندند، به گونه ای که در سخت‌ترین مراحل اسارت و در اوج شکنجه های جسمی و روحی، دست از اعتقادات خود برنداشته، آنی خویش را ندیدند و جز به ادای تکلیف در اندیشه دیگری نبودند.
به راستی، چگونه شدنی است که کسی دریابد بر وجود پاک و در دل های عاشق در آن غربت و دوری از وطن چه گذشت؟
در طول دوران هشت ساله دفاع مقدس و دو سال پس از آن پدیده های شگفت انگیزی از آرمان خواهی جوانان این ملت در بیش از بیست اردوگاه عراق اتفاق افتاد که با بازخوانی، بازشناسی، تبیین و تدوین آن، خواهیم توانست الگویی نو و تفسیری نوین از پایداری، مقاومت و رشد و تعالی معنوی جوانان خود را به جهان معرفی کنیم.
فرهنگ آزادگان دستاورد اخلاص، ایثار و مقاومت آزادگان عزیزی است که در سالروز آزادی شان قرار داریم. ملت ما بازگشت این سرافرازان دفاع مقدس به وطن در 26 مرداد 1369 را به عنوان یکی از بزرگترین روزهای تاریخ انقلاب می داند که شور و شعف در تمام ایران موج می زد. آن روز ایران به فرزندان غربت کشیده اما صبور و مقاومش آغوش گشود و بوسه‌هایی از جنس سربلندی را بر گونه‌هایشان نشاند.
... و امروز فرهنگ آزادگان به عنوان میراث گرانسنگ آن حماسه‌ها، پایمردی‌ها و معنویت‌ها هدیه بزرگی است که این جوانمردان به ملت و نسل حاضر تقدیم می کنند؛ فرهنگی که می تواند در پالایش زنگارهای روحی و روانی و پیشرفت چشمگیر در به دست آوردن مدارج معنوی، معرفتی و ایمانی موثر و الگویی قابل تعمیم و نمونه ای عینی برای ترویج آن در جامعه باشد.
به مناسبت 26 مرداد ماه، سالروز بازگشت آزادگان سرافراز ایران اسلامی به وطن، یاد و خاطره ایثار و مقاومت آنان را گرامی می داریم و به ارواح شهدای آزاده به ویژه سید آزادگان مرحوم حجت الاسلام والمسلمین سید علی اکبر ابوترابی درود و صلوات می فرستیم و عاشقانه می گوییم: ای شاهدان شهادت، ای راست قامتان پیروز که «استواری» شرمنده شماست و «صبر» درس استقامت را از شما آموخت، ای کسانی که عطرهای بهشتی در پیراهن دارید و عشق در ضمیر خود می پرورید و ای کسانی که شهادت را به چشم تجربه کردید و شهیدی زنده از مجموعه شهدای همیشه جاوید انقلابید. آری شما اسیر دشمن نبودید، بلکه دشمن اسیر آزادگی شما بود، سالروز آزادی‌تان از بند دژخیم بعثی مبارک باد.
اي سرافرازان بي همتا