موضوع ممانعت ورود بانوان به ورزشگاه‌ها و دیدن مسابقات ورزشی از نزدیک، سابقه دیرینه در کشور دارد و تقریباً پس از پیروزی انقلاب اسلامی از ورود خانم‌ها به ورزشگاه‌ها جلوگیری شده است. البته نخستین ورود زنان به ورزشگاه در سال 2006 بود که همسر رئیس‌جمهور وقت، مهمان ویژه در مسابقه ایران و بحرین بود.
به گزارش «تابناک»، در سال 1378 نیز چهار دختر توانستند با همکاری چند کره‌ای وارد ورزشگاه آزادی شوند؛ اما این ماجرا و ورود زنان به ورزشگاه در زمان دولت احمدی‌نژاد جدیت پیدا کرد، به گونه‌ای که وی دستور داد تا زمینه‌ای فراهم شود که زنان نیز بتوانند بازی‌ها را از نزدیک ببینند؛ البته این کار با واکنش‌هایی همراه شد و سرانجام دولت از تصمیم خود عقب‌نشینی کرد.
در حالی که به نظر می‌رسید، اوضاع به حالت عادی برگشته و زنان دیگر پیگیر ورود به ورزشگاه‌ها نیستند، در زمان مسابقه والیبال بین تیم‌های ایران و برزیل، با تلاش عده‌ای از زنان که قصد ورود به سالن مسابقات را داشتند، بار دیگر نمود پیدا کرد و به یکی از مباحث جنجال‌برانگیز تبدیل شد.
این مسأله جایی پر‌رنگ‌تر می‌شود که برخی زنان با همکاری برخی برزیلی‌ها و ایتالیایی‌ها توانستند خود را به درون استادیوم برسانند. پس از این ماجرا بود که بسیاری از افراد از جمله افراد سیاسی نیز در این خصوص واکنش نشان دادند؛ برخی از آنان، این کار را سیاسی جلوه داده و ادعا کرده بودند، واردشدگان به ورزشگاه قصد ضربه زدن به کشور را دارند.
البته برخی نیز این موضوع را به سخره گرفتند و برخی دیگر از جمله یکی از نمایندگان زن مجلس ادعا کرده بود که كار زن بچه‌دار شدن و تربيت فرزند و شوهرداري است، نه ديدن مسابقه واليبال. يك عده‌ای می‌خواهند هر طور شده به زن نقش‌هایی بدهند كه مخالف با وظايف شرعي است. زني كه دغدغه اصلی‌اش رفتن به ورزشگاه و شاغل شدن و اين دست مسائل باشد كه ديگر به وظايف اصلي خود نمی‌رسد (البته این سخنان دو روز بعد توسط فاطمه آليا، نماينده تهران تکذیب شد).
اما به راستی دغدغه مسئولین برای ورود زنان به ورزشگاه چیست؟ دکتر احمد رضا دستغیب عضو فراکسیون ورزش مجلس در این باره می‌گوید: تیم ملی متعلق به همه مردم ایران است و این همگان شامل زنان کشور هم می‌شود.
این نماینده در پاسخ به اینکه چرا از ورود خانم‌ها به ورزشگاه‌ها جلوگیری می‌شود، گفت: استادیوم‌ها باید ضوابط خودشان را داشته باشند. این مکان‌ها باید ضابطه‌مند شوند و اگر ضابطه‌ها رعایت شود، منعی برای ورود به ورزشگاه نیست. ما قانونی برای جلوگیری از ورود زنان به ورزشگاه نداریم. حال این را که چرا نمی‌گذارند خانم‌ها به ورزشگاه بروند، من نمی‌دانم؛ اما احتمال برای حفظ حرمت خود زنان این کار انجام می‌شود. باید جایگاه‌های جدایی برای زنان تعریف کنند و به نظر من می‌شود از امکانات موجود شرایطی برای ورود زنان ایجاد کرد.
اما بهروز نعمتی، دیگر نماینده مجلس و عضو هیأت‌رئیسه مجلس در این خصوص گفت: نظر من این است که زیرساخت‌های لازم برای حضور بانوان در ورزشگاه را نداریم و این کار تا انجام نشود امکان حضور نخواهند داشت.
این نماینده گفت: ما یک کشور اسلامی هستیم؛ بنابراین، باید اعتقادات اسلامی را مد نظر قرار دهیم. پس تا زمانی که فرهنگ‌سازی مناسب نشود، نمی‌توان بانوان را به ورزشگاه‌ها آورد و در حال حاضر این فرهنگ وجود ندارد، باید همه کمک کنند تا به این نتیجه برسیم.
وی در پایان گفت: من شفاف به شما می‌گویم شما یک بار به یکی از ورزشگاه‌های کشور سر بزنید و ببینید کسانی که در آنجا هستند، از چه کلماتی استفاده می‌کنند، آن وقت قضاوت با خود شما خواهد بود.
البته فراکسیون زنان مجلس نیز در این باره موافقان و مخالفانی دارد، شهلا مير گلو بيات، نماينده ساوه دراین‌باره می‌گوید: من زياد اطلاعي از بازي واليبال و حواشي آن ندارم و بايد سؤال كنم تا بتوانم با اطلاعات كافي حرف بزنم. اما در كل خانم‌ها نيمي از جمعيت اين كشور را تشكيل می‌دهند و بايد به درخواست‌های آن‌ها احترام گذاشته شود، منتها در همان چهارچوب موازين اسلامي و قانوني. آن‌ها می‌توانند خيلي چيزهايي كه باعث نگراني می‌شود را رعايت كنند و در ورزشگاه‌ها باشند. به هر حال اين درخواست خانم‌هاست و بايد به آن احترام گذاشته شود. من هم سعي می‌کنم در مجلس اين موضوع را پيگيري كنم.
و از سوی دیگر، نيره اخوان بی‌طرف، نماينده اصفهان بر این باور است که زنان ايران مسائل حل نشده بسياري دارند، حالا يكسري از زنان و دختران آمده‌اند و حاشيه درست کرده‌اند و دارند به كمك رسانه‌ها آن را بزرگ می‌کنند، نبايد ما را فريب بدهد. این‌ها را من شخصاً نماينده زنان ايران نمی‌دانم.
اين مسائل هيچ اولويتي ندارد؛ نه از نظر شرعي و نه اجتماعي. این‌هایی كه به مسابقه واليبال آمدند اصلاً در مقابل جامعه زنان ايراني عددي نيستند كه بخواهند آن‌ها را نمايندگي كنند. به نظر من مسإله راه ندادن زنان به ورزشگاه‌ها اصلاً موضوع مهمي نيست. مخصوصاً اينكه يك عده می‌خواهند عليه نظام از اين موضوع بهره‌برداری سياسي داشته باشند.
گفتنی است، پس از بروز این حواشی، شهین دخت مولاوردی، معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری در صفحه فیس بوک خود درباره این جلسه نوشت: «امروز در هیأت دولت به ممنوعیت ورود زنان به سالن مسابقات والیبال اشاره کردم و مراتب اعتراض و ناامیدی نسل جوان را از این موضوع اعلام کردم، به ویژه که دیدن این مسابقات ظاهراً در دوره‌های قبلی برای دختران و زنان محدودیتی نداشته و ایجاد محدودیت در دوره دولت تدبیر و امید مایه تعجب شده است.»
گویا با تدبیر و سازوکار لازم در این خصوص می‌توان به جوانه زدن بذر امید دل بست. ممنوعیت ورود زنان به استادیوم‌های ورزشی چیزی نیست که خواسته وزارت ورزش و جوانان باشد.
به گفته سارا قاسم پور دبیر کارگروه دختران معاونت زنان ریاست جمهوری، وزیر ورزش و جوانان نیز با این ممنوعیت ایجادشده مخالف است و در مسابقه قبل به صورت سمبلیک با خانواده‌‌اش حضور پیدا کرد تا نشان دهد مشکلی برای حضور بانوان در مسابقه‌ها نیست.
وی در گفت‌و‌گو با یکی از خبرگزاری‌ها با بیان اینکه گویی شورای تأمین اجازه ورود خانم‌ها به ورزشگاه را نداده و ما با استاندار تهران که در این شورا حضور دارد، صحبت خواهیم کرد گفت: «ما هیچ دلیلی را برای این ممانعت نمی‌پذیریم. آن‌ها می‌گویند که زیرساخت ندارند تا امنیت بانوان را تأمین کنند، در حالی که ما این سخن را قبول نداریم».
