می‌رفت که یکبار دیگر خسارت وسیع‌تر و خاطره تلخ 9 سال پیش هواپیمای سی 130 تکرار شود و می‌توان گفت تا زمانی که فرودگاه مهرآباد در محاصره مناطق مسکونی است احتمال برخورد هواپیما با مناطق مسکونی همچنان قوی خواهد بود؛ مسئله مهمی که قابل چشم‌پوشی نیست و راهکار آن تبعات و هزینه‌های دهها میلیاردی می‌طلبد.
به گزارش ایسنا، بحث همسایگی مناطق مسکونی با فرودگاه مهرآباد، در چند سال گذشته همواره مهمان صحبت‌های مدیران بخش هوایی کشور بوده است؛ بحثی که با عبور خطر از بیخ گوش ساکنان تهرانسر - در پی سقوط هواپیمای مسافری هسا - بار دیگر داغ شد.
آلودگی‌های صوتی، ترافیک‌های سنگین و از همه مهم‌تر خطر حادثه، سه دلیل اصلی است که باعث شده کارشناسان شهرسازی نسبت به ساخت فرودگاه در نزدیکی مناطق مسکونی نگاه مثبتی نداشته باشند.
این در حالی است که فرودگاه مهرآباد تهران به عنوان پرترددترین فرودگاه بین‌المللی کشور در یکی از پرجمعیت‌ترین مناطق تهران قرار گرفته و از چهار سو در محاصره مناطق مسکونی قرار دارد.
پس از برخورد هواپیمای C130 با یکی از مجتمع‌های مسکونی اطراف فرودگاه در سال 84 که باعث بالا رفتن تعداد کشته‌شدگان و افزایش خسارات شد، بحث درباره جابجایی فرودگاه مهرآباد در دستور کار قرار گرفت اما به دلیل مهیا نبودن زیرساخت‌ها تمام صحبت‌ها در این زمینه در حد گمانه‌زنی باقی ماند.
حتی افتتاح و گسترش امکانات فرودگاه امام خمینی نیز نتوانسته مرکزیت فرودگاه مهرآباد را کاهش دهد و علی‌رغم اینکه پروازهای بین‌المللی در سال‌های گذشته به فرودگاه امام منتقل شده است هنوز حجم بسیاری از پروازهای کشور در فرودگاه مهرآباد انجام می‌شود و پس از چند سال وعده برای انتقال پروازهای حج به این فرودگاه به دلیل فراهم نبودن زیرساخت‌ها محقق نشد.
این وضعیت در حالی به خود شکلی پیچیده‌تر می‌گیرد که نگاهی به وضعیت ساخت فرودگاه‌ها در کشور نشان می‌دهد این امر نه تنها چندین سال زمان خواهد برد بلکه حتی به هزینه‌ای چند ده میلیاردی احتیاج دارد.
با این وجود ساخت و سازها در منطقه تهرانسر و مهرآباد و حوالی باعث شده که خطر برخورد هواپیما با مناطق مسکونی بسیار بالا رود؛ ساخت و سازهایی که قطعا به دوران پس از افتتاح فرودگاه مربوط می‌شود.
طرح ساخت مهرآباد در سال 1326 کلید خورد و ساختمان‌های این منطقه قدمتی به مراتب کمتر و حتی در برخی مناطق کمتر از 30 سال دارند؛ از این رو ساخت و سازهای غیر مجاز در این منطقه، خطری را به وجود آورده که برای رفع آن باید یا فرودگاه یا مجتمع‌های اطراف آن فدا شوند، اتفاقی که در هر حالت هزینه اقتصادی بالایی دارد و در عین حال قابل چشم‌پوشی نیز نیست.
ما ساكنين اين مناطق چه گناهي داريم 