در حالی که در اوایل هفته جاری، چهار کشور عربی به هدایت عربستان در منامه، پایتخت بحرین دستورکار جدید خود برای مقابله با قطر را تدوین کرده و بار دیگر با فشار بر این کشور، خواهان تن دادن مقامات آن به خواسته های خود و از جمله بهانه های تروریستی شدند، نیویورک تایمز امروز افشاگری جدیدی از پشت پرده این ماجراها کرده است.
به گزارش «تابناک»؛ این نشریه نوشته است،
در حالی امارات متحده عربی همسایه خود قطر را به بهانه حمایت از گروه های تروریستی
از جمله میزبانی طالبان در سال 2013 تحت فشار قرار داده است که اکنون مشخص شده خود
امارات متحده عربی، تلاش های بسیاری کرده بود تا طالبان را برای باز کردن
سفارت در این کشور مجاب کند.
این روزنامه بر پایه ایمیل های افشا شده از سفیر امارات متحده عربی در واشنگتن، یوسف العتیبی، بیان کرده است: در آن زمان حتی وزیر امور خارجه امارات تماس تلفنی با شخص عتیبی برقرار و طی آن با خشم و ناراحتی بیان کرده که طالبان به این نتیجه رسیده که دفتر خود را در قطر باز کند.
این افشاگری ها تازه ترین نمونه از جزئیات پشت پرده بحران دیپلماتیکی است که اکنون حدود دو ماه است در جریان بوده و متحدان منطقه ای آمریکا در خلیج فارس را دچار یک شکاف و دودستگی اساسی ساخته است؛ بحرانی که از ماه ژوئن و به سرکردگی عربستان سعودی به بهانه حمایت قطر از گروه های تروریستی مانند طالبان و اخوان المسلمین آغاز شد. اتهاماتی که قطر به شدت آن را رد و بیان کرد که این زمینه سازی از سوی عربستان و امارات برای درگیری با همسایه خود است.
به رغم روابط به ظاهر مسالمت آمیز قطر و امارات در سالیان گذشته، این دو همواره در یک رقابت سفت و سخت با هم قرار داشتند و هر دو نیز از متحدان اصلی آمریکا هستند. طی بحران اخیر، هر دو کشور یکدیگر را به دخالت در امور داخلی همدیگر متهم کرده اند.
در همین حال، هکرهای ناشناس، اقدام به انتشار یکسری طولانی از ایمیل های سفیر امارات متحده عربی در واشنگتن کرده اند و این ایمیل ها را طی دو سال گذشته در اختیار نیویورک تایمز و برخی دیگر از منابع خبری گذاشته که به نظر، هدف آنها رسواسازی امارات در برابر قطر بوده است.
آخر هفته پیش، نشریه نیویورک تایمز در همین رابطه ایمیل دریافت کرد که مربوط به دوازدهم سپتامبر سال 2011 است که طی آن یک دیپلمات اماراتی از مقامات واشنگتن خواسته بود تا مواضع خود را در مورد امکان بازگشایی دفتر طالبان در این کشور بیان کنند.
در این ایمیل، محمد محمود الخواجه به جفری فلتمن، دستیار مشاور امور خاورمیانه وزیر امورخارجه آمریکا نوشته بود: مقاله ای در نشریه تایمز لندن بیان کرده که آمریکا از گشایش دفتر طالبان در دوحه قطر حمایت می کند. وی در این ایمیل از نام اختصاری HH استفاده کرده که احتمالا اشاره به رئیس خود عبدالله بن زاید (His Highness Abdullah bin Zayed) دارد و بیان کرده که او (بن زاید) گفته است که امارات تصور می کرده، اولویت اول آمریکا برای دفتر طالبان در امارات و ابوظبی باشد و به مقامات اماراتی این گونه اطلاع داده شده بود.
در ایمیل جداگانه ای به تاریخ 28 ژانویه 2012 سفیر امارات یوسف العتیبی با نام اختصاری ABZ به بن زاید اشاره و محتوای مشابهی با ایمیل قبلی را به یک مقام آمریکایی دیگر در شکایت از بازگشایی دفتر طالبان در دوحه و نه ابوظبی بیان می کند.
وی نوشته: من تماس تلفنی خشمگینانه ای از عبدالله بن زاید داشتم (در رابطه با موافقت واشنگتن برای گشایش دفتر طالبان در دوحه). آنها (قطری ها) می خواهند خود را در همه چیز سهیم کنند. ایرادی ندارد. بگذار کارشان را بکنند، اما در نهایت این به ضرر آنها تمام خواهد شد.
نمایندگان سفارت امارات در واشنگتن تا کنون هیچ موضع گیری در مورد این افشاگری های نیویورک تایمز نکرده اند. همچنین وزارت خارجه آمریکا از بیان هر نکته در این باره طفره رفته و پاسخ را به گردن سفارت امارات انداخته است؛ اما چند تن از مقامات ارشد سابق آمریکایی این هفته تأیید کرده اند که امارات متحده عربی به دنبال سفارت یا دفتر طالبان در ابوظبی بوده است.
این مقامات بیان کرده بودند که قطر در راستای تسهیل گفت وگوهای صلح افغانستان، خواهان بازگشایی دفتر یا سفارت طالبان در دوحه بوده است و نه به خاطر حمایت از این گروه و ایدئولوژی آنها. بازگشایی دفتر حماس در این کشور نیز به واسطه حمایت های آمریکا از گفت وگوهای صلح خاورمیانه بوده است.
این مقامات آمریکایی با اشاره به موضوع سفارت طالبان و جایگیری آن، بیان کرده اند که هم قطر و هم امارات متحده عربی، خواهان افزایش نقش خود در موضوعات بین المللی بوده و هیچ یک نمی خواستند تا دیگری فرصت میزبانی گفت وگوهای صلح را داشته باشد.
زمانی که تصمیمی به حضور دفتر طالبان در دوحه گرفته شد، سفیر امارات، العتیبی این موضوع را در صدر فهرست شکایات خود از قطر قرار داد. وی هفته قبل در مصاحبه با شبکه چارلی رز، بیان کرده بود: به نظر من، این اتفاقی نیست که رهبری حماس، سفارت طالبان و دفتر اخوان المسلمین همگی در دوحه است. این که چرا آنها چنین می کنند، ما برای آن پاسخی نداریم. ما اکنون از آنچه برای منطقه خود می خواهیم، کاملا دوریم.
