شاید وقتی امانوئل آغاسیان بوکسور کشورمان در بازیهای المپیک 1948 لندن که نخستین حضور ایران در این رویداد محسوب میشد، روی رینگ رفت و نخستین ناکام مشتزنی ایران در این رویداد لقب گرفت، هیچ کس تصور نمیکرد از او یکی از برجسته ترین و ماندگارترین قهرمانان تنیس جهان به عمل آید. فرزند این بوکسور ارمنی - آشوری اهل ارومیه، در 29 آوریل 1970 در لاس وگاس در ایالت نوادا از مادر آمریکاییاش به دنیا آمد و از همان زمان که قامتش به اندازه راکت تنیس شد، به این ورزش پرداخت تا به یکی از نخبگان تاریخ تنیس جهان مبدل شود و روزی از ریشهاش سخن به میان آورد.
به گزارش خبرنگار ورزشی تابناک؛ آندره کرک آغاسی که چندین سال به عنوان مرد اول تنیس جهان شناخته میشد، رکوردهایی افسانه‌ای در اختیار دارد. فتح هشت گرانداسلم و قهرمانی در هر چهار گرانداسلم جهان، او را در زمره انگشت شمار تنیسورهایی قرار داد که به این عناوین دست یافتند اما افزوده شدن قهرمانی کاپ دیویس و مدال طلای المپیک به ویترین افتخارات آندره به علاوه حضورش در سه دهه در فهرست ده بازیکن برتر تنیس حرفهای جهان، او را بی همتا و جایگاهش را تاکنون دست نیافتنی ساخته است.
داستان سنت‌شکنی این نابغه 180 سانتیمتری در سالهای جوانی که سه سال از 1988 تا 1990 در اعتراض به قانون عهد عتیق لباس سراپا سفید تنیس که تا آن وقت بر مسابقات ویمبلدون حاکم بود، در ویمبلدون شرکت نکرد جزو جنجالهای دوران بازیگری اش بود که مخالفانش دشواری بازی روی چمن را علت اصلی انصرافش از چندین دوره حضور در این رویداد دانستند و این جنجال به اندازه ازدواجش با بروک شیلدز مدل و بازیگر آمریکایی سینما در سال 1997 که تنها دو سال عمر داشت، جنجال آفرین شد. پس از آن استفی گراف نابغه آلمانی تنیس در سال 2001 همسر دوم آغاسی شد و هم‌اکنون نیز با او و دو فرزندش در لاس و گاس اقامت دارد
این تنیسور ایرانی تبار که در سوم سپتامبر 2006 بازنشسته شد، چندی پیش با انتشار کتاب خاطراتش که برخی ناگفتههای جالب پیرامون دوران قهرمانیاش در آن جای گرفته بود، بار دیگر بر سر زبانها افتاد و جنجال برانگیزترین بخش این خاطرات استعمال مواد مخدر توسط او در دهه نود بود که او را بار دیگر در تیتر یک بخش ورزشی رسانه های دنیا برای چند روز پیاپی قرار داد اما پایان یافتن دوران قهرمانی اش باعث شد این اتفاق جنبه رسوایی پیدا نکند و برخوردهای زننده رسانه های آمریکایی نسبت به چنین مسائلی همچون موارد مشابه ش
امل حالش نشود.
در ارتباط با موضع گیریهای این آمریکایی پیرامون ایران مطالب متناقضی ترجمه شده است؛ از عصبانیت وی پس از آنکه در دیدارش با بوریس بیکر با عصانیت عنوان کرده بوده آمریکایی است و دوست ندارد کسی ایرانی صدایش کند که با موضع گیری شدیدی رسانه های ایرانی همراه شد تا آرزوی سفرش به ایران پس از بازنشستگی و جاذبههایی که این کشور برایش دارد و دلش میخواهد از نزدیک آنها را لمس کند. او در گفت و گو با روزنامه فرانکفورتر روند شاو زوایای دیگری از زندگیاش را بازگو کرده و اشاراتی به مسائل روز ایران نیز داشته که تابناک به ذکر بخشهای اصلی این گفت و گو میپردازد.
آقاي آغاسی پدر شما ايرانی بوده است آيا شما تا به حال به ايران رفته ايد؟ اصلا علاقه اي به اين كار داشته ايد؟من دوست دارم بدانم پدرم كجا بزرگ شده كجا زندگي كرده و در كجا پيروزيهايش در رشته بوكس را به دست آورده است. همچنين چند قوم و خويش را دارم كه در ايران زندگي مي كنند؛ خیلی دوست دارم بدانم پدرم که از قهرمانان بوکس ایران بوده در کجا زندگی می کرده است. همچنين برخي تنيسورهای حرفه ای زمان خودم را نيز ميشناسم اما هيچ كدام از اينها باعث نشد كه بتوانم به ايران سفر كنم.
پدرتان هيچگاه در مورد توسعه سياسي ايران با شما صحبت كرد؟ خير. براي وی گذشته هيچ گاه مهم نبود. زماني كه پدرم به خاطر علاقه اش به سبک زندگي در آمريكا به اين كشور آمد به روشني و صراحت به همه بچه هايش گفت كه ما آمريكايي هستيم. او هيچ گاه با ما به زبان مادريش صحبت نكرد. وی در آمريكا زندگي جديدی را آغاز كرد كه برايش بسيار مهم بود.
مسائل اخير ايران در مورد آقاي احمدي نژاد و تقابلش با مخالفين را دنبال میكنيد؟به طور كلي بايد بگويم به مسايل سياسي اين منطقه (خاورمیانه) چندان علاقمند نيستم. به نظر من همه مشكلات كنوني در ايران و كشورهاي همسايه اش را ميدانند. موضوع مورد نظر من تحصيلات است و در لاس وگاس مدرسه اي را براي كودكاني كه در شرايط سخت اجتماعي اين مناطق بزرگ شده اند تاسيس كرده ام كه در اين رابطه هميشه با سياستمداران در مورد برنامه های آموزشي صحبت مي كنم. من خودم هم پدر دو فرزند هستم.
مهمترين نقش يك پدر در زندگي چيست؟ موفقيت فرزندان. اگر فرزندان موفق شدند مي توان گفت نقش پدر و مادر خوب ايفا شده است.
كودكي شما را پدر شما شكل داده است اما او نمي خواست از شما يك قهرمان تنيس بسازد با اينكه شما از همان كودكي استعداد خوبي را در زمينهاي تنيس داشتيد. با اين حال شما به بهترين تنيسور جهان تبديل شديد. با تعريفي كه شما ارائه داديد روش پدر شما موفقيت آميز نبوده است؟او نمونه ای از يك پدر موفق نبود و شايد بدون او زندگي من متفاوت هم بود. به نظر من اگر والدين موفقيت را تنها با معيارهايي مانند پول و ثروت بسنجند و از كودكانشان هم اين را بخواهند راه اشتباهي را طي مي كنند.
پدر شما يك بوكسور بود و ما مي دانيم او بر سر فرزندانش فرياد مي كشيده و حتي شايد كتك مي زده است. آيا اين براي شما يك معيار است؟ مدت زمان زيادی طول كشيد تا ما باز هم در كنار يكديگر قرار گرفتيم. در اين مدت ما تقريبا هر آخر هفته يكديگر را مي ديديم و بعضي اوقات يكديگر را در آغوش مي گرفتيم كه شايد تا چند سال اين كار غيرممكن به نظر مي رسيد.
تحقيقات علمي نشان داده والدين جوان از والدين خودشان در ايفاي نقشها الگوبرداري مي كنند. آيا شما هم از رفتار پدرتان الگوبرداري كرده ايد؟وي در امور آموزشي و تحصيلي چندان مستعد نبود. او يك كارگر بود براي مثال براي او مدرسه معنايي نداشت. او از من مي خواست تا پول بيشتري بدست بياورم. يك روز به من گفت: اگر فرصت بود اين بار ديگر نميگذاشتم قهرمان تنيس شوي. گلف بسيار بهتر است چون مدت زمان بيشتري مي تواني بازي كني و پول بيشتري بدست بياوري.
شما در كتابتان نوشتهايد كه دوست نداريد فرزندانتان تنيسور حرفه اي شوند. چرا؟ چون هميشه آنها را با پدرو مادرشان مي سنجند. هم من و هم استفاني همسرم مسابقات جايزه بزرگ را برده و در صدر رده بندي جهاني قرار گرفته ايم.
دختر شما استعداد خوبي را در تنيس نشان داده اگر بر خلاف حواسته شما وارد اين رشته شود چه؟ آنگاه بايد مانند يك پدر و مادر فكر كرده و ببيني چه مسيري درست است. نهايتا نكته مهم اين است كه آنها را در راه درست پرورش داده و تشويق كنيم. اما باز هم هنوز اميدواريم آنها تنيسور نشوند.
پدر آندره ارمنی نیست. او آشوری است. 
