تاریخچه و چالش‌های سوخو ۳۰ و ۳۵
به گزارش سرویس سیاسی تابناک، جنگنده‌های سوخو ۳۰ و ۳۵ به عنوان به‌روزرسانی‌هایی از میگ ۲۹ فالکروم طراحی شده‌اند. میگ ۲۹ که در زمان خود برای رقابت با اف ۱۵ آمریکایی ساخته شد، دارای قابلیت‌های خوبی بود، اما در عمل با چالش‌های زیادی مواجه شد. این جنگنده به دلیل وابستگی به روس‌ها در تأمین قطعات و خدمات پس از فروش، در شرایط تحریم و تنش‌های بین‌المللی به مشکلاتی دچار شد.
چالش‌های سوخو ۳۰ و ۳۵
وابستگی به تأمین‌کننده‌های خارجی: خرید این جنگنده به معنای وابستگی به روسیه در زمینه تأمین قطعات و خدمات پس از فروش است. این وابستگی می‌تواند در شرایط تحریم و تنش‌های بین‌المللی مشکلات جدی برای ایران ایجاد کند.
هزینه‌های بالا: خرید و نگهداری جنگنده‌های سوخو ۳۰ و ۳۵ نیازمند سرمایه‌گذاری‌های کلان است. این هزینه‌ها شامل قیمت خرید، آموزش خلبانان، تأمین قطعات یدکی و هزینه‌های عملیاتی می‌شود که می‌تواند بار مالی سنگینی بر دوش کشور بگذارد.
نیاز به فناوری‌های بومی: ایران باید بر توسعه فناوری‌های نظامی بومی تمرکز کند. سرمایه‌گذاری در صنایع دفاعی داخلی نه تنها به خودکفایی کشور کمک می‌کند، بلکه موجب ایجاد اشتغال و ارتقاء دانش فنی در داخل کشور خواهد شد.
عدم تناسب با نیاز‌های عملیاتی: نیاز‌های نظامی ایران ممکن است با ویژگی‌های سوخو ۳۰ و ۳۵ همخوانی نداشته باشد. ایران به جنگنده‌هایی نیاز دارد که بتوانند در شرایط خاص منطقه‌ای و متناسب با تهدیدات موجود عمل کنند.
جایگزینی مناسب: جنگنده J-۲۰
هم زمان با خرید سوخو ۳۰ و ۳۵، پیشنهاد می‌شود که ایران به سراغ جنگنده J-۲۰ ساخت چین برود. این جنگنده که به عنوان “پرنده جنگی” چین شناخته می‌شود، یکی از پیشرفته‌ترین جنگنده‌های نسل پنجم است که ویژگی‌های فنی بسیار بالایی دارد.
مشخصات فنی جنگنده J-۲۰
طول: حدود ۲۰.۳ متر
عرض بال: حدود ۱۳.۵ متر
ارتفاع: حدود ۴.۵ متر
وزن خالی: تقریباً ۱۹,۰۰۰ کیلوگرم
وزن بارگذاری شده: حدود ۳۴,۰۰۰ کیلوگرم
سرعت: قابلیت دستیابی به سرعت مافوق صوت (حدود ۲ ماخ) بدون نیاز به پس‌سوز
برد عملیاتی: حدود ۲,۸۰۰ کیلومتر
سیستم تسلیحاتی: قابلیت حمل موشک‌های پنهان‌کار با محفظه‌های داخلی
رادار: مجهز به رادار AESA (Active Electronically Scanned Array) که قابلیت شناسایی و هدف‌گیری دقیق را فراهم می‌کند
دلایل خرید جنگنده J-۲۰ برای ایران
پنهان‌کاری و برتری هوایی: J-۲۰ به عنوان یک جنگنده نسل پنجم با قابلیت‌های پنهان‌کاری، توانایی ایران را در انجام عملیات‌های هوایی در محیط‌های تهدیدآمیز افزایش می‌دهد.
فناوری پیشرفته: J-۲۰ دارای فناوری‌های نوین و پیشرفته‌ای است که می‌تواند به ایران در بهبود توانایی‌های نظامی و دفاعی کمک کند.
کاهش وابستگی به تأمین‌کننده‌های خارجی: خرید J-۲۰ می‌تواند به ایران کمک کند تا وابستگی به تأمین‌کننده‌های خاص را کاهش دهد و به یک شریک استراتژیک مانند چین متکی باشد.
قابلیت‌های چندمنظوره: J-۲۰ می‌تواند در مأموریت‌های مختلف به کار گرفته شود و به نیروی هوایی ایران اجازه می‌دهد تا در سناریو‌های مختلف به طور مؤثر عمل کند.
تقویت قدرت بازدارندگی: با افزودن J-۲۰ به ناوگان هوایی، ایران می‌تواند قدرت بازدارندگی خود را در برابر تهدیدات خارجی افزایش دهد و به تقویت امنیت ملی کمک کند.
با توجه به ویژگی‌های منحصر به فرد J-۲۰ و نیاز‌های خاص نیروی هوایی ایران، به نظر می‌رسد که خرید این جنگنده می‌تواند گزینه‌ای مناسب‌تر نسبت به سوخو ۳۰ و ۳۵ باشد. J-۲۰ به ایران این امکان را می‌دهد که در عرصه نظامی به طور مؤثرتری عمل کند و قدرت دفاعی خود را تقویت نماید. با اتخاذ چنین تصمیمی، ایران می‌تواند به سمت خودکفایی و توسعه فناوری‌های نظامی بومی حرکت کند و در برابر تهدیدات خارجی بهتر از گذشته عمل نماید.
سید محمد آصف
چین اصلا این جنگنده رو صادر نمی کنه اگه هم بکنه به ایران نمیده 
چین اصلا جنگنده اش رو صادر نمیکنه میدونی چرا؟