اوضاع فدراسیون شطرنج در حالی بحرانی و بلاتکلیف است که وزارت ورزش هنوز تکلیف نامزدهای حضور در انتخابات را مشخص نکرده و مشخص نیست، گزینه ها تا کی باید منتظر بمانند؟
به گزارش «تابناک»، 25 شهریورماه ثبت نام از کاندیدهای فدراسیون شطرنج به پایان رسید که طی آن 14 کاندیدا برای شرکت در مجمع انتخاباتی این فدراسیون اعلام آمادگی کردند. از جمله محمدابراهیم مداحی، یکی از رؤسای پیشین این رشته، که اتفاقا در زمان مدیریت وی اتفاقات خوب و زیادی برای شطرنج ایران در میادین مختلف رقم خورد و البته امیر حسینی که ثبت نام کاندیداها در دوره سرپرستی وی انجام شد و به همین دلیل حسینی مطابق با قانون و اینکه «سرپرستان اجازه حضور در انتخابات را ندارند»، پس از ثبت نام از سرپرستی کنار کشید.
علاوه بر این، سامان صامت، محمدرضا خورشیدی، بابک سودمند، هادی کریمی، محسن توکلیان، برانوش نیک‌بین، مهردادپهلوان‌زاده، شاهرخ نورونی، فاطمه ابوالقاسمی، امیر ملاحی و منوچهر جوفره دوازده کاندیدای دیگر انتخابات فدراسیون شطرنج هستند. بیش از سه ماه از ثبت نام این کاندیداها می گذرد، ولی هیچ خبری از تأیید صلاحیت آنها، تعیین زمانی برای برگزاری انتخابات و ... نیست.
این در حالی است که شطرنج ایران به واسطه بلاتکلیفی مدیریتی، حال و روز خوبی ندارد و ادامه این شرایط نتیجه ای نخواهد داشت، جز مستهلک شدن سرمایه های شطرنج که عمده آنها حدود یک دهه پیش و در زمان ریاست محمدابراهیم مداحی به جامعه ورزش ایران و شطرنج جهان معرفی شدند.
آنچه ابراز نگرانی اهالی خانواده بزرگ شطرنج از بلاتکلیفی مدیریتی این رشته را موجب شده، به مدیریت بی ثبات این رشته طی یک سال گذشته برمی گردد؛ بعد از اینکه اردیبهشت ماه سال 93 محمدجعفر کامبوزیا از ادامه ریاست در فدراسیون شطرنج استعفا و وزیر ورزش هم در واکنشی بدون تأخیر امیر حسینی را به عنوان سرپرست معرفی کرد تا به امروز سه سرپرست برای این فدراسیون انتخاب شده اند.
اینکه چرا کامبوزیا تنها پنج ماه پس از برگزاری مجمع انتخاباتی فدراسیون شطرنج و انتخاب شدن به عنوان رئیس این فدراسیون برای یک دوره چهارساله دیگر از سمت خود استعفا داد و یا اینکه اصلا استعفایی در کار نبوده و موضوع به برکناری و پشت پرده های آن بر میگردد، همچنان مبهم است و بیشتر از آن اداره شدن یک فدراسیون طی مدت زمان یک سال و نیم به سه سرپرست؟!
بر اساس این گزارش، آنچه مسلم است شطرنج ایران روزگاری جزو بهترین های ورزش بود، به خصوص در زمان ریاست پنج ساله محمدابراهیم مداحی (80 تا 85) که پای خیلی از بازیکنان سرشناس و مربیان بزرگ شطرنج دنیا به ایران باز شد و بر تعداد استاد بزرگان، استادان بین المللی و مربیان و داوران که به درجه بین المللی رسیدند، اضافه شد.
زمانی که ریاست مداحی در شطرنج ایران آغاز شد، احسان قائم مقامی و باقری، تنها استاد بزرگان شطرنج کشورمان بودند که البته باقری آن زمان راهی فرانسه شده بود تا زیر پرچم این کشور شطرنجش را دنبال کند اما مداحی وی را به کشور بازگرداند.
علاوه بر این شطرنج بازانی مانند پورکاشیان، پریدر، الشن مرادی، همایون توفیقی، جواد محجوب، قلی زاده و خیلی های دیگر در این دوره مدیریتی شطرنج به درجه استاد بزرگی رسیدند. همه اینها در ارتقای شطرنج ایران در سطح آسیا و جهان مؤثر بود، به هر حال وقتی مداحی مدیریت شطرنج ایران را بر عهده گرفت، از نظر پتانسیل ورزشی ایران در رده هفتم و هشتم آسیا بود، ولی زمانی که مداحی فدراسیون خود را تحویل دیگر مدیران داد، شطرنج ایران در رده سوم آسیا بود.
در این دوره و در بازی های آسیایی عنوان سومی آسیا به ایران رسید؛ عنوانی که طی سال های گذشته هرگز تکرار نشد و البته در رده های سنی هم شطرن جبازان ایران تا نایب قهرمانی در آنتالیا پیش رفتند و ... .
شطرنج با برخورداری از مدیریتی باثبات چنین روزهای موفقی را تجربه کرد و حالا فاصله زیادی با آن روزها گرفته است، به گونه ای که فدراسیون به خاطر بسیاری از مشکلات ساختاری و مالی که همگی برگرفته از بلاتکلیفی مدیریتی است، اصلا در قد و قواره ورزشکاران و مربیانش نیست، چون آنها در تمام مواد جلوتر از فدراسیون و مدیریتش عمل می کنند.
به طور کل اینکه شطرنج ایران اوضاع و احوال خوبی ندارد. با این حال هنوز مسئولان تصمیمی برای برگزاری مجمع انتخاباتی این فدراسیون و سر و سامان دادن به اوضاع مدیریتی آن نگرفته اند، در حالی که کمتر از سه ماه دیگر دوره سرپرستی نصرالله پریچهره به عنوان سومین سرپرست فدراسیون طی یک سال گذشته هم تمام می شود و اگر مجمع برگزار نشود، قاعدتا یا دوره سرپرستی وی تمدید خواهد شد و یا سرپرست چهارمی معرفی می شود.
اینکه چرا تصمیم گیری برای برگزاری مجمع انتخاباتی یک فدراسیون تا این اندازه به تاخیر افتاده، جای سؤال است؟ در کشوری که سالیانه انتخاب های زیادی در زمینه مجلس، خبرگان، شوراها و ... برگزار می شود چرا انتخابات یک فدراسیون تا این حد به چالش کشیده می شود.
