طی دو هفته برگزاری بازی‌های آسیایی 2018 جاکارتا ، کاروان ایران فراز و نشیب های زیادی تجربه کرد اما یک اتفاق عجیب و پیش بینی نشده، گروه اعزامی را تحت تاثیر قرار داد.
به گزارش تابناک ورزشی، ورزشکاران سرشناسی که اغلب صاحب عنوان، رکورد و مدال های ارزنده ای هستند بعد از پایان رقابت های شان با حریفان آسیایی رشته‌های مختلف، ساز خداحافظی نواختند که در این میان خداحافظی بهداد سلیمی پس از کسب مدال طلای بازی های آسیایی بیشتر از بقیه در رسانه ها بازتاب داشت.
گویا خداحافظی بین قدیمی ترهای ورزش ایران مد شده و در حالی که فوتبالی ها تا سنی که بتوانند و روابط دلال های شان اجازه دهد، دست از بازی و امضای قراردادهای آنچنانی بر نمی دارند، در اغلب رشته ها اینطور نیست و ادامه دوران حرفه ای جذابیت خاصی برای مدال آوران ندارد.
در این میان البته اوضاع اقتصادی هم بسیار موثر است. در اغلب رشته های پرهزینه مثل تیراندازی، قایقرانی و تیرو کمان که ابزار گرانقیمتی می خواهد، وزنه برداری که هزینه های آماده سازی و تغذیه و مکمل های غذایی بسیار بالای دارد، شمشیربازی که ورزشی لوکس در ایران شناخته می شود و سایر رشته ها، ادامه ورزش حرفه ای به شدت بار مالی خواهد داشت و این درحالی است که متناسب با آن درآمدی نصیب ورزشکار نمی وشد. در رشته های رزمی ، اغلب ورزشکاران حرفه ای که بخاطر فشارهای اقتصادی روی به باشگاه داری و تربیت شاگرد آورده اند ، چشم به پیشنهادهای خارجی دوخته اند و مهاجرت و افتخارآفرینی با پرچم کشور دیگر، در این رشته ها زیاد شده است.
اغلب لیگ های داخلی بخاطر نبود اسپانسر تعطیل شده اند و بسیاری از باشگاه ها منحل شده و یا اعلام کرده اند که بدون پرداخت دستمزدهای مرسوم حاضر به عقد قرارداد هستند! لیگ برتر کشتی با کمترین تیم حاضر و با تلاش بی شائبه رییس فدراسیون رسول خادم همچنان زنده مانده است تا امرار معاش گوش شکسته ها با مشکل مواجه نشود.
با این اوصاف باشگاه داری در ورزش ایران، درآمد دندانگیری به حرفه ای ها پرداخت نمی شود. به همین دلیل تمایل برای ادامه فعالیت تا سنین بالاتر کمتر شده و چهره های سرشناس روی به کارهای بی ربط در بازار می آورند. این درحالی است که خیلی از آنها حتی با استخدام در یکی از نهادهای عمومی یا دولتی هم حاضرند تمرینات سطح بالای خود را پی بگیرند. در این میان جوایز اهدایی به قهرمانان ملی هم با توجه به سقوط ارزش ریال؛ دیگر چشمگیر نیست و نمی تواند انگیزه ای برای تداوم درخشش یک ورزشکار حرفه ای باشد. حتی در فوتبال نیز موج انحلال تیمهای نامی شدت گرفته و فقط در فصل جاری چهار - پنج تیم از حضور در مسابقات لیگ دسته اول و ... انصراف داده اند.
در این گزارش مروری کردیم بر وداع دسته جمعی ورزشکاران ایران در بازی های آسیایی جاکارتا و پالمبانگ ...
وقتی مهسا پارویش را آویخت
مهسا جاور بانوی نقره ای قایقرانی ایران از اردوهای دشوار و طولانی برای مدال آوری خسته شده و بعد از کسب مدال ارزشمند دیگری در جاکارتا، اعلام کرد که می خواهد استراحت کند و مدتی به خانواده و شوهرش که او هم مرد طلایی در ووشوی بازی های آسیایی است، برسد. این در حالی است که فدراسیون قایقرانی که مدال های خوبی هم در اندونزی کسب کرد، توان پوشش معیشت اینهمه ورزشکار در ماده های پرتعداد آنها را ندارد و حتی کیفیت پشتیبانی از اردوهای پیاپی را هم کاهش داده تا بتواند از پس هزینه ها بر بیاید.
وزنه طلایی بهداد و وداع با پولاد سرد
سلیمی وقتی وزنه آخرش را پس از موفقیت به‌زمین انداخت، کفشش را درآورد و تخته وزنه‌برداری را بوسید و وداع شکوهمندی با دنیای ورزش قهرمانی داشت. گفته میشود، به احتمال زیاد او به‌عنوان مربی به کادرفنی تیم‌ملی می‌پیوندد اما همین بهداد که در سالهای گذشته با ارقام قابل توجهی در لیگ ایران وزنه می زند، بخوبی دیافته است که دیگر نمی تواند روی آن دستمزدها و درآمدها حساب باز کند و حتی برگزاری لیگ هم در هاله ای از ابهام است.
وداع اشکبار کاپیتان واترپلو بعدازمدال تاریخی
یکی از احساسی‌ترین خداحافظی‌های ورزشکاران ایرانی در جاکارتا با یک مدال خیلی‌خوب برای ورزش ایران همراه بود؛ علی پیروزخواه، بازیکن باتجربه تیم‌ملی واترپلو و کاپیتان این تیم که نقش ویژه‌ای در کسب مدال برنز بازی‌های آسیایی بعد از 44 سال داشت، بعد از کسب این مدال تصمیم به خداحافظی گرفت؛ او هنگام خداحافظی اشک می‌ریخت و تصمیم خود را اعلام کرد. بعد از اینکه سایر بازیکنان هم متوجه شدند کاپیتان تیم‌ملی قصد خداحافظی دارد، او را در آغوش گرفتند و اشک ریختند. او بعداز خداحافظی گفت:«از همه آنهایی که کمک کردند به‌ویژه خانواده‌ام ممنونم. همسرم نبودن‌هایم را تحمل کرد. سیروس طاهریان20 سال برای من زحمت کشید. خدا را شکر بعد از ۴۴ سال توانستیم مدال بازی‌های آسیایی را بگیریم.»
گودبای پارتی قنبر با برنز کوراش!
در کوراش که اصلا نمی توان برایش چرخه مالی خاصی متصور شد، هم وداع قنبرعلی قنبری با مدال برنز سوژه بود. او که بسیار ناراحت بود به خبرنگاران ایرانی که در جاکارتا حاضر بودند، گفت:«تمام تلاشم این بود که به فینال راه پیدا کنم اما نشد و شرمنده مردم شدم. تمام تلاشم را انجام دادم و کم‌کاری نکردم. از روز اول برای کسب مدال طلا آمده بودم ولی نتوانستم به هدفم برسم. این آخرین مدال و میدانم بود»
خداحافظی در اوج ناکامی با تیر و کمان
اسماعیل عبادی، کماندار قهرمان بازی‌های آسیایی اینچئون که در بازی‌های آسیایی عملکرد خوبی نداشت هم از احتمال کناره‌گیری از تیم‌ملی می‌گوید. این در حالی است که تهیه لوازم تمرین این ورزشکاران هم یکی از اصلی ترین دغدغه های فدراسیون بوده است. عبادی گفت:«فعلا تصمیمی برای آینده‌ام ندارم و قصد دارم چند ماهی به خانواده و زندگی‌ام برسم و در آرامش تصمیم بگیرم که به تیم‌ملی بازگردم یا خیر؟ فعلا هم خبری از اردوی تیم‌ملی نیست، اما اگر در فاصله زمانی کوتاه اردو تشکیل شود، بعید میدانم که شرکت کنم زیرا نیاز به استراحت دارم.»
کاپیتان شمشیرش را غلاف کرد
یکی از عجیب‌ترین خداحافظی‌های ورزشکاران ایرانی متعلق به مجتبی عابدینی، کاپیتان تیم‌ملی شمشیربازی اسلحه سابر است که بعد از کسب مدال نقره تیمی اعلام کرد که خداحافظی میکند، این مسئله باتوجه به شرایط تقریبا رو به‌رشد شمشیربازی می‌تواند در آینده تیم‌ملی مشکل ایجاد کند، با این حال خودش می‌گوید که «در آنجا خداحافظی کرده‌ام اما اصلا نمی‌خواهم راجع‌به این مسئله صحبت کنم و لطفا اجازه دهید تا در فرصتی مناسب در مورد این مسائل حرف بزنیم.»به‌نظر می‌رسد که تصمیم عابدینی توسط فدراسیون وتو شود و او به تیم‌ملی برگردد.
نویسنده: بهنام شریفی
تا همینجا هم به این پهلوان پنبه ها بیش از خاصیتشون برای مملکت سکه و پول رسوندن و پول خرجشون کردن! در مقایسه با نخبگان تحصیلی و هنر و اندیشه وضع مالی این لمپن ها بهتر بوده و هست! اینا که جز عضله سازی و خوردن و خوابیدن و خارج رفتن کار دیگه ای بلد نیستند هیچ جا براشون از ورزش بهتر نیست پس خیالتون راحت اگه ملت از گرسنگی هم بمیره ورزشی ها حق حسابشون را میگیرن! 
آقا مرتضی یه کم کوتاه بیا. اول از اینکه بزرگی می فرمائید و جواب خدا حافظی را می دهید بسیار ممنون. و اما بعد مملکت هم به تحصیل کرده نیاز دارد و هم به ورزشکار و هم به تمام مشاغل دیگر. به جای نوشتن چنین عباراتهای توهین آمیز سعی کنید دلیل مهاجرت بزرگان علمی، ورزشی، صنعتی، تجاری و حتی افراد عادی جامعه را پیدا کنید. اینکه عده ای می گویند فلانی یا فلان قشر هم رفتند بدرک ، مشکلات مملکت حل نخواهد شد. مشکلات در جای دیگری است و تا بر طرف نشود آش همین است و کاسه همین. 
