مراسم مذهبی و سنتی «قاراقارا» یکی از آئینهای دیرینه مردم منطقه تاریخی خلخال محسوب می‌شود. این مراسم هر چند در سال‌های اخیر از رونق افتاده است ولی همچنان در شهرستان خلخال و روستاهای همجوار این شهر اجرا می‌شود. در گذشته این مراسم علاوه بر آئین مذهبی دینی جلوه دیگری، همچون حسن همکاری و تعاون اهالی در تهیه هیزم مساجد، اما به علت توسعه و رشد تکنولوژی و جایگزینی سوخت فسیلی، و سوخت های فرآورده های نفتی، بعد مذهبی و سنتی این آئین باقی مانده و در شهر خلخال فقط به صورت نمادین اجرا می شود. در آخرین جمعه ماه ذی الحجه و در برخی مواقع یک یا دو روز مانده به ماه محرم این آئین مذهبی برگزار می‌شود، قارقارا در فرهنگ کنونی آذربایجان به درخت قطور و بلندی اطلاق می‌شود که پارچه‌های متنوعی از جمله مشکی بواسطه رفع نیاز و نذر و حاجات به آن می‌بندند. درخت قارقارا که در واقع به نشانه و نماد برافراشته کردن علم عزای امام حسین (ع) گفته می‌شود.قارقارا در خلخال توسط شخصی که درخت را نذر کرده و در یکی از باغات نگهداری و با آئین خاصی و با تشکیل دسته عزاداری از محل باغ که درخت در آن واقع شده است با قطع درخت بر روی دوش گذاشته و از مسافت دور آن را به میدان اصلی شهر (میدان مساجد مرکزی و قدیمی) با مراسم تعزیه و عزاداری حمل می کنند.
مراسم قارقارا علاوه بر فلسفه اصلی یکی از نشانه‌های شروع محرم محسوب می‌شود. علت اینکه درخت از قدیم الایام نزد ایرانیان دارای تقدس بوده است به همین جهت پوشاندن درخت قارقارا به پارچه و شال سیاه عزاداری امام حسین (ع) را بر تن درخت میپوشانند و یکی از وجه تسمیه قارقارا همان به درختی اطلاق می شود که پارچه سیاه عزا بسته اند و برخی از ریش سفیدان قارقارا را در زبان آذری یادبود علم حضرت ابوالفضل عباس (س) بوده که به عنوان سمبل و نمود علم روز عاشورا حضرت عباس(ع) است که این درخت پس از تغییر ماهیت ظاهری و رنگ عزا گرفتن در میدان اصلی شهر نصب می شود و تا آخر محرم در آنجا قرار دارد.
واقعا که ... حالا نمیشه این درخت قطع نشه و موجودی زنده که به ثمر نشستنش سالها طول کشیده ... قربانی نشه.. یه گوسفند در طول یکسال میتونه به کشتار و قربانی برسه ولی چنین درختی ساله.... واقعا ناراحت شدم.... گوسفند نذز کنند تا گوشتش مردم را سیر کنه....