یقینا هرگاه خواسته باشیم در صفحات تاریخ پر فراز و نشیب نفت کشورمان به دنبال نخستین خواستگاه اکتشاف نفت در ایران وخاورمیانه بگردیم، این نام مسجد سلیمان است که بیش از هر جای دیگری خود نمایی می‌کند.
در حالی که همگان پیشرفت اقتصاد کشور و دنیا را مدیون این شهر می‌دانند و در این خصوص اتفاق نظر دارند، اما حال و روز مسجد سلیمان مادر شهر نفت ایران چند سالی است به واسطه بی مهری‌های فراوان وزارت نفت، هیچ خوب نیست و مردم در اینجا نگران آینده خود و فرزندانشان هستند، وضع قوانین جدید ولغو قوانین قدیمی که از سوی مسئولین صورت گرفته باعث شده سفره‌ای که به واسطه کشف نفت، سال‌های سال است برای مردم این سرزمین گسترده شده، کم کم بی برکت شود و تاثیر حضور صنعت نفت در این منطقه بر کیفیت زندگی مردم کم شود.
قانون جایگزینی یکی از فرزندان کارکنان شاغل در این صنعت بجای پدر، تنها روزنه امید‌ی بود که زندگی سخت در مسجد سلیمان برای مردم تحمل پذیر می‌کرد، اما این قانون هم به همت زیاده خواهی نمایندگان برخی شهر‌های کشور که به واسطه نفتخیز نبودنشان هیچ سهمی از نفت به آن‌ها نمی‌رسید، از مردم نجیب منطقه گرفته شد، بی آنکه کوچکترین مقاومتی را از جانب نمایندگان وقت مسجد سلیمان شاهد باشیم.
موضوع بی مهری وزارت نفت در ضایع کردن حق استخدام فرزندان این سرزمین تنها حق از بین رفته مردم مسجد سلیمان نیست، تا جایی که علی رغم تصویب قانون دو در هزار درآمد‌های نفتی از سوی مجلس شورای اسلامی، بمنظور اختصاص بخشی از در آمد‌های نفتی به احداث طرح‌های عام المنفعه در مناطق نفتخیز، متاسفانه این قانون هم میان آسمان وزمین معلق مانده و طرح‌هایی که قرار بود از این محل، اعتبار آن‌ها، تامین شود متوقف شده و کسی هم پیگیر راه اندازی مجدد آن‌ها بعنوان بخشی از مطالبات مردم این شهرستان نیست.
پروژه‌هایی مانند طرح توسعه فرودگاه نفت در چهاربیشه، موزه صنعت نفت در بی بیان، مجموعه بزرگ ورزشی در نفتون، بیمارستان نفت در شیخ ماندنی کلگه، و چندین طرح راهسازی اصلی از جمله میانبر و کمربندی شهر ونیز چند صد راه روستایی در این شهرستان که سال‌های زیادی است در نیمه راه رها شده‌اند تنها نمونه‌ای از پروژه‌هایی است که با بی تفاوتی وزارت نفت کم کم دارند به دیگر پسماند‌های عمرانی شهر می‌پیوندند.
ربط تحریم‌ها به سرنوشت پروژه‌های نیمه کاره مسجد سلیمان این موضوع را در ذهن شکل میدهد که گویی مسجد سلیمان باید در تمام دوران‌ها سپر بلا باشد و هیچ.
دَم نیاورد.
اختصاص اعتبارات نفت به شهرستان‌هایی که هیچ نقشی در اکتشاف، تولید و انتقال ندارند موجب نارضایتی شدید مردم این شهرستان از وزارت نفت شده است.
مردم مسجد سلیمان معتقدند بدلیل جایگاه و اعتبار این شهرستان و معروفیتی که به واسطه نام اختصاری که این شهرستان در دنیا دارد باید بورس انرژی ایران در این شهرستان احداث می‌شد تا حضور آن مقدمات رونق مجدد شهرستان را فراهم می‌کرد.
گلایه شهروندان
مسجد سلیمان که حالا بدلیل نبود امکانات کافی نیمی از آن‌ها مجبور به مهاجرت به دیگر شهر‌های استان شده‌اند و حالا بخش زیادی از ساکنین را کارکنان وزارت نفت تشکیل میدهد محدود به این موارد نیست، آن‌ها می‌گویند: از آنجا که صنعت نفت کشور مدیون مسجد سلیمان است این وزارتخانه باید نگاه ویژه‌ای هم به این شهرستان داشته باشد تا با رفع موانع موجود اعتبار ویژه‌ای برای پروژه‌های عمرانی این شهرستان اختصاص دهد و موانع ایجاد شده در مسیر استخدام فرزندان کارکنان بازنشسته وزارت نفت رابردارد، تا این شهرستان جان دوباره‌ای بگیرد و شور زندگی به این شهر بازگردد.
موضع منفعلانه وزارت نفت در جریان زلزله شهرستان مسجد سلیمان از دیگر موضوعاتی است که ساکنین این شهرستان را نسبت به این وزارت خانه عریض وطویل بدبین کرده، مردم می‌گویند: در حالی که بخش عمده‌ای از خوراک مجتمع‌های پتروشیمی واقع درمنطقه ویژه اقتصادی بندر امام وماهشهر از طریق چاه‌های نفت و گاز این شهرستان تامین می‌شود، نه تنها هیچ کمکی از محل اعتبارات طرح‌های عامل المنفعه‌ای که در اختیار مجتمع‌های پتروشیمی است صورت نگرفته، بلکه وزارت نفت نیم نگاهی هم به این منطقه نداشته است.
مردم معتقدند، دولت و وزارت نفت بجای اینکه شرایط را بگونه‌ای فراهم کنند تا مقدمات ایجاد منطقه ویژه اقتصادی، شامل پالایشگاه و پتروشیمی در محل تولید نفت یعنی مسجد سلیمان فراهم شود مُدام تعداد ایستگاه‌های پمپاژ نفت خود را در این منطقه بیشتر می‌کند، بلکه سرعت انتقال نفت از این شهرستان افزایش یابد، در حالی که پالایشگاهها و مجتمع‌های پتروشیمی سر از جا‌هایی بر می‌آورند که هیچ ربطی به آنجا ندارد و مردمش هیچ آشنایی با فرهنگ نفتی ندارند.
بنا بر گفته‌های مردم، بی تفاوتی وزارت نفت به خواستگاه نفت خاورمیانه و کشور تا حدی است که حتی حاضر به جابجایی منازل سازمانی خود از مناطق آلوده به نفت و گاز هم نیست و خدمات این وزارتخانه تنها محدود به تعمیر و بازسازی برخی ساختمان‌ها و منازل سازمانی است.
به هر حال با وضعیت پیش آمده بهتر است وزارت نفت نگاه خود به منطقه نفتخیز مسجد سلیمان را تغییر دهد و رضایت مردم و ساکنین این منطقه را که یکی از مهمترین مناطق نفتخیز کشور است فراهم نماید و روش و منشی را در پیش گیرد که زیبنده وزارت نفت باشد.
چرا توسعه شهر سوسنگرد بستان هویزه را پوشش نمی دهید محرومیت در این مناطق بیداد می کند مناطق نفتی در این مناطق کمتر از مسجدسلیمان نباشد بیشتر نخواهد بود