روز پنجشنبه برای نخستین بار سفر علی سعیدلو به آفریقای جنویی از طریق خبرگزاری رسمی دولت رسانهای شد تا گمانه زنیها در خصوص سفر یکی دیگر از مدیران ورزش برای مشاهده دیدارهای جام جهانی از نزدیک نیز به حقیقت بپیوندد و معاون دولت دهم تماشاچی بهترین دیدار نوزدهمین دوره این رقابتها یا همان فینال و البته مراسم اختتامیه باشد اما آیا رئیس ورزش ایران برای سفر به این کشور که کوچک ترین ارتباطی با ورزش و فوتبال ایران ندارد، متوسل به اعتبارات دولتی شده و همچون سفرهای کاری فشار و زحمت حضور در ورزشگاه و تماشای این بازیها را به جان خریده است؟!
به گزارش خبرنگار ورزشی تابناک؛ پس از آنکه آخرین برنامه های رئیس سازمان تربیت بدنی در روز چهارشنبه همچون رکابزنی برای افتتاح تور بین المللی میلاد دو نور را به سرانجام رساند، خبرگزاری دولت در خبری کوتاه از سفر علی سعیدلو به آفریقای جنوبی خبر داد که در این سفر مهرداد سراجی رئیس دفترش نیز او را همراهی می‌کند و این تایید گمانه زنیها پیرامون حضور شخص اول ورزش ایران در جام جهانی است که البته آخرین روزهای این رویداد را در برمیگیرد و آن گونه که خبرگزاری دولت اعلام کرده بود، هدف از این سفر، تماشای دیدار فینال و مراسم اختتامیه این رویداد باشکوه بوده است.
شواهد حکایت از آن دارد که این اتفاق، یعنی سفر رئیس سازمان تربیت بدنی بیشتر جنبه شخصی داشته و میبایست رئیس و رئیس دفترش با هزینه شخصی راهی قاره سیاه شده باشند و حتی یک ریال برای این سفر از محل اعتبارات سازمان تربیت بدنی صرف نشده باشد که دلیل این امر نیز واضح است اما شاید بیان واضحاتی اینچنینی برای مسئولان محترم ضروری باشد. عرف معمول آن است که مسئولان ارشد کشورهای مختلف، تماشاچی رویدادهای ورزشی باشند که یا یکی از طرفین آن رویداد دارای تابعتی مشابه مسئولان ارشد حاضر باشد و یا اینکه با میزبانی یا مسئولیت برگزاری، این مسئولان درگیر و دخیل در رویداد مذکور باشند.
اما با توجه به آنکه فرمول جالب دیپلماسی وزیر امور خارجه در صحنه جام جهانی کاملاً به وقوع نپیوست و هلند به فینال راه یافت، ایران نیز نتوانسته به فینال راه یابد(!) و حریف برزیل یا تیم دیگری شود که رئیس ورزش ایران از نزدیک رقابتش را برای نخستین بار در فینال مشاهده کند و برای این تیم کف بزند، این سفر نمیتواند جنبه کاری داشته باشد و چنین تعبیری به وجود میآید که رئیس سازمان تربیت بدنی با توجه به علاقههای شخصی ترجیح داده، حضور در ورزشگاه ساکرسیتی ژوهانسبورگ را از دست ندهد و زمان بازی فینال را کنار سپ بلاتر و سایر دوستان و آشنایان سپری کند و از این حیث هزینه سفر شخصی بر عهده، شخص خارج از دایره اختیارات حقوقی است و سعیدلو که از وضعیت مالی مناسبی برخوردار است با هزینه شخصی راهی این رویداد شده و هزینه رئیس دفترش را هم پرداخت کرده است.
در این میان رئیس ورزش در گفت و گو با فارس اهدافی را ذکر کرد که از چشم خبرگزاری دولت به دور مانده بود و در رابطه با برنامه های این سفرش گفت: «
سازمان تربيت‌بدني به دنبال صلح و دوستي در بين كشورها است. به همين دليل به آفريقاي جنوبي سفر كردم تا اگر شد ديداري با مسئولان فدراسيون‌هاي فوتبال برخي از كشورها داشته باشم. همچنين اگر مشكل خاصي پيش نيايد با مسئولان فيفا و كنفدراسيون فوتبال آسيا ديدارهايي داشته باشم و درباه ورزش ايران و جهان صحبت كنيم. اميدوارم اين سفر دستاوردهاي خوبي براي فوتبال و ورزش ايران داشته باشد. در اين سفر قرار است از برخي ورزشگاه‌هايي كه ديدارهاي جام جهاني در آنها برگزار مي‌شود بازديدهايي به عمل آورم.» اما آیا این اهداف تحقق یافتنی است؟!
رئیس سازمان تربیت بدنی در حالی راهی آفریقای جنوبی شده که اکثر تیمهای حاضر و مسئولان فدراسیونهای فوتبالشان به کشورهایشان بازگشتهاند و چند کشور باقیمانده از جمله دو فینالیست نیز چمدانهایشان را بستهاند تا پس از دیدار روز یکشنبه به کشورشان بازگردند و طبیعی است در این شرایط که تنها اولویتشان قهرمانی در این رویداد است، وقتشان را برای برگزاری جلسات خصوصی با رئیس سازمان تربیت بدنی هیچ کشوری اختصاص ندهند و تمام زمان و توانشان را وقف تیم ملی فوتبال کشورشان نمایند. امکان ملاقات با رئیس و دبیرکل فیفا نیز بدون وقت قبلی امری تقریباً امکان ناپذیر محسوب میشود و تنها مسئولان ورزش و فوتبال آسیا باقی میمانند که بعید به نظر میرسد، آخرین روز حضورشان را در این کشور به چنین ملاقاتهای کاری سنگینی اختصاص دهند! با این تفاسیر عملاً امکان انجام دیدارهای کاری فراهم نیست و این سفر باز هم جنبه شخصی پیدا می‌کند.
از طرفی نباید رئیس ورزش کشور فراموش کند که مسئول مستقیم فوتبال در ایران کسی جز علی کفاشیان رئیس فدراسیون فوتبال نیست و فیفا کسی جز او رادر مذاکرات کاری پیرامون فوتبال ایران به رسمیت نمیشناسد و اگر واقعاً هدف مذاکرات اینچنینی یا دیدار از ورزشگاههای خالی میزبان این رویداد بوده، این ماجرا به کل عبث تلقی شده و رئیس سازمان تربیت بدنی در هنگامهای که باید تمامی مدیران این حوزه تمام وقت و ذهن خود را درگیری بازیهای آسیایی و تدارک برای بزرگ ترین رویداد ورزشی آسیا نمایند، وقت با ارزشش را به عنوان نفر اول ورزش ایران صرف تماشای بازی کرده که از طریق یک دستگاه تلویزیون نیز در ایران قابل مشاهده بود که البته قطعاً لذت تماشا از نزدیک را ندارد.
در خصوص مراسم اختتامیه جام جهانی 2010 نیز باید متذکر شد حضور معاون رئیس جمهوری اسلامی ایران مخالف شعائر نظام تلقی خواهد شد و قطعاً رئیس سازمان تربیت بدنی در این مراسم نیز حضور پیدا نمیکنند، به دلیل آنکه ترکیب برنامههای مراسم اختتامیه از جمله حضور گسترده خوانندگان خارجی زن همچون شکیرا و برنامههای خاص ایشان همچون آنچه در افتتاحیه جام جهانی به وقوع پیوست به هیچ عنوان با معیارهای فرهنگی کشورمان سازگاری نداشته و به همین دلیل، چنین حضوری انعکاس مثبتی نزد افکارعمومی نخواهد داشت.
در عین حال ذکر این نکته نیز ضروری است که رئیس و رئیس دفترش تقریباً در ایام تعطیل در جام جهانی حضور داشتهاند و از این حیث وقت شخصیشان را با هزینه شخصی برای این سفر ناگهانی اختصاص دادهاند که البته این خوشبینانه ترین حالت ممکن است، چرا که رئیس دستگاه ورزش به عنوان مدیری ناظر بر عملکرد مجموعه وسیعی از مدیران که هریکها میلیون ها تا میلیاردها تومان بودجه در اختیار دارند، باید خود در درجه نخست در دقت نظر در هزینه از بیت المال سرآمد باشد و از این حیث سعیدلو میتواند الگویی برای مدیرانش با پرداخت هزینههای شخصیاش باشد.
هزينه شخصي چيه ؟ اقا ماموريت هم مي گيره 
