در این گزارش بر اساس ماده ۵۹ قانون مجازات جرایم نیرو‌های مسلح در خصوص مجازات فرار سربازان توضیح داده شده است.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، بر اساس ماده ۵۹ قانون مجازات جرایم نیرو‌های مسلح، کارکنان وظیفه نیرو‌های مسلح (سرباز) هرگاه در زمان صلح بیش از پانزده روز متوالی مرتکب غیبت شده و عذر موجهی نداشته باشند فراری محسوب و چنانچه دستگیر شده باشند به حبس از سه ماه تا یک سال یا سه ماه تا یک سال اضافه خدمت محکوم می شوند.
بر اساس ماده ۶۰ قانون مذکور کارکنان وظیفه فراری در زمان صلح هرگاه شخصی خود را معرفی و مشغول خدمت شوند به ترتیب زیر با آنان رفتار می‌شود:
الف- چنانچه برای اولین بار مرتکب فرار از خدمت شده و ظرف مدت شصت روز از شروع غیبت شخصاً خود را معرفی کند بدون ارجاع پرونده به مرجع قضایی در مقابل هر روز غیبت و فرار، دو روز به خدمت دوره ضرورت آنان افزوده می‌شود. این اضافه خدمت‌بیش از سه ماه نخواهد بود.
ب- چنانچه پس از مدت ۶۰ روز خود را معرفی کنند و یا سابقه فرار از خدمت داشته باشند به حکم دادگاه به حبس از دو تا شش ماه محکوم می‌شوند.
ج- چنانچه در زمان جنگ یا بسیج و فراخوان عمومی یا هنگامی که یگان مربوط‌در آماده‌باش رزمی باشد و ظرف حداکثر دو ماه از تاریخ شروع جنگ یا بسیج و فراخوان‌عمومی یا اعلام آماده‌باش رزمی خود را معرفی کنند از تعقیب و کیفر معاف خواهند بود. درصورتی که معرفی پس از مدت مذکور باشد یا در این مدت و یا پس از آن دستگیر شوند حکم فراری در زمان جنگ را خواهند داشت.
البته باید به این نکته توجه داشت که قاضی رسیدگی کننده به پرونده می‌تواند بر اساس شرایط خاصی که یک سرباز مرتکب جرم شده است مانند مشکلات خانوادگی، نیاز شدید مالی و... همچنین ندامت، سوابق اخلاقی و مذهبی مثبت و حسن شهرت و فقدان سابقه فرار از خدمت و غیره؛ مجازات حبس را به جزای نقدی از یک میلیون ریال تا ۱۰ میلیون ریال یا اضافه خدمت از ۲ تا ۴ ماه تبدیل کند.
