به گزارش «تابناک»، محمدجواد حق‌شناس فعال سیاسی اصلاحطلب در گفت‌وگو با ایلنا، در پاسخ به این سوال که با توجه به آنکه برجام به عنوان یک دستاورد ملی معرفی می‌شود قوه عاقله کشور باید چه تصمیمی بگیرد تا بدون دعواهای جناحی و سیاسی در نهایت این امر به نفع کشور و مردم باشد، گفت: برجام یک اصل بدیهی و بدون مناقشه است که با راهبری دولت‌ها و کشورها در حوزه سیاست خارجی بر اساس منافع ملی آن کشور رقم می‌خورد. بر همین اساس، تصمیماتی که توسط سیاستمداران و دیپلمات‌ها اخذ و پیگیری شده و حضور آنان را در پیمان‌های بین المللی و امضای عهدنامه‌ها به همراه دارد، به عنوان منافع ملی شناخته می‌شود.
وی افزود: پرونده هسته‌ای ایران که تحت عنوان برجام معرفی شد، پرونده‌ای نبود که در یک دولت اتفاق بیافتد. پرونده سیاست هسته‌ای ایران قبل از پیروزی انقلاب با ساخت سازمان انرژی اتمی توسط دکتر اعتماد آغاز و با پیگیری برای تاسیس نیروگاه اتمی بوشهر در دهه ۵۰ توسط آلمان‌ها ادامه داشت که بعدها ساخت نیروگاه به دلیل رویداد انقلاب متوقف شد. بعد از آن در دهه اول انقلاب به دلایل تحریم‌ها و مسئله جنگ این موضوع عملا از دور خارج شد اما به مرور این موضوع مورد مطالعه دولت‌ها قرار گرفت که از زمان تشکیل دولت مرحوم آقای هاشمی شکل جدی و عملیاتی‌تری به خود گرفت. اما نکته‌ای که وجود دارد این است که فارغ از دولت‌های آقایان خاتمی، احمدی‌نژاد، روحانی و حالا آقای رئیسی، سیاست‌های کلان نظام است که این موضوع را به عنوان دست برتر تحت تاثیر قرار می‌دهد و این موضوع در دست ریاست جمهوری و حتی مجلس نبوده و در دستان سیاست‌های تعیین‌کننده نظام است که بعضی اوقات پرونده هسته‌ای به دست رئیس شورای عالی امنیت ملی و گاهی به وزارت امور خارجه سپرده می‌شود.
حق شناس تصریح کرد: موضوعی هم که امروز مورد توجه است، مشکل تحریم‌هایی است که برخی از آن‌ها در دولت آقای احمدی‌نژاد اتفاق افتاد که منجر به صدور شش قطعنامه در شورای امنیت و نه قطعنامه در آژانس بین‌المللی اتمی به دلیل نگاه‌هایی غیرکارشناسانه و به دور از واقعیت به پرونده هسته‌ای ایران اتفاق افتاد که در نهایت در دولت آقای روحانی مسئله پرونده هسته‌ای تحت عنوان برجام امضا و تا حدود زیادی شاهد بهبود وضعیت کشور بودیم اما بعد از حضور ترامپ و خروج او از برجام این روند متوقف شد.
وی افزود: در حال حاضر نیز برخی مسئولان ما آنچنان که باید درک دقیق و درستی از وضعیت مردم ندارد و هزینه تصمیم‌گیری آن‌ها در برخی موارد بر دوش مردم و به ویژه دهک‌های پایین خواهد افتاد به طور مثال تورم متوسط ۴۰ درصد، کاهش ارزش پول ملی، کاهش اشتغال و مسائلی از این دست آسیب زیادی دارد و به همین دلیل وجود این پرونده سبب شده است که مسئولان نسبت به این مسائل بی‌توجه نباشند و به دنبال یک تصمیم مهم برای منافع ملی هستند.
حق‌شناس در پاسخ به این سوال که چقدر مهم است که به پرونده برجام یک نگاه ملی داشته باشیم تا اینکه این موضوع مورد دعوای جناحی و حزبی قرار نگیرد، گفت: اصولا پرونده برجام یک پرونده ملی است و نمی‌توان به آن نگاه غیرملی داشت. زیرا برجام در سرنوشت بیش از ۸۰ میلیون ایرانی، کسانی که هنوز متولد نشدند و حتی آینده ایران اثر مستقیم دارد. بنابراین کوچکترین خطای راهبردی و بی توجهی به ابعاد پیچیده این موضوع زیان‌هایی خواهد داشت که تصمیم‌گیران را در مقابل تاریخ و آینده ایران پاسخگو می‌کند.
حق‌شناس در پاسخ این سوال که باید چه رفتاری از سوی دولتمردان صورت بگیرد تا علاوه بر آنکه نگاه ملی به برجام داشته باشند، تصمیمی بر اساس منافع ملی گرفته شود، گفت: به طور مثال چهره‌های شاخصی مانند آقای مطهری گفتند اگر به این مسیر می‌روید، می‌توانید برای تصمیم‌سازی، این موضوع را به رفراندوم گذاشته یا نظرات کارشناسان صاحب نظر این حوزه را گرفته و به کار بگیرید. قطعا چنین تصمیماتی را نمی‌توان به صورت سربسته، سرپوشیده و پشت در اتاق‌های بسته گرفت.
وی افزود: امروز شاهد این رفتار هستیم که گاهی نمایندگان مجلس که با دولت هماهنگ هستند، هم از روند مذاکرات بی‌اطلاع هستند و با توجه به جایگاه حقوقی که مجلس دارد نسبت به این حوزه بی خبر هستند به همین دلیل نیاز است دولت، روند مذاکرات و مسیر پرونده را در اختیار نمایندگان مجلس گذاشته تا با همفکری و اخذ تصمیم نهایی به جمع‌بندی درستی برسند. به همین دلیل روندی که دولت در بی‌اطلاع گذاشتن نمایندگان در روند مذاکرات در پیش گرفته، کار صحیحی نیست.
حق شناس در پاسخ به این سوال که امروز فضایی پیش روی مخالفان برجام وجود دارد که می‌توانند به صورت آزادانه صحبت‌های خود را مطرح کنند، چقدر این موضوع ضرورت دارد که موافقان برجام نیز دلایل خود را به همین شکل بیان کنند، گفت: قطعا باید فضا برای کسانی که در این موضوع کارشناس و صاحب نظر هستند و همچنین با فضای بین المللی آشنایی دارند فراهم شود. رسانه‌هایی چون صدا و سیما و خبرگزاری‌ها باید از تمام شخصیت‌های موافق و مخالفت به دور از فضای برچسب زنی دعوت کرده تا این موضوع را به گفت‌وگو و چالش گذاشته و نظرات همگان شنیده شود و همچنین در این مسیر مهم و حساس اجازه گفت‌وگو به همه افراد داده شود.
