یکی از سنت های قدیمی این مرز و بوم، برف چال به معنای گودال برف است که در گویش مازندرانی به آن وَرفِ چال می گویند. این آیین، ریشه ای تاریخی و مذهبی دارد و پیشینه آن به دوره آل بویه در طبرستان، باز می گردد. ساکنان این منطقه از جمله اهالی روستای آب اسک، نیاک و … گرد هم میآیند و در روزی معین از فصل بهار، بقایای برفهای زمستانی را از کوهستان برداشته و در جایی مشخص در دامنه کوه دماوند انبار میکنند. مراسم برف چال تعاون و همیاری روستاییان ناحیه را به نمایش میگذارد و به کینهها و کدورتها نیز پایان میبخشد. این مراسم موجب تامین آب مورد نیاز دام داران در تابستان میشود و از این رو به رونق دام داری در منطقه نیز کمک میکند. / خبرگزاری صدا و سیما
کد خبر: ۱۲۳۲۹۰۰
تاریخ انتشار: ۰۱ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۰:۵۸ 20 April 2024