سرتاسر بدن عقرب‌ها از چشم پوشیده شده است و گاه تعداد آنها به 12 می‌رسد، در این شرایط محققان احتمال می‌دهند موفق به کشف یک چشم دیگر بر روی بدن این جانداران شده‌اند.
به گزارش خبرگزاری مهر، محققان به تازگی دریافته‌اند کل اسکلت بندی خارجی بدن عقرب‌ها عملکردی مانند یک گیرنده بزرگ نوری دارند، یک شبه چشم سرتاسری که می‌تواند پرتوهای ایجاد شده توسط ماه و ستاره‌ها را ردیابی کند.
این تنها یک نظریه است اما می‌تواند دلیل درخشش فوق العاده این جانداران را در زیر نور فرابنفش به خوبی توضیح دهد. اهمیتی ندارد که این جانداران در نور روز چه رنگی داشته باشند، نور فرابنفش رنگدانه‌های درون پوسته سخت بدن آنها را وادار به درخشش می‌کند.
این ویژگی «فلورسنس» نامیده می‌شود و هنوز هیچکس نمی داند که چرا عقرب‌ها چنین ویژگی دارند. توضیحات از قبیل جذب جفت و یا بازتاب نورهای دریافت شده در طول روز برای توجیه این پدیده ارائه شده‌اند. با این همه فسیلهای 430 میلیون ساله از این جانداران نشان می‌دهد این ویژگی از گذشته‌های دور تا به امروز در میان این جانداران رواج داشته است.
«داگلاس گفین» محقق دانشگاه اکلاهاما طی مطالعه و نمونه برداری از گونه‌ای خاص از عقرب‌ها با نام Paruroctonus متوجه شد این جانداران حتی در تاریک ترین شرایط نیز می‌توانند در زیر جسمی پناه بگیرند. به گفته وی بسیار عجیب است که این جانداران چگونه می‌توانند یک برگ از علف را یافته و در زیر آن بایستند. وی اولین دانشمندی نیست که گمان می‌برد توانایی فلورسنس این جانداران در دید در شب آنها نقش دارد.
محقق دیگری با از بین بردن توانایی فلورسنس در عقرب‌ها و پوشاندن چشمهای آنها نشان داد که این جانداران توانایی یافتن سرپناه را در محیطهای باز به کلی از دست می‌دهند. مطالعه‌ای دیگر نشان داد زمانی که نور سبز رنگ مشابه فلورسنسی که از آنها متساعد می‌شود به بخشی از بدن این جانداران تابانده می‌شود، اعصاب موجود در دم آنها فعال می‌شود.
گفین برای پیشبرد مطالعاتش رفتار بیش از 100 عقرب را در زیر نور فرابنفش، نور سبز و طول موجهای بلندتری که چشم آنها قادر به دیدنشان نبود مورد مطالعه قرار دادند در حالی که بخشی از چشمهای عقرب‌ها را پوشانده بودند تا دریابند آیا پوسته خارجی بدن آنها توانایی دیدن را دارند یا نه.
نتایج نشان دادند عقرب‌هایی که چشم آنها پوشانده شده بود در زیر نور فرابنفش به همان اندازه بی دقت حرکت می‌کردند که عقرب‌های دیگر با چشم باز حرکت می‌کردند. از این رو محققان احتمال می‌دهند شاید عقرب‌ها نورهای فرابنفش پراکنده، مانند نور ستاره‌ها را جذب کرده و رنگدانه‌های بدن آنها این نور را به فلورسنس سبز تبدیل می‌کنند.
نور ستاره‌ها بسیار ضعیفتر از نور ماه هستند و به نظر نمی آید بتوانند منجر به درخشش رنگدانه‌های بدن عقرب‌ها شوند، اما گفین معتقد است بالا بودن تعداد رنگدانه‌ها می‌تواند حساسیت بدن عقرب‌ها را به‌اندازه‌اندامی مانند چشم بالا ببرد.
بر اساس گزارش لایو ساینس، برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر درباره این پدیده، گفین به همراه دیگر محققان قصد دارند بدن عقرب‌ها را از لایه‌ای ضد فرابنفش پوشش دهند تا تاثیر آن را بررسی کنند، البته این احتمال وجود دارد که این آزمایش طی چند روز عقرب‌ها را بکشد.
