نقطه شروع كوهپيمايي در اين مسير، دره دارآباد در شمالي‌ترين نقطه محله دارآباد واقع در شمالشرق تهران است. دره زيباي دارآباد از ارتفاع 1750 متر در شمال محله دارآباد شروع شده و تا ارتفاع حدود 2600 متر در جهت شمال و شمالغرب امتداد دارد. وجود چشمه‌هاي پرآب و متعدد در طول مسير، آبشارهاي كوچك و بزرگ و حوضچه‌هاي زيبا، باغچه‌هاي سرسبز، دره‌هاي فرعي و وجود يك دشت كوچك در انتها، دره دارآباد را به يكي از زيباترين و جذاب‌ترين مسيرهاي كوهنوردي در بين مسيرهاي كوهستان شمال تهران تبديل كرده است.
با ورود به مسير كوهپيمايي، در ابتداي مسير كيوسك كوچكي با عنوان «ايستگاه دوستداران طبيعت» و پس از آن ايستگاه پليس كوهستان را در سمت راست مي‌بينيد. كمي جلوتر به يك تابلوي راهنماي مسير و يك پل سنگي مي‌رسيد.
اينجا سه راه يا سه مسير پيش رو داريد، مسير دره مقابل كه تا چند صد متر ادامه داشته و سپس غير قابل عبور مي‌شود. مسير دره، كوتاه اما بسيار زيباست و چشمه آبي نيز در اواسط دره وجود دارد. در انتهاي دره به يك آبشار كوچك مي‌رسيد. اگر كوهنورد باشيد و داراي مهارت كافي مي‌توانيد از يك شيب تند واقع در سمت راست آبشار بالا رفته، كمي با سنگها دست و پنجه نرم كرده و در نهايت خود را به مسير اصلي برسانيد. البته كمي قبل از انتهاي دره يك مسير پاكوب آنطرف رودخانه وجود دارد كه به راحتي اما در يك مسير نسبتاً پرشيب شما را به مسير اصلي و كافه آقا فرامرز مي‌رساند.
اگر به قصد تفريح، پياده روي كوتاه يا گذران اوقات فراغت به دارآباد آمده‌ايد مسير ذكر شده مي‌تواند گزينه خوبي براي شما باشد.مسير سمت چپ دره كه يك راه پاكوب نسبتاً عريض هست و سرويس‌هاي بهداشتي نيز در ابتداي همين مسير قرار دارند. اين مسير نيز پس از مسافت نه چندان طولاني در انتها به سمت دره سرازير شده و مسير مورد نظر ما نيست.
مسير سمت راست با گذر از روي پل كه مسير اصلي كوهپيمايي دارآباد و در واقع مسير مورد نظر ماست.
با عبور از يك پل سنگي در مسيري قرار مي‌گيريد كه شيب نسبتاً زيادي هم دارد. شيب تندي كه شايد خيلي از تازه واردها را از همان ابتدا نااميد كند! اما نگران نباشيد اين شيب تند چندان ماندگار نيست. حدود 300-200 متر بالاتر به
مجتمع پذيرايي دارآباد (كافه آقا فرامرز) كه برسيد باقي مسير شيب چنداني ندارد. در كل مسير دره دارآباد در بين مسيرهاي كوهنوردي شمال تهران از شيب كمتري برخوردار است. در مجاورت كافه آب آشاميدني از طريق شير‌هاي آب در دسترس است.
قله دارآبادبعد از گذر از جلوي
مجتمع پذيرايي اگر قصد صعود به قله دارآباد را داريد حدود 100متر جلوتر يك تابلوي راهنماي زرد رنگ در سمت راست ضمن معرفي محل، مسير صعود به قله دارآباد را نيز به شما نشان مي‌دهد. براي صعود به قله بايد وارد يك راه پاكوب شويد كه از ميان درختان كاج عبور كرده و به روي يال مي‌رود. با حركت در اين مسير پاكوب، پس از حدود نيم ساعت به دوراهي با يك تابلوي راهنما مي‌رسيد. تابلوي راهنما مسير سمت چپ را «چشمه درازلش، قله دارآباد،...» و مسير مستقيم را «دره زير برجك، حاجي آباد،...» نشان مي‌دهد. هر دو مسير به قله راه دارد. اما مسير مستقيم از روي يال شن سياه كوتاه‌تر بوده و در كمتر از يك ساعت‌و نيم شما را به روي خط‌الرأس بالا در ارتفاع 2500 متر مي‌رساند. در طول مسير، قبل از خط‌الرأس به لوله آب قطوري مي‌رسيد كه كوهنوردان براي تأمين آب خود سوراخي بر روي آن ايجاد كرده و با چوب سوراخ را مسدود كرده‌اند! مي‌توانيد به راحتي آن تكه را برداشته و بطري‌هاي خود را از آب پر كنيد.
بر روي خط‌الرأس كه قرار بگيريد مناظر زيباي دو سوي خط‌الرأس خستگي راه را از تنتان به‌در مي‌كند. در شرق شهر لواسان و درياچه سد لتيان و در جهت شمالشرق نماي زيبايي از جاده فشم را مي‌بينيد كه به سمت شمال امتداد دارد و روستاهاي دو طرف اين جاده. در همين جهت قله باشكوه دماوند را در دور دست‌ها مي‌بينيد كه خودنمايي مي‌كند. در جهت شمال سركچال‌ها را مي‌بينيد و ساير قله‌هاي مرتفع البرز مياني. در جهت شمالغرب گردنه پيازچال را در امتداد تيغه‌هاي دارآباد مي‌بينيد و در جهت جنوب نماي زيبايي از شهر تهران كه به احتمال قوي نواري زرد رنگ از دود و آلودگي آن‌را احاطه كرده!
با ادامه حركت در مسير پاكوب بر روي خط‌الرأس، حدود 2 ساعت ديگر بر فراز «قله‌دارآباد» به ارتفاع 3160 متر خواهيد بود. بر روي قله يك جان‌پناه سنگي كوچك قرار دارد كه مي‌تواند پناهگاه و مأمن خوبي براي كوهنوردان در شرايط نامساعد جوي باشد. پس از فتح قله اگر همچنان مسير خط‌الرأس را در جهت شمالغرب ادامه دهيد با گذر از تيغه‌هاي ديدني دارآباد و عبور از قله‌هاي چمبره بند، سياه‌بند و پيازچال برروي خط‌الرأس توچال قرار گرفته و از آنجا مي‌توانيد به سمت قله توچال ادامه مسير دهيد. برنامه خط‌الرأسي دارآباد به قله توچال يكي از برنامه‌هاي فني و جذابي است كه كوهنوردان با تجربه در اين منطقه اجرا مي‌كنند. پيمايش خط‌الرأس از قله دارآباد تا قله و يا گردنه پيازچال به‌طور متوسط چهار تا پنج ساعت و از پيازچال تا قله توچال حدود سه ساعت زمان مي‌برد. از گردنه پيازچال تا پناهگاه كلك‌چال نيز حدود يك ساعت و نيم راه است. قابل ذكر است كه گذر از تيغه‌هاي دارآباد و اجراي اين برنامه خط‌الرأسي بخاطر نكات فني و خطرات بالقوه آن، نياز به مهارت و تجربه بالاي كوهنوردي دارد.
منبع: ایران 
خیلی ممنون از توضیحه تون