سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی گفت: خواسته وزیر ورزش یعنی کسب ۲ مدال طلا در المپیک یک خواسته ایده‌آل است.
به گزارش تابناک ورزشی و به نقل از ایران ورزشی، تصویر دردناکی بود؛ وقتی سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی به همراه شاگردانش چمدان‌های خود را بستند و خانه کشتی را ترک کردند. درست در روزی که محمد بنا باید به همراه شاگردانش برای حضور در مسابقات جام جهانی حاضر می‌شدند، اتفاق دیگری افتاد. بنا و شاگردانش چمدان‌های خود را بستند و خانه کشتی را ترک کردند. هر یک به خانه‌های خود روانه شدند تا غمگین از این تصمیم سیاسی و عجیب اتحادیه جهانی کشتی به انتظار روز‌های آینده بنشینند. محمد بنا سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی از این داستان ناراحت است. او معتقد است که بهترین فرصت بود در این مسابقات با قهرمانی مردم را خوشحال کنند، اما این فرصت را اتحادیه جهانی کشتی از آن‌ها گرفت.
اردوی تیم ملی را تعطیل کردید؟
بله، دیگر چاره‌ای هم به جز این نداشتیم.
تا چه زمان تمرینات تعطیل می‌شود؟
تا جام تختی هیچ برنامه‌ای نداریم. البته انتخابی جام تختی و جام باشگاه‌های جهان در پیش است، اما اردویی برگزار نمی‌شود.
بعد از جام تختی، مسابقات رنکینگ‌دار اتحادیه جهانی در ایتالیا برگزار می‌شود.
بعید است در آن مسابقات شرکت کنیم. در این رقابت‌ها ۸ امتیاز توزیع می‌شود، اما باید در همان وزن اصلی کشتی‌گیران شرکت کنند که شاید به لحاظ جسمانی صلاح نباشد در آن رقابت‌ها حضور داشته باشیم.
برگزار نشدن جام جهانی در برنامه‌ریزی کادر فنی تأثیر دارد؟
این مسابقات به اجبار در برنامه کادر فنی قرار گرفت. اگر از ابتدا در برنامه کادر فنی قرار نمی‌گرفت که اتفاق خیلی خوبی بود. وقتی هم که قرار شد برگزار شود باعث شد برنامه‌های ما تغییر کند، اما الان که این مسابقات برگزار نمی‌شود به لحاظ روانی بیشتر آسیب دیدیم.
یعنی به لحاظ فنی هیچ نقشی نداشت؟
ببینید بعد از اینکه قرار شد این مسابقات در تهران برگزار شود، تصمیم گرفتیم از این مسابقات به بهترین شکل ممکن سود ببریم. به طور مثال در ذهنم این بود که مقابل روسیه و کوبا امین میرزازاده را در ترکیب به میدان بفرستم تا این جوان مقابل دو کشتی‌گیر خودش را نشان بدهد. کشتی‌گیر کوبا در فوق سنگین مدال نقره و برنز جهان را دارد و حضورش در این مسابقات و قرار گرفتن امین مقابل او می‌توانست خیلی خوب باشد یا در وزن ۶۷ کیلوگرم می‌خواستم محمدجواد رضایی را در ترکیب قرار بدهم تا او هم این فرصت را به دست بیاورد که مقابل یکسری از کشتی‌گیران خوب خارجی محک بخورد که خب نشد.
چرا گفتید تیم به لحاظ روانی از لغو این مسابقات آسیب دید؟
مسابقات جام جهانی با وجودی که درباره آن حرف و حدیث‌های زیادی مطرح است و تقریباً یک تورنمنت درجه ۲ یا ۳ است، اما برگزاری آن در تهران باعث می‌شد بخشی از مردم به سالن بیایند و از نزدیک مسابقات را تماشا کنند. بخشی دیگر از خانه و از طریق تلویزیون و پخش مستقیم مسابقات را تماشا می‌کردند و همین باعث می‌شد که بخش زیادی از جامعه درگیر مسابقات شوند و این برای کشتی ایران خوب بود. مسابقه دادن با روسیه در سالن آزادی تهران می‌توانست یک اتفاق خوب باشد.
با قهرمانی تیم همه اتفاقات خوب هم تکمیل می‌شد!
قهرمانی تیم باعث خوشحالی مردم می‌شد و این مهم‌ترین کاری بود که می‌توانستیم برای مردم انجام بدهیم، اما تصمیم اتحادیه جهانی اجازه نداد مردم را خوشحال کنیم.
فکر می‌کنید چه دلیلی باعث شد اتحادیه جهانی این تصمیم را بگیرد؟
من خیلی دوست ندارم در این باره قضاوت کنم، اما آن‌ها مسائلی را در نظر گرفتند.
اما مسابقات جام جهانی شمشیربازی در تهران برگزار شد و کسی به دنبال تعلیق این رقابت‌ها نبود!
کشتی در ایران طرفداران زیادی دارد. به نظرم اتحادیه جهانی تصمیم سیاسی اتخاذ کرد. شمشیربازی در ایران طرفداران زیادی ندارد و به لحاظ تبلیغاتی خیلی دیده نمی‌شود. تعلیق یا برگزاری مسابقات شمشیربازی شاید در تهران خیلی در بین مردم تأثیر‌گذار نبود، اما لغو جام جهانی کشتی فرنگی مردم زیادی را درگیر می‌کند. الان خیلی از مردم از همدیگر می‌پرسند که چرا این مسابقات برگزار نمی‌شود. به همین دلیل فکر می‌کنم این تصمیم سیاسی بود.
به طور کلی فرصت مناسبی بود که از ایران گرفته شد.
فرصت مناسبی برای کشتی بود که یک بار دیگر هم خودش را در بین جامعه نشان دهد. هم شور و نشاط را به جامعه نشان دهد و هم یک بار دیگر کشتی را به بهترین شکل به سطح جامعه بکشاند.
چند روز پیش شنیدیم که دیداری با وزیر هم داشتید که وعده کسب دو مدال طلا را هم دادید؟
همیشه گفته‌ام که ما تا پای جان برای کسب مدال طلا خواهیم جنگید. هم کشتی‌گیران و هم مربیان همیشه اینطور بودند و هیچ وقت اهل کم گذاشتن نبودند. در المپیک توکیو هم همین وضعیت وجود دارد، اما اینکه بتوانیم دو مدال طلا بگیریم یا شش مدال طلا کسب کنیم موضوع دیگری است. خواسته آقای سلطانی فر یک خواسته ایده‌آل است و ما هم تلاش خودمان را می‌کنیم که بتوانیم یک نتیجه ایده‌آل کسب کنیم.
اما الان مشکلات زیادی وجود دارد بخصوص به لحاظ مالی و حتی به لحاظ فنی.
وزیر ورزش هم به مشکلات اقتصادی اشاره کرد و وعده داد که با وجود همه مشکلات اقتصادی موجود تمام قد از کشتی حمایت کند که ما هم به همین حمایت‌ها امیدوار هستیم. البته نباید فراموش کنیم که همین کشتی‌گیران که در اردوی تیم ملی حضور دارند مردم کف خیابان هستند. اگر شرایط اقتصادی برای مردم سخت است برای همین کشتی‌گیران هم واقعاً سخت است.
شاید این نگاه وجود داشته باشد که هیچ‌گاه کشتی شرایط مشابهی با سایر رشته‌ها نداشته است.
من اتفاقاً معتقدم که به همه رشته‌ها رسیدگی شود و هرگز این عقیده را نداشتم که به رشته‌های دیگری توجه نکنند و به کشتی و کشتی‌گیران توجه کنند. حرفم این بوده همیشه اگر شرایط اقتصادی بد است برای کشتی هم بد باشد و برای فوتبال هم به طور مثال بد باشد. نمی‌شود که قرارداد میلیون دلاری با کالدرون و استراماچونی و ویلمتوس بسته شود و بعد به کشتی که رسید شرایط سخت اقتصادی مطرح شود. البته کشتی همیشه با سختی‌ها ساخته و باز هم می‌سازد، اما خب باید وضعیت به گونه‌ای باشد که بتوان جواب مربی زحمتکش کشتی را که از استان دور افتاده به اردوی تیم ملی می‌آید و در نهایت شاید به او در ماه ۲ میلیون یا ۳ میلیون یا ۴ میلیون تومان حقوق هم بدهند، اما وقتی این تفاوت‌ها را می‌بیند انگیزه کار کردن را از دست می‌دهد.
مربیانی که در کسب نتیجه هم با مشکل روبه‌رو هستند!
وقتی پول نداریم و با مشکل پرداخت روبه‌رو هستیم چرا باید به سراغ جذب مربیان خارجی برویم؟ اگر الان یحیی گل‌محمدی و یا امیر قلعه‌نویی سرمربی تیم ملی بودند آیا اتفاقی بدتر از این رخ می‌داد؟ یعنی با این مربیان بحرین و عراق را شکست نمی‌دادیم؟ یک موقعی هست که پول داریم و می‌توانیم کار کنیم به سراغ مربیان خارجی هم می‌رویم، اما الان با هزار بدبختی پول ویلموتس جور می‌شود و بعد هم او نمی‌تواند از مسابقه با عراق یک برد به دست بیاورد. خب با قلعه‌نویی و گل‌محمدی هم در بدترین حالت به عراق و بحرین می‌باختیم. بدترین از این که دیگر ممکن نبود.
وعده شما برای المپیک چیست؟ فکر می‌کنید دو تا طلا به دست بیاید؟
من همیشه به کشتی‌گیرانم اعتقاد داشتم و الان هم از دیدن این جوانان قدرتمند لذت می‌برم. اینکه در المپیک چه اتفاقی رخ می‌دهد را باید به عقب برگشت و روند چهار ساله را بررسی کرد، اما با این حال ما به دنبال مدال هستیم و امیدوارم که این اتفاق در توکیو رخ بدهد.
