قارچهای پنیسیلیوم منبع پنی سیلین هستند که افراد می توانند از طریق خوراکی یا از طریق تزریق استفاده کنند. مردم در سراسر جهان اکنون به طور گسترده ای از پنی سیلین ها برای درمان عفونت ها و بیماری ها استفاده می کنند.

دلیل حساسیت به پنی سیلین

حساسیت به پنی سیلین به دلیل آنتی بیوتیکی است که از قارچ پنیسیلیوم نشات می گیرد. چند نوع وجود دارد و همه دارای هسته β-lactam هستند.

بعلاوه ، هر نوع پنی سیلین تا حدی آنتی بیوتیک است. پنی سیلین علاوه بر از بین بردن باکتری های ایجاد کننده عفونت های مختلف بدن ، به جلوگیری از عفونت های ناشی از باکتری های گرم مثبت کمک می کند.

آیا به پنی سیلین حساسیت دارید؟

باور کنید یا نکنید ، آلرژی به بتا لاکتام ها منجر به شاخص بالایی از مرگ و میر می شود. با این حال ، شناسایی تشخیص حساسیت به پنی سیلین به سابقه بالینی و آزمایشات پوستی شما بستگی دارد.

پزشکان با انجام آزمایشات پوستی و بررسی سابقه بالینی بیمار ، حساسیت به پنی سیلین را تشخیص می دهند. همچنین ، آنها باید به خاطر داشته باشند که انواع مختلفی از واکنش های آلرژیک وجود دارد.

انواع واکنشها و علایم حساسیت به پنی سیلین

پزشکان واکنش های آلرژیک به پنی سیلین و به طور کلی آنتی بیوتیک های بتا لاکتام را بر اساس فاصله زمانی بین تجویز دارو و شروع واکنش طبقه بندی می کنند.

• واکنش های فوری آلرژیک

این واکنشهای آلرژیک آنهایی هستند که در اولین ساعت پس از تجویز دارو اتفاق می افتند. آنها معمولاً توسط ایمونوگلوبولین E خاص (IgE) واسطه می شوند که به سرعت هیستامین و سایر واسطه های التهابی را آزاد می کند.

شکلی که در آن ظاهر می شود از واکنش های خفیف مانند کهیر ، آنژیوادم و خس خس سینه تا شدید مانند شوک آنافیلاکتیک متغیر است.

• واکنش های سریع

این نوع واکنش بین دو تا هفتاد و دو ساعت پس از تجویز آنتی بیوتیک بروز می کند. در مورد مکانیسم آنها توضیحی دقیق وجود ندارد ، اگرچه ممکن است واکنشهایی مانند کهیر ، ورم رگ ، ورم حنجره و خس خس سینه وجود داشته باشد.

• واکنش های آلرژیک به تأخیر افتاده 

این واکنش ها هفتاد و دو ساعت یا بیشتر پس از تجویز دارو رخ می دهد. آنها معمولاً توسط لنفوسیتهای T واسطه هستند و از بسیاری جهات آشکار می شوند.

به طور کلی ، ما می توانیم هر دو واکنش سریع و تأخیری را به عنوان واکنش های غیر فوری گروه بندی کنیم. علائم آنها شامل موارد زیر است:

- کهیر

- اریتم چند شکلی 

- سندرم استیونز-جانسون 

- نکرولیز اپیدرمی سمی 

- درماتیت لایه بردار

- سندرم حساسیت بیش از حد

- درماتوزهای لیکنوئیدی

خوشبختانه ، شایعترین واکنشها معمولاً جدی نیستند و بصورت بثورات ماکولوپاپولر و به دنبال آن کهیر بروز می کنند.

تشخیص حساسیت به پنی سیلین

آزمایش آلرژی در مشکوک بودن به حساسیت به پنی سیلین بسیار مهم است.

اگر به حساسیت بیش از حد مشکوک هستید ، آزمایش حساسیت به پنی سیلین ضروری است. این مهم است زیرا افراد اغلب عوارض جانبی را با واکنشهای آلرژیک اشتباه می گیرند.

به طور کلی ، شرح علائم همراه با زمان سپری شده بین مصرف پنی سیلین و شروع واکنش ، اساس تشخیص است. همچنین ، پزشکان انواع دیگری از علائم را نیز در نظر می گیرند.

همانطور که مشاهده می کنید ، آنها ممکن است نوع واکنش آلرژیک را فوری یا غیر فوری طبقه بندی کنند. مدتی بین واکنش اولیه و بررسی در واکنش های فوری آلرژیک وجود دارد. بنابراین ، شانس کمتری برای آزمایش پوستی مثبت است.

به خاطر داشته باشید که این کاهش حساسیت ممکن است دائمی نباشد. در حقیقت ، حساسیت مجدد به این آنتی بیوتیک ها ممکن است پس از آزمایش پوست یا در صورت مصرف مجدد پنی سیلین رخ دهد. همچنین ، توجه داشته باشید که پدیده از دست دادن حساسیت در واکنش های غیر فوری معمول نیست.

آزمایشات پوستی برای تشخیص حساسیت به پنی سیلین

واکنش های فوری با تست خراش یا تست آلرژی پوست شروع می شود. سپس، پزشک معالج ممکن است از یک یا چند عامل تعیین کننده استفاده کند و به مرحله بعد برود ، یک آزمایش داخل پوستی اگر نتیجه منفی باشد.

به طور معمول ، آنها هر دو آزمایش روی بازو را انجام می دهند و پس از 15 تا 20 دقیقه قرائت می کنند. با این حال ، آنها ممکن است آزمایشات داخل پوستی را مستقیماً با قرائت در 20 دقیقه و 48 و 72 ساعت در واکنش های غیر فوری آغاز کنند.

واکنش های سیستمیک ممکن است هنگام انجام آزمایش داخل پوستی رخ دهد. این امر به ویژه هنگام استفاده همزمان از آماده سازی های مختلف درست است.

حساسیت زدایی 

حساسیت زدایی عبارت است از تجویز مجدد هر آنتی بیوتیک معین که ممکن است باعث واکنش آلرژیک در دوزهای پیشرونده تا رسیدن به دوز درمانی شود. بعلاوه ، برگشت پذیر است و به ادامه حضور آنتی بیوتیک در بدن بستگی دارد. وقتی مصرف آن را برای مدتی بیش از 48 ساعت به حالت تعلیق درآورید ، اثر خود را از دست می دهد.

نتیجه

به طور کلی ، پزشکان آنتی بیوتیک های پنی سیلین را به طور مکرر تجویز می کنند ، بنابراین واکنش های آلرژیک کشنده در افراد مستعد می تواند رخ دهد. به همین دلیل  مهم است که به درستی و به موقع هر گونه حساسیت به آنتی بیوتیک را تشخیص دهید و آنها را با واکنش های دیگر اشتباه نگیرید.

اگرچه پنی سیلین نسبتاً بی خطر است ، اما می تواند عوارض جانبی زیادی ایجاد کند. از جمله آنها ، حساسیت بیش از حد یا حساسیت به پنی سیلین است.

منبع: بیتوته