بی آبی و کم آبی معضلی است که همیشه کشور ما به علت موقعیت جغرافیایی و الگو‌های مصرف با آن مواجه بوده است. روستا‌ها و شهر‌های جنوبی کشور ما این‌روز‌ها با فقدان آب کشاورزی و آشامیدنی مواجه هستند که یکی از دلایل اصلی این بی آبی در کشاورزی ساخت غیر اصولی سد‌هایی در کشور‌های همسایه مخصوصا افغانستان و پرداخت نکردن حق‌آبه به کشور ما است. در بیشتر روستا‌ها و شهرستان‌ها، آب رسانی مانند اکثر نقاط کشور از طریق لوله کشی انجام و هنوز در برخی مناطق متاسفانه به شیوه سقا خانه‌ای یا همان تانکری صورت می‌گیرد. استان سیستان و بلوچستان دارای حدود ۸۰۰ روستا است که بعضی از آن‌ها کمتر از ۵۰ نفر سکنه دارند. تامین آب مرکز استان و حدود ۲۰۰ روستای بزرگ و کوچک توسط حدود ۶۰ حلقه چاه و ۲ حلقه چاه ژرف در سطح شهر زاهدان و اطراف آن صورت می‌گیرد که برای تبدیل شدن به آب آشامیدنی باید به آب شیرین کن برسد. حالا این روز‌ها با توجه با قطع شدن مداوم برق، با هر بار قطعی حدود ۲۰ حلقه چاه از کار می‌افتند. در بخش رودخانه هیمرند که تامین آب آشا میدنی و کشاورزی از طریق ۴ دریاچه مصنوعی یا همان چاه نیمه‌ها تامین می‌شود که در گذشته به عنوان ذخیره آب استفاده می‌شده نه منبع اصلی آب و این روز‌ها با توجه به خشک شدن رود هیرمند و سد سیستان به دلیل احداث سد کمال خان در افغانستان منبع اصلی آب آشامیدنی شده است. متاسفانه روستا‌های دور دست به دلیل فاصله زیاد با تصفیه خانه نیاز به آبرسانی سقایی دارند و حدود ۷ ساعت زمان برای پمپاژ آب از تصفیه خانه تا برخی از روستا‌ها نیاز است. در این گزارش تصویری شاهد اقدام جهادی مقامات استانی با محوریت قاضی احمدزاده دادیار دادسرای سیستان و بلوچستان برای آبرسانی به مناطق محروم هستیم. او در چهارشنبه گذشته در پی انتشار فیلمی از یک دختربچه سیستان و بلوچستانی که از کم آبی در منطقه محل زندگی خود گلایه و گریه می‌کند با دستور دادستان مرکز استان در این منطقه حضور یافت و با صدور دستورات لازم مشکل آبرسانی را حل کرد.
