تاریخ برای ایران در حال تکرار است؟

 یکسال پس از خروج آمریکا از برجام در پی فشار حداکثری دولت ترامپ علیه ایران، جان بولتون مشاور امنیت ملی آمریکا دست‌نوشته ای را عمدا مقابل دوربین خبرنگاران گرفت که حاکی از اعزام ناو لینکن به منطقه بود. اردیبهشت 1398 اوج فشار ایالات متحده به دولت روحانی برای مذاکره بود و درخواست های ترامپ برای یک دیدار به بن بست خورده بود. حالا یک کاغذ دست بولتون خودنمایی می کرد که بر روی آن نوشته شده بود: ناو هواپیمابر یو.اس.اس آبراهام لینکلن راهی خلیج فارس شد. بولتون در واکنش به این نوشته‌ای که در دست داشت گفت که الزاما به معنای جنگ با ایران نیست این یک هشدار است!

اتفاق سال 98 مشابه این اتفاق (اقدام عمد) زمانی بود که در هفته گذشته قبل از  حوادث کشتی در دریای عمان بایدن در دیدار با الکاظمی عملا دست نوشته ای را مقابل عکاسان خبری گرفت که مضمون آن تهدید ایران بود.

دو اقدام مشابه علیه ایران آنهم در شرایط فعلی خبر از اتفاقی می دهد. پیام های که هردوی آن در راستای مذاکرات هسته ای بود و فشاری که آمریکا علیه ایران وارد کرده بود. بولتون اصرار بر مذاکره مجدد داد حالا بایدن با زبان دیپلماتیک تر به دنبال بازگشت به برجام است. توافقی که در وین حاصل شد اما با مشکلاتی در ایران و در آمریکا مواجه شد. در داخل کشور طرح مجلس که یک درخواست فوق برجامی از مذاکره کنندگان ایرانی طلب کرد مانع از توافق نهایی شد و داخل امریکا نیز درخواست برای گسترده کردن مذاکرات برجامی اعم از موشکی و منطقه ای سبب شد که مذاکره کنندگان توافق نهایی را موکول به دور هفتم مذاکره کنند که همزمان با انتقال قدرت در ایران شد.

ایالات متحده در حالی این ایران را تحت فشار گذشته است که ظریف در اخرین نامه خود به دبیرکل سازمان ملل اسناد شش سال بدعهدی امریکایی ها را در دبیرخانه سازمان ملل ثبت کرد.

محمد جواد ظریف» در این نامه به «آنتونیو گوترش» افزود: ۶ سال پیش در همین روز شورای امنیت به اتفاق آرا قطعنامه (۲۰۱۵) ۲۲۳۱ را تصویب کرد به رغم مخالفت های جدی و مشروع ما نسبت به بد رفتاری تاریخی شورای امنیت در قبال ایران - به ویژه در طور هشت سال تجاوز صدام حسین و همچنین در جریان یک بحران هسته ای غیر ضروری - ایران با شرکت در مذاکرات، حسن نیت خود را برای رسیدن به یک راه حل دیپلماتیک برای مساله هسته‌ای نشان داد.

حادثه کشتی‌ها و امتیاز گرفتن غربی‌ها

قبل تر نیز کارشناسان حوزه دیپلماسی درباه تاخیر در روند مذاکرات هشدار داده بودند. ان ها معتقد بودند که اگر مذاکره به تاخیر بیفتند طرف غربی با زمان خریدن امتیاز بیشتری را از ایران طلب کرد خواهد کرد. این امتیاز نیاز به یک اتفاق داشت. اتفاقی از جنس تهدیدهای نظامی یا بار دیگر فصل هفتم منشور؟ طرف امریکایی به همراه همپیمانان اروپایی در هفته های گذشته بارها این جمله را تکرار کردند و به تهران هشدار دادند که تا ابد فرصت مذاکره ندارید!

انها در حالی به تهران هشدار می دهند که رئیسی این روزها مشغول چیدن کابینه است و هنوز مشخص نیست وزیر خارجه دولت سیزدهم و تیم مذاکره کننده چه کسانی هستند و آیا مذاکره را ادامه خواهند داد یا خیر؟ رئیسی در دو روز گذشته در صفحه توئیتر خود در پاسخ به این دل مشغولی ها نوشت: تحریم ها باید لغو شوند و هر طرح دیپلماتیک که این هدف را محقق کند مورد حمایت ماست.

این روزها حادثه دریای عمان و گرفتاری کشتی ها همگی گویا تکرار سال های دوره زمامداری ترامپ است. از همان روزی که وزیر خارجه ژاپن در دیدار با مقام معظم رهبری که برای میانجیگری آمده بود دریای عمان شاهد درگیری گسترده نفتکش ها شد چه این زمان که دولت بایدن همان روش را در پیش گرفته است.

تاخیر در مذاکرات وین سبب شده که آمریکا با زبان دیپلماتیک تر فشار حداکثری را علیه ایران ادامه دهد از فشار نظامی تا تحریم هایی که این روزها چین را برای خرید نفت از ایران تهدید می کند.

زبان دموکرات ها

کلاس ادبیاتی و دیپلماتیک باراک اوباما را کمتر رئیس جمهوری در تاریخ امریکا داشته است. او که یکی از دموکرات ترین سیاستمداران آمریکایی بود و با ژست جهانی شدن درهای دنیا را بار دیگر به روی یکدیگر باز کرد مسبب توافقی بود که امروز به نام برجام از ان یاد می شود. اما در دوره همان رئیس جمهوری که به دنبال دنیای عاری از جنگ و جهانی شدن در راستای صلح، دوستی و اقتصاد در حال گردش بود گروه های تروریستی در خاورمیانه با نام های مختلف یکی پس از دیگری اعلام موجودیت کردند. مرزهای ایران در خطر هجوم تروریستی قرار گرفت و اوباما مدام به طرف ایرانی هشدار می داد که همه گزینه ها روی میز است. بهار عربی در جریان بود و مشخص نبود که ایا ایران هم در این قطار قرار خواهد گرفت یا خیر تا اینکه سال 2015 برجام شکل گرفت و باقی قضایا....

دموکرات ها قانون پنبه سر بریدن را بسیار رعایت کرده اند بر خلاف جمهوریخواهان که همیشه شمشیر را از رو بسته اند. سیاستی که بایدن به مانند اسلاف خود در پیش گرفته خبرهای خوشی از اینده و منطقه نمی دهد. فعال شدن داعش در افغانستان و تغییر ماهیت نظامیان امریکایی در عراق و همزمان هشدار به ایران و دست نوشته ای که روی به ایران می گوید: آمریکا آماده است تا به حملات (علیه خود در خاک عراق) واکنش نشان دهد.‏ایران ⁩ باید توقف حملات (به نیروهایی آمریکایی در خاک عراق) را مدنظر قرار دهد.

به نظر می رسد دولت بایدن در صورت توقف مذاکرات سیاست فشار حداکثری را به شیوه دموکرات ها در پیش گرفته است:

اول: همسایگان گرفتار تروریسم در افغانستان و عراق؛تقویت شدن مجدد داعش و گروه جیش العدل در منطقه بلوچستان پاکستان هم‌مرز افغانستان و ایران و شبکه حقانی/طالبان به خودی خود شاید برای ایران تهدید نباشد اما ممکن است پوششی شوند بر فعالیت های تروریستی داعش و دیگر گروه های فعال،کما اینکه طالبان این تجربه را با القاعده در زمان رهبری اسامه بن لادن تجربه کرده بود.

دوم: فشار نظامی در اب های خلیج فارس و ایران هراسی در دل عرب های منطقه

سوم : صدامیزاسیون کردن ایران  

چهارم: کشاندن ایران زیر فصل هفتم منشور سازمان ملل که تهران درطی سال های گذشته بدون شلیک یک گلوله توانست خود را از شر حمله نظامی گسترده خلاص کند.

نتیجه : دموکرات ها جنگ طلب تر از جمهوریخواهان؛تاریخ جنگ‌ها این استراتژی را ثابت کرده است.حرف های آنها روی کاغذ است به روش های مختلف... به هرحال به گفته مقام معظم رهبری «نه جنگ خواهد شد نه مذاکره» اما ممکن است لغو تحریمی در کار نباشد و با شدت بیشتر علیه ایران ادامه پیدا کند که نیاز به یک واقعه برای توجیه افکار عمومی دارد و انهم شرور خواندن ایران در منطقه است با دست نوشته های تکراری...