ایرن مهرگان: رئیس مرکز اقلیم و مدیریت بحران خشکسالی در این باره به خبرآنلاین می‌گوید: آخرین عدد از داشته‌های سدهای استان تهران که به همین یک هفته قبل برمی‌گردد و میزانش در سایت وزارت نیرو هم ثبت شده است، نشان می‌دهد که میزان آب پشت سدها بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون متر مکعب است، که البته همه این آب قابل برداشت نیست چراکه برای حفظ بدنه سد و پیشگیری از شکستگی و مشکلات این چنینی، باید تا میزانی از آب همیشه پشت سد بماند. پس این رقم هم به معنی همه آب قابل برداشت از سدها نیست.
احد وظیفه ادامه می‌دهد: برهمین اساس از آنجایی که مصرف روزانه آب در تهران ۳ میلیون متر مکعب اعلام شده است، پس حدود صد روز ذخیره آب در سدهای استان تهران موجود است.
او می‌گوید: آخرین‌باری که در تهران بارش کافی و خوب داشتیم به سال ۱۳۹۸ برمی‌گردد، سال ۹۹ هم بارندگی بد نبود اما طی سال‌های ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ با کاهش ۳۵ درصدی بارندگی نسبت به میزان نرمال روبه‌رو شده‌ایم.به عبارتی طی سال آبی اخیر مجموع بارش‌ها ۱۹۱ میلیمتر بوده که نسبت به شاخص بلندمدت بارش‌ها یعنی عدد ۲۹۴ میلیمتر، ۱۰۳ میلیمتر کمتر باران داشته‌ایم.
درحال حاضر چون در آغاز فصل سرما هستیم، بخاطر حذف کولرها و کمتر شدن میزان دوش‌گرفتن و حمام کردن و همچنین پیشبینی بارش در اواخر آبان و ماه آذر، امیدواریم که با کمبود آب مواجه نشویم، البته بخشی زیادی از منابع آبی تهران از چاه‌های زیرزمینی هم تامین میشود. بر این اساس برای سال جاری بعید است که با جیره‌بندی آب روبه‌رو می‌شویم. اما درباره آینده نگران هستیم.
خب پس چرا جلوی مهاجرت به تهران رو نمیگیرید که هیچ مرتب هم طرحهای متنوع مسکن سازی اجرا میکنید؟ وقتی یک محدوده جغرافیایی چندبرابر ظرفیتش جمعیت داشته باشد همین میشود.یک راه حل نسبتا سریع انتقال دانشگاهها و موسسات آموزشی بیشمار وکارخانه های متعدد اطراف تهران به شهرهای دیگراست که باعث مهاجرت معکوس میشود.برخلاف ظاهر هم هزینه اش خیلی زیادنیست مثلا کارخانه ای به عظمت ایرانخودرو 90 درصد ارزشش به تجهیزات قابل انتقال فیزیکی اش مربوط است.با چندصد میلیارد میشود در نقطه ای مناسب ساختمانهای کارخانه راساخت بعد تجهیزات رامنتقل نمود. وبه تبع آن کارگران وکارکنان مستقیم وغیرمستقیم ایرانخودرو هم از تهران میروند.