تابناک _ با گذشت حدود دو سال از عمر دولت سیزدهم، به نظر می‌رسد، آرام آرام رابطه دولت و مجلس در سال منتهی به انتخابات مجلس دچار تحولاتی شده و لحن اهالی بهارستان، بیشتر رنگ و بوی انتقاد به خود می‌گیرد. این روزها نشانه‌های این تغییرات را در اخبار رسانه‌ها به عینه می‌توان دید؛ زمانی که بسیاری از نمایندگان نسبت به گرانی‌های افسارگسیخته، عدم اجرای تعهدات و ناتوانی در مهار تورم اعتراض کرده و در هر جلسه نمایندگان با الفاظ و عبارات متفاوتی دولت را مورد خطاب قرار می دهند.
این روند به اندازه‌ای سرعت گرفته که برخی ناظران بر این باورند، سیر صعودی تذکرات و انتقادات نمایندگان را نباید بدون دلیل دانست و حتما در این مهم دلیلی نهفته است که به همین دلیل، تابناک در نظرسنجی از مخاطبان خود، این موضوع را با مخاطبانش به تعامل گذاشت. در این نظرسنجی که حدود ۱۳۹۰۰ نظر ثبت شده است، حدود ۸۵ درصد مخاطبان بر این باور بودند که این افزایش انتقادات با برگزاری انتخابات در پایان سال در ارتباط بوده و باید این موضوع را در سیر صعودی انتقاد نمایندگان دخیل دانست.
اما به هر حال، خود نمایندگان هم باید توجه داشته باشند که دلیل این تغییر رویه‌های ناگهانی از نگاه مردم چگونه خواهد بود و چگونه ارزیابی می‌شود؟ آیا عملکرد دولت به اندازه‌ای غیر قابل دفاع است که اغلب نمایندگان دیگر سکوت را جایز ندانسته و برای نقد، برون تاخته‌اند یا اینکه پای مصلحتی ارجح‌تر در میان است؟ اگر عملکرد دولت، طی ماه‌های گذشته از مسیر رویکرد‌های کارشناسی خارج بوده، چرا نمایندگان سریع‌تر وظایف قانونی خود را در این خصوص پیگیری نکرده‌اند؟ برای پاسخگویی به این پرسش به نظر می‌رسد، باید افق دید خود را کمی گسترده‌تر کرد و ارزیابی‌ها را به سال ۱۴۰۲ و موعد رسمی برگزاری انتخابات مجلس دوازدهم کشاند.
زمانی که یک نماینده در مخالفت با دولت موضع می گیرد بخصوص اگر با صدای بلند به دولت بتازد در نظر شهروندان حوزه انتخابیه فردی جدی فعال و دلسوز به نظر می آید همچنین مادر آن نماینده او را در تلوزیون می بیند و ذوق قد و بالای او را میکند 
خیلی موشکافانه بود