صادق درودگر از مدیرعاملی تیم نساجی قائمشهر استعفا کرد.
به گزارش تابناک ورزشی؛ صادق درودگر که یک باشگاه صعودکرده به لیگ قهرمانان را تحویل گرفت و با بودجه‌ای مناسب مشغول بستن تیم برای آسیا شد، دقایقی بعداز شکست مقابل الهلال در عربستان و حذفی که زودتر از هفته آخر رقم خورده بود، استعفا داد.
درودگر به مارکوپولوی باشگاه‌های ایران معروف است؛ مدیری همه‌کاره که هیچگاه توفیقی در سطح بالای فوتبال ایران به دست نیاورد اما بعداز فوتسال و آن کارنامه اخلاقی درخشان، وارد فوتبال شد و کنار دادکان، آجورلو، ماجدی، تاج، کفاشیان، هدایتی، پرهام ، حدادیان، قریب و ... قرار گرفت و مانور داد. کمتر کسی پیدا می‌شود که درودگر را در فوتبال ایران نشناسد و تابناک هم در این مورد بارها اطلاع رسانی گرده است.
درودگر حالا که نساجی در رده های پایین جدول لیگ برتر ایستاده و با اینهمه خرید نتواسته حتی رتبه پارسال را هم تکرار کند، در حال ترک تیم محبوب مازندرانی هاست.
ملوان ، تراکتور ، استیل آذین و چند تیم دیگر طعم مدیریت درودگر را چشیده اند و ماجراهای آن یک کتاب هزار صفحه ای است.
درودگر گفت: ضمن تشکر و قدردانی از جناب آقای رضا حدادیان به خاطر اعتمادی که به بنده داشتند و در برهه ای حساس و در آستانه اولین تجربه بین المللی مسئولیت راهبری باشگاه را به همراه خودایشان و هیات مدیره به بنده سپردند ، همچنین تشکر و قدردانی از اعضاء محترم هیات مدیره ، پیشکسوتان ارزشمند، همکاران خوب و پرتلاشم در باشگاه نساجی ، مربیان ، بازیکنان، مجموعه کادر پزشکی و تدارکات باشگاه در تیم بزرگسالان، تیم‌های پایه و بانوان ، اهالی رسانه ، کارکنان ورزشگاه وطنی و همه عزیزان همراه در شرکت وارش ، با توجه به اینکه همواره به موفقیت و سربلندی باشگاه نساجی و فوتبال کشور علاقمندم ، امروز که آخرین دیدار باشگاه را در تجربه رقابت های لیگ‌قهرمانان آسیا پشت سرگذاشته ایم ، با کمال احترام و بر اساس اصول مقدس مدیریت از همه عزیزان و دوستان همراه در داخل و بیرون باشگاه نساجی خداحافظی نموده و از صمیم قلب بهترین آرزو ها را به هواداران عزیز این باشگاه تاریخی ، مالک محترم باشگاه و همکارانم تقدیم میدارم.
بدیهی است در طول دوره مدیریت خود به برخی خواست ها و درخواست های افراد مختلف بیرون از باشگاه بر اساس منافع مجموعه نساجی نه گفته ام و ممکن است موجب نارضایتی شان شده باشم ، لیکن آن عزیران و دوستان ارزشمند بدانند هیچگاه برای حفظ خود این واکنش را نداشته و اعتقاد قلبی ام همیشه این است که بودن یا نبودنم فقط زمانی ارزش دارد که در شرايط باشگاه و مطالبات علاقمندان گرامی تاثیری مثبت داشته باشد.
تجربه زندگی به من آموخت ، گاهی با نبودن بهتر می‌توان به پیشرفت و شکوفایی یک مجموعه کمک نمود و امروز به روشنی به این نتیجه رسیده ام. ماندگار باد نام و اعتبار باشگاه نساجی و درود و سپاس بر همه شما بزرگواران
من کسی را قضاوت نمی کنم اما برای من جای سوال است که یک عده در سینما ، در صنعت در ورزش و ... همیشه هستند با دولتها و سلایق مختلف ، باز همیشه هستند . آیا به جایی وصل هستند یا مهرۀ مار دارند ؟