عضو شورای عالی نظام پرستاری، عدم اجرای قوانین مصوب در حوزه پرستاری را نشانه بها ندادن به سیستم پرستاری در کشور خواند و گفت: به رغم گذشت بیش از 6 سال از تصویب قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری، این قانون گرفتار پاسکاری بین نهادهای اجرایی شده است.
به گزارش مهر، کهزاد جوادی فر، کیفیت فعلی خدمات پرستاری را در حد قابل انتظار ندانست و گفت: دلیل عمده این مشکل را باید در بحث کمبود نیروی انسانی جستجو کرد زیرا تا زمانی که تختهای بیمارستانی بدون ملاحظه جذب متناسب نیرو، افزایش پیدا می کنند، خواه نا خواه شاهد افت کیفیت خدمات مراقبتی و پرستاری در سیستم خواهیم بود و از آن گریزی نیست.
وی نبود انگیزه کافی در سیستم پرستاری را دیگر عامل کاهش کیفیت خدمات پرستاری در کشور عنوان کرد و افزود: ضعف انگیزه خدمت در نیروهای پرستاری به عوامل مختلفی مربوط می شود که شاید بتوان، بها ندادن به خدمات پرستاری و نیروهای شاغل در این حرفه را مهمترین عامل در این میان برشمرد.
عضو شورای عالی نظام پرستاری ادامه داد: اگر چه در این راستا سازمان نظام پرستاری تلاش های بسیاری انجام داده است و قول هایی نیز داده شده است ولی متاسفانه در مرحله عمل، تمام این وعده و وعید ها بی نتیجه مانده اند.
وی افزود: از آن جمله می توان به قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری اشاره کرد که به رغم گذشت 6 سال از تصویب آن هنوز در گیر و دار پاسکاری بین وزارت بهداشت، وزارت رفاه و بیمه ها گرفتار شده و خبری از اجرای آن نیست و قطعاً پرستاران با مشاهده چنین مسائلی دیگر انگیزه لازم را برای خدمت از دست می دهند و نمود آن را می توان در کیفیت خدمات پرستاری به روشنی مشاهده کرد.
جوادی فر، تبعیضهای محسوس در حقوق و مزایای گروههای مختلف نظام سلامت را دیگر علت بی انگیزه شدن پرستاران در ارائه خدمت عنوان کرد و گفت: حتی این مسئله در مورد درآمدهای بیمارستانی نیز تفاوتهای فاحشی دارد که همین موضوع خود به خود تأثیرش را بر نحوه خدمت رسانی پرسنل می گذارد.
وی ادامه داد: هر چقدر هم که پرستاران ما از خود گذشته، ایثارگر، متعهد و دارای وجدان کاری باشند که هستند، باید پذیرفت که وجود چنین مسائلی در کیفیت خدمات آنها تأثیرگذار است.
عضو شورای عالی نظام پرستاری با تأکید بر لزوم ریشه یابی علل مطلوب نبودن کیفیت خدمات پرستاری در نظام سلامت گفت: مسئولان باید با ریشه یابی علت ها برای حل آنها راهکار بیندیشند تا مردم ما بتوانند در بخش های درمانی به خدماتی که در شأن و منزلت آنهاست، دسترسی داشته باشند
