از تحولات تازه به ثمرنشسته‌ای که در چندین سال اخیر، شاهد شکل‌گیری‌اش بودیم، نقش‌آفرینی کارآمد برخی چهره‌های مطرح فرهنگی ایران و به ویژه هنرمندان متعهد کشورمان در عرصه‌هایی فرا‌تر از مرزهای هنر و در عرصه جهانی برای دفاع از مصالح و جایگاه ایران و اسلام با ردای هنر است؛ نمونه شاخص چنین ترکیبی، مجید مجیدی است که پنجشنبه گذشته برای چندمین بار در این عرصه حضور درخشان داشت.
به گزارش «تابناک»، مجید مجیدی از نامزدهای نهایی جایزه اسکار و از چهره‌های شاخص و بین‌المللی سینمای ایران، روز پنجشنبه ۲۲ اسفندماه در پنل حقوق بشر سازمان ملل در دفتر ژنو طی سخنانی به رفتارهای اسلام هراسانه غرب اعتراض کرد؛ اعتراضی که هرچند اندکی دیر بازتاب داخلی داشت، در سطح جهانی، بازخوردی متفاوت یافته بود و درباره پدیده خطرناک اسلام هراسی (Islamophobia) ـ که پنل گفت‌و‌گوی مجیدی در مقر سازمان ملل بود ـ شاهد بازخوردی متفاوت بودیم.
«
من پيامبري را
شناختم كه مهرباني، شيوه زندگي‌اش و شعار هر صبح و شامش بود؛ محمدي كه با
دشمنان كينه‌توزش هم به مهر و محبت رفتار مي‌كرد. وقتي پس از سال‌ها رنج و
آزار، اين بار پيروز به شهري كه از آن رانده شده بود، بازمي‌گشت هيچ كس را
به جرم پيشين مجازات نكرد؛ نه تنها خانه هيچ دشمني را به انتقام ويران نساخت
بلكه خانه بزرگترين دشمن و مخالف خود را پناهگاه و مأمن همه مخالفان و
دگرانديشان قرار داد».
این شاه‌بیت سخنان تاریخی مجیدی در ژنو بود؛ سخنانی که در این سال‌های، آن سوی مرزها از سوی هنرمندی ایران کمتر گفته شده و کمتر بازتاب جهانی داشته است.
مجید مجیدی، یکی از بزرگ‌ترین سرمایه‌های هنر متعهد ایران ـ که برخی در روزگاری نه چندان دور در حال حذفش از صحنه بودند ـ در چند سال اخیر، اما بار‌ها چنین دفاعیاتی از ایران و اسلام داشته و در آن سوی مرزها، از حقانیت دینی دفاع کرده که از دو سو مورد هجمه قرار گرفته است؛ نخست به ظاهر مسلمانانی که با پرچم اسلام، بد‌ترین و ترسناک‌ترین چهره قابل نمایش از اسلام را به ویژه برای غیرمسلمانان ـ که شناخت اندکی از اسلام داشته‌اند ـ به نمایش گذاشته‌اند و دوم از سوی غیرمسلمانانی که خود در شکل‌گیری گروه نخست نقشی کارآمد داشته‌اند.
مجیدی پیش از این در جریان برخی جسارت‌ها به ساحت اسلام و حضرت محمد (ص) نیز جریان‌سازی مشابهی در ابعاد جهانی در دستور کار قرار داده بود و یکی از معدود هنرمندان کشورمان بوده که در این سال‌ها پرچمدار چنین حرکتی شده و در این زمینه نقش کارآمدش هیچ‌گاه کمرنگ نشده و یکی از ضعف‌های ما را که دفاع اندک از رحمت للعالمین است، به خوبی پوشش داده و بحق، ساخت پروژه عظیم «محمد (ص)» به این هنرمند شاخص و خوش سابقه سپرده شده است.
شاید اگر در عرصه سیاسی و دیپلماسی توسط چهره‌های سیاسی صدگام برداشته شود، در جهان کنونی به اندازه یک پلاکارد به دست گرفته شده توسط یک هنرمند در سطح جهانی کارساز نبوده و بازتاب نداشته نباشد؛ این قدرتی است که متأسفانه در سال‌های پیشین کمتر مورد بهره‌برداری برای حفاظت و حراست از مرزهای اسلام و ایران قرار گرفته و البته هنرمندان نیز کشش کمتری به این سو داشته‌اند؛ اما چهره‌هایی چون مجیدی نشان داده‌اند، می‌توان با باز کردن عرصه برایشان در چنین سطحی، میدان‌دارانی بزرگ و شجاع در دفاع از مرزهای اسلام و ایران را ببینند.
تردید نباید داشت که اقدام تاریخی مجید مجیدی در سازمان ملل، آخرین حرکت این هنرمند متعهد و هم‌نسلانش در سطح جهانی و در راستای دفاع از اسلام و ایران نخواهد بود و بی‌گمان او و هنرمندان متعهدی از جنس او همچون حاتمی کیا و میرکریمی در این عرصه حضوری پررنگ‌تر خواهند داشت؛ مشروط به آنکه بازیگران و طراحان در حوزه‌های بین‌المللی و به ویژه در دیپلماسی فرهنگی، زمینه حضور مؤثرشان را فراهم سازند. وقت آن رسیده تا این ظرفیت بالقوه را جدی‌تر بنگریم و در این عرصه مقتدر‌تر ظاهر شویم.
بي صبرانه منتظر ساخته جديد مجيد مجيدي عزير فيلم «محمد (ص)» هستيم.يادمان نميرود كه اولين ايراني نامزد اسكار ايشان بود 
هنوز هم كه فيلم بچه هاي آسمان را مي بينم اشك ميريزم 