رییس ستاد اقامه نماز گفت: امام راحل سال‌ها پیش دستور داد که مصلی را به محکم‌ترین شکل و بزرگترین حالت بسازیم و بدون هیچ تزیینی باشد. از آن سال تا به حال ما فقط به فکر تزیین آن مکان هستیم به همین دلیل است که هنوز کار مصلی به پایان نرسیده.
به گزارش ایسنا، حجت‌الاسلام والمسلمین قرائتی عصر دوشنبه در آیین گشایش فصل نشاط و آغاز به کار کانون‌های تخصصی تعالی خانواده و طرح سراسری اوقات فراغت تابستان 93 که از سوی کانون‌های فرهنگی و هنری مساجد استان تهران برگزار شد، اظهار کرد: در اینجا می‌خواهم از قرآن صحبت کنم چون در نزدیکی ماه رمضان هستیم و عظمت ماه رمضان به قرآن است. ما قرآن را رها کرده‌ایم که به این حال و روز افتاده‌ایم. قرآن برای تمامی مراحل زندگی ما برنامه دارد.
وی یادآور شد: ما در قرآن داریم که کودکان خود را با شیر مادر بزرگ کنیم، اما در زندگی امروز خیلی از خانواده‌ها به سمت شیر خشک رفته‌اند که این باعث شد دوباره به اصل قرآن برگردند و پس از بررسی‌های به وجود آمده متوجه شوند که شیر مادر چه مزایایی داشته است. ما باید اینها را فرهنگسازی کنیم تا به آن چیزی که می‌خواهیم برسیم. در قرآن آمده که جمعیت افتخار است ولی متاسفانه در زندگی‌های امروز جوانان ما به خاطر اینکه در زندگی خود احساس راحتی کنند می‌خواهند داشتن فرزند خودداری کنند در صورتی که نمی‌دانند فرزند همچون گچ عمل می‌کند یعنی اگر در زندگی خود دچار مشکل شدیم، این فرزندان هستند که می‌توانند بنیان‌های خانواده را دوباره استحکام ببخشند.
رییس ستاد اقامه نماز یادآور شد: ما باید روزی ده بار اهدنا الصراط المستقیم بگوییم. پیامبر با تمام عظمتش روزی 20 بار از این واژه استفاده می‌کرد. پس ما باید هر ثانیه آن را بگوییم و فراموش نکنیم. هنر در قرآن به‌روز است و ما باید از این به روز بودن استفاده کنیم. هنر یعنی نقاشی استاد فرشچیان که با یک کار تمامی یادها و خاطره‌ها را زنده نگه داشته است نه اینکه ما برویم در نمایشگاه و السلام و علیک را برعکس بنویسیم و بگوییم کار هنری بنویسیم. با این کار مردم را گیج می‌کنیم نه اینکه کار هنری ارائه داده‌ایم. متاسفانه ما در فرهنگ هم دچار مشکلات زیادی شده‌ایم.
قرائتی گفت: تمام فرهنگ ما قرآن ماست. در جامعه شورای فرهنگ عمومی می‌گذاریم و پژوهشکده‌های قرآنی را راه‌اندازی می‌کنیم ولی در هیچ یک از آنها حرفی از قرآن زده نمی‌شود. پس این چه قرآنی است که ما از آن نام می‌بریم؟ ما در خیلی از جاهای جامعه و زندگی خط را گم کرده‌ایم. ما نزدیک دو، سه هزار پژوهشکده داریم ولی در این پژوهشکده‌ها یک نفر را به خدا وصل نمی‌کنیم. ما اگر می‌خواهیم فقر از بین برود و فرهنگ درست به جامعه بازگردد، باید به اصل دین یعنی قرآن برگردیم. ما چون خط را دنبال کرده‌ایم و از ریل خارج شده‌ایم در فرهنگ دچار مشکل شده‌ایم.
وی یادآورشد: تلاوت نور در مراکز قرآنی خوب است ولی آیا نباید ما تفسیر قرآنی هم داشته باشیم. ما امروز برای سمینارها و کنفرانس‌های خود بنرهای آنچنانی می‌زنیم و می‌خواهیم فرهنگ را ترویج دهیم ولی یک روز بعد از اتمام این مراسم، تمامی بنرها را پاره می‌کنیم. آخر این چه فرهنگی است که می‌خواهیم آن را توزیع و ترویج دهیم. فرهنگ آن است که شاه عباس در 400 سال پیش کاروانسراهایی ساخت که امروز هم اثرات آن مانده و برای جامعه مفید است. ما می‌خواهیم فرهنگ ورزش را جا بیندازیم. هدیه‌های آنچنانی می‌دهیم. در اسلام پیامبر هم ورزش را قبول داشته ولی برای دادن جایزه پیامبر، جایزه‌ای را انتخاب می‌کرد که به افراد یک نفعی برساند نه اینکه یک کاپ و امسال اینها تهیه کنیم و به بقیه بدهیم که هیچ کارایی هم ندارد.
رییس ستاد اقامه نماز یادآور شد: کار فرهنگی یک کار فنی است نه یک کار قیافه‌ای. برای فرهنگ گاهی باید از قیافه خود هم خارج شویم. امام سال‌ها پیش دستور داد که مصلی را به محکم‌ترین شکل و بزرگترین حالت بسازیم و بدون هیچ تزیینی باشد. از آن سال تا به حال ما فقط به فکر تزیین آن مکان هستیم به همین دلیل است که هنوز کار مصلی به پایان نرسیده. ما می‌خواهیم با تزیین مصلی، فرهنگ را در جامعه جا بیندازیم؟ نه اگر می‌خواهیم فرهنگ جا بیفتد، باید در آن مکان قرآن و اسلام را ترویج دهیم.
قرائتی در پایان گفت: ما باید به سراغ قرآن، اسلام و امیرالمونین (ع) خودمان برگردیم. در هیچ جای دیگر هیچ خبری نیست. دین اسلام تنها دینی است که برای مال، جان، ناموس و آبرو قانون دارد. اینها مسائلی هستند که نیمی از حقوقدانان جهان هنوز برای آن قانونی ندارند. تجاوز به آبرو بزرگترین گناه در اسلام است در صورتی که حقوقدانان جهان از آن غافلند. ما وقتی که به مسجد می‌رویم باید 8 چیز را فرا بگیریم که یکی از آن 8 چیز، حرف تازه است. پس روحانیون ما باید مطالعات خود را بالا ببرند. من در پایان می‌گویم، من 230 تفسیر داشتم ولی اگر می‌گوییم می‌خواهیم کار فرهنگی کنیم، در این چند سالی که من خدمت کرده‌ام یک بار وزارت فرهنگ و ارشاد، صداوسیما، سازمان تبلیغات و ... به سراغ من نیامده‌اند تا با همدیگر کار فرهنگی انجام دهیم.
