گروه کارشناسی وزارت آموزش و پرورش که با هدف بررسی سانحه واژگونی
اتوبوس حامل دانش‌آموزان هرمزگانی مأموریت ویژه یافته بود، گزارش اولیه خود
را منتشر کرد. این گروه کارشناسی که از سوی سید محمد بطحایی وزیر آموزش و
پرورش مأموریت یافته بود تا علل بروز این سانحه را بررسی و اعلام نتیجه
کند، گزارشی تفصیلی از نتیجه بررسی تیم تخصصی خود را منتشر کرد.
به گزارش روزنامه
ایران، در بخشی از این گزارش آمده بود: شغل اصلی راننده خاطی، آهنگری است و
بعضاً به رانندگی اشتغال دارد. نبستن کمربند ایمنی توسط دانش‌آموزان، به
سفارش راننده بوده است، هرچند هم مربی مرحومه و هم مربی مصدوم، به بچه‌ها
سفارش کرده‌اند که کمربند خود را ببندید ولی راننده گفته نیازی نیست، هر
زمان به پلیس‌راه نزدیک شدیم خودم به شما اعلام می‌کنم که کمربندتان را
ببندید! حرکت در شب ضروری نبوده بلکه یک امکان بوده که با توجه به گرمای
روز و شیب مثبت مسیر، تصمیم به حرکت در شب اتخاذ شده است. متأسفانه مکان
مناسبی (اردوگاه) برای اسکان شبانه دانش‌آموزانِ تجمع کرده در بندرعباس که
از شهرستان‌های اطراف آمده بودند، وجود ندارد و لذا ناچار شده‌اند که شبانه
حرکت کنند. طبق گزارش بررسی‌های اولیه کارشناسان پلیس‌راه و وزارت راه،
مقصر اصلی حادثه، راننده بوده که در حال حاضر در بازداشت است. شواهد موجود
نشان از خواب آلودگی راننده و انحراف تدریجی از مسیر دارد و نه انحراف
ناگهانی. لازم به ذکر است که مسیر بندرعباس-شیراز فاقد مسیر ریلی است و
تماماً شیب مثبت دارد. لذا اتوبوس‌های این مسیر، روزها از شیراز به سمت
بندرعباس می‌آیند و شب‌ها بالعکس، چراکه در طول روز نیاز به استفاده از
کولرگازی است و موتور ماشین کشش لازم برای همزمانی استفاده از کولر و حرکت
سربالا را ندارد.
****
از پشت خط صدایش می‌لرزد. بغض می‌کند و می‌گوید:«برای من که پدر محدثه هستم این وضعیت سخت است شما ببینید که دخترم چه می‌کشد.» این را می‌گوید چند دقیقه‌ای ساکت می‌ماند. از او می‌خواهم که تلفن را به محدثه دهد همان دانش‌آموزی که چند روز پیش در حادثه واژگون شدن اتوبوس دختران هرمزگانی از ناحیه دست و پا دچار قطع عضو شد. محدثه بریده بریده حرف می‌زند: «خیلی خوب نیستم. ببخشید خانم نمی‌تونم حرف بزنم تازه از اتاق عمل بیرون اومدم.» حرفش را نیمه کاره می‌گذارد و پدرش جواب می‌دهد: «تازه از اتاق عمل بیرون آمده و درد دارد. نمی‌تواند حرف بزند. دست و پایش را قطع کردند.» پدر می‌گوید: «حال محدثه خوب نیست و مدام گریه می‌کند. هنوز قبول نکرده اما باید با موضوع کنار بیاید. با این حال خودم نمی‌دانم با این موضوع چطور کنار بیایم، راننده تاکسی هستم و درگیر.»اینها را می‌گوید و معذرت خواهی می‌کند.
محدثه روز قبل از عملش درباره روز اردو با خبرنگار تسنیم حرف زده: «برای رفتن به اردوی شیراز پدرم تا جلوی اتوبوس بدرقه‌ام کرد و پس از گذاشتن وسایلم داخل ماشین از یکدیگر خداحافظی کردیم. نیمه‌های شب بود اما خوابم نبرده بود ناگهان متوجه شدم اتوبوس تصادف کرد. نمی‌دانم چه شد اما بی‌هوش شدم و پس از مدتی که به هوش آمدم چند نفر از دوستانم روی من افتاده بودند و دستم تا بازو زیر سنگ‌ها بود و پایم نیز زیر صندلی ماشین گیر بود. بعد از ساعتی ماندن در این حالت، وقتی بیرون آوردنم دست راستم از آرنج و پای چپم از زانو در همان صحنه تصادف قطع شده بود، سرم شکسته و مهره‌های کمرم آسیب دیده بود و کمر و گردنم بشدت درد می‌کرد. محدثه تأکید کرده: «حالا هم روی تخت بیمارستان روزهایم را می‌گذرانم. سخت است اما می‌گذرانم و باید امروز به زیر تیغ جراحان بروم. قرار بود سال آینده کنکور بدهم خیلی دوست داشتم پزشک شوم اما حالا اینجام روی تخت بیمارستان. شیوا دوست سه ساله‌ام در مدرسه که در اتوبوس کنار دستم نشسته بود، جان داد. این خاطره‌ها را چگونه از ذهنم پاک کنم؟ مسئولان می‌آیند و می‌روند، وعده می‌دهند. می‌گویند کمک می‌کنیم به دانشگاه بروی اما می‌ترسم حرف‌هایشان برای همین حالا که روی تخت بیمارستانم باشد، می‌ترسم فراموش کنند وعده‌‌هایی را که این روزها به من دادند. با مادر صدیقه صادقی تماس می‌گیرم. دختر 14 ساله‌ای که دست راستش از سرشانه قطع شده است. مادرش می‌گوید: «حال روحی و جسمی‌اش اصلاً خوب نیست و نمی‌تواند حرف بزند. درد شدیدی دارد و بیحال است. »مادر کاملاً کلافه و بی‌حوصله است می‌خواهد تلفن را قطع کند و می‌گوید: «مدام گریه می‌کند؛ از همه چیز حرف می‌زند از آن روز تا حالا خیلی از آن اتفاق حرف می‌زند. »او درباره خواسته‌اش از مسئولان می‌گوید: «مسئولان بیایند ما می‌دانیم چه حرف‌هایی بزنیم.»
احمد رضازاده مدیر روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شیراز درباره آخرین اخبار دانش‌آموزان مصدوم به خبرنگار «ایران» می‌گوید: 10 شهریور ماه ساعت 3:58 اتوبوس حامل دانش‌آموزان هرمزگانی در داراب واژگون شد و به فاصله 7 دقیقه 10 آمبولانس 115 و 3 آمبولانس هلال احمر و 3 بالگرد هوایی به منطقه فرستاده شد. 34 مصدوم به بیمارستان داراب، رجایی و نمازی شیراز انتقال پیدا کردند و در حال حاضر8 مریض در بیمارستان رجایی و نمازی هستند. این 8 مریض هم کسانی هستند که عمل‌های جراحی متعددی روی آنها صورت گرفته که برخی از آنها در ICU و بخش ارتوپد هستند.
وی تأکید می‌کند: روی این 8 بیمار کارهای درمانی تخصصی و فوق تخصصی انجام شده است. از این افراد یک نفر دستش قطع شده است، یک نفر دست و پایش، یک نفر به علت شکستگی و آسیب فک و صورت در ICU است، یک نفر آسیب نخاعی در اثر جابه جا شدن مهره های کمر داشتیم و چند نفر هم آسیب‌های پا و کتف داشتند که درمان‌های مختلف پزشک‌ها روی آنها انجام می‌شود. رضازاده می‌گوید: 2 نفر از بیماران ظرف امروز و فردا از بیمارستان مرخص می‌شوند و در حال حاضر وخیم‌ترین بیمار ما فک و صورتش آسیب دیده و عمل‌های مختلفی روی آن انجام شده است.
درد و رنج اصلی معلولان و مجروحان تصادفات وقتی شروع میشه که میبینن دیه ای که بیمه بعد از گذشت ماه ها از زمان تصادف بهشون پرداخت میکنه حتی کفاف هزینه های درمانشون رو هم نمیکنه چه برسه به تامین هزینه ی زندگی !!