دو گردشگر ایرانی در سفر به تایلند، پس از حمله‌ی یک فیل، به حال خود رها شدند و نه تنها عوامل تور و آژانس مسؤولتی در قبال‌شان نپذیرفتند که سفارت ایران در تایلند نیز پاسخگوی آن‌ها نبود. داستان سرگردانی این مسافران از تهران آغاز شد اما با حمله یک فیل در پوکت به اوج رسید.
به گزارش ایسنا، هزینه‌ی سفری که این زوج ایرانی برای تور پوکت در تایلند پرداختند مجموعا هفت میلیون تومان بود، تور را هم از یک آژانس گردشگری در تهران خریده بودند که در تبلیغات‌اش به صورت ُبلد شده اعلام کرده؛ از سازمان میراث فرهنگی و گردشگری مجوز دارد و اتفاقا با مسافر هم قرارداد بسته است، اما از همان ابتدای سفر، بدتعهدی را آغاز می‌کند.
بلخاری، گردشگری که در این تور حضور داشته و در حمله فیل رِم کرده، آسیب دیده در شرح ماجرایش به ایسنا، گفت: شب نخست، راهنمای تور که در تایلند مستقر بود پیشنهاد یک گشت اضافه را دارد که هر نفر با پرداخت ۵۰ دلار به شخص راهنما، آن تور را خریدیم و صبح فردای آن روز با هماهنگی راهنما که البته خودش در آن برنامه حضور نداشت، گشت یک روزه را شروع کردیم. قرار بود در نمایش یک فیل شرکت کنیم، متاسفانه من در نزدیک‌ترین جایگاه به محل اجرای نمایش نشسته بودم که یکدفعه فیل رَم و حمله کرد. آسیب شدیدی دیدم، حتی تا پای مرگ رفتم، همسرم هم که در نزدیکی ما بود نیز آسیب دید.
وی افزود: افرادی که در اطراف محل حادثه بودند، ما را با وانت به کلینیک محلی منتقل کردند و درمان اولیه انجام شد و بعد هم با آمبولانس به بیمارستانی در پوکت منتقل کردند.
این گردشگر گفت: روز دوم که در بیمارستان بستری بودیم راهنمای تور برای ملاقات آمد، چون شنیده بودن ما جان خود را در حمله یک فیل خشمگین از دست داده‌ایم. وقتی مطمئن شد هنوز زنده‌ایم، با کلی وعده که مراقب و پیگیر وضعیت‌مان است، بیمارستان را ترک کرد و بعد از آن هم هیچ خبری از او نشد. هر بار هم با تلفن‌اش تماس گرفتیم جواب نداد، فقط یک‌بار پاسخ داد و گفت که نمی‌تواند مسؤولیتی قبول کند، چون مسافران دیگری هم در این تور هستند که باید به آن‌ها رسیدگی کند و بعد هم گفت دیگر به او زنگ نزنیم.
وی افزود: با پیگیری زیاد موفق شدیم مجری اصلی این تور را که شرکتی ایرانی و مستقر در بانکوک بود، پیدا کنیم. آن‌ها هم در قبال این حادثه هیچ مسؤولیتی قبول نکردند و گفتند به سفارت ایران اطلاع دهیم. آن‌جا هم تماس گرفتیم، ولی کسی پاسخگو نبود. با تماس‌های زیاد بالخره شخصی را در سفارتخانه پیدا کردیم و جریان حمله‌ی فیل و جراحت‌مان را اطلاع دادیم. درخواست کردیم شخصی را به عنوان راهنما معرفی کند، چون ما هیچ کاری نمی‌توانستیم انجام دهیم، من و همسرم هر دو بستری بودیم و اصلا توان حرکت کردن نداشتیم. آن شخص جواب ناامیدکننده‌ای داد و گفت نمی‌تواند هیچ کاری برای ما انجام دهد و بعد هم گفت دیگر به سفارتخانه و او زنگ نزنیم. تلفنش را هم دیگر جواب نداد!
بلخاری ادامه داد: ما از ۱۰ روز سفرمان به تایلند که دو روزش را هم در راه سپری کردیم، هفت روز باقی مانده را در بیمارستان بستری بودیم و هیچ‌کسی هم سراغ‌مان را نگرفت، نه تورلیدر، نه آژانس فروشنده تور در بانکوک و نه سفارت ایران.
وی سپس چالش‌هایی که برای برگشت به ایران داشتند را تعریف کرد و گفت: سه‌شنبه ۱۴ شهریورماه سفر ما در تایلند تمام می‌شد و باید به کشور برمی‌گشتیم، درحالی‌که پزشک معالج اجازه‌ی پرواز نمی‌داد و تازه روز چهارشنبه را برای چکاپ تعیین کرده بود. با آژانس تهران و همچنین بانکوک تماس گرفتم تا زمان پرواز را جابه‌جا کنم، ولی آن‌ها نپذیرفتند و تاکید کردند اگر با پرواز سه‌شنبه برنگردیم هیچ مسؤولتی در قبال‌مان قبول نمی‌کنند، حتی حاضر نشدند صندلی‌های ما را عوض کردند و جای راحت‌تری را بگیرند.
او اضافه کرد: این بدتعهدی‌ها از همان ابتدای سفر وجود داشت، ما وقتی این تور را خریدیم همراه با بیمه و ترانسفر بود در قرارداد هم نوشته شده، اما هیچ‌یک شامل حال ما نشد. از فرودگاه که خودمان ماشین گرفتیم، در بیمارستان هم که اصلا نماینده شرکت بیمه حاضر نشد. هزینه درمان و بیمارستان را هم بعد از کلی پیگیری، برگزارکننده تایلندی آن نمایش، پرداخت کرد. سفارت ایران هم هیچ مسؤولیتی در قبال ما نپذیرفت.
این گردشگر افزود: این اذیت‌ها از فرودگاه امام شروع شد، با اینکه ۲۵ مرداد برای این تور ثبت‌نام کرده بودیم، اما نماینده آژانس گذرنامه‌ها را سه و نیم ساعت قبل پرواز و بلیت‌ها را هم دو ساعت قبل پرواز بدست ما رساندند. بلیت پرواز برگشت را هم ندادند. ما باید هوایی از بانوک به شهر پوکت می‌رفتیم که این بلیت را هم ندادند. وقتی به فرودگاه بانکوک رسیدیم بعد از کلی جست‌وجو شخصی را پیدا کردیم که بلیت‌های پرواز دوم ما دست او بود. آژانس حتی مشخصات آن فرد را به ما نداده بود و آن رابط آژانس در بانکوک هم هیچ تابلویی نداشت.
وی گفت: تاخیر در رساندن بلیت‌ها و گذرنامه‌ها ضرر زیادی را وارد کرد، نه تنها فرصت خرید ارز مسافرتی را از دست دادیم و از نظر مالی متضرر شدیم، که صندلی‌های‌مان در هواپیما به خاطر تاخیر در گرفتن کارت پرواز، بدترین جای ممکن بود.
بلخاری اضافه کرد: چون این دردسرها را در رفت کشیدیم برای گرفتن بلیت برگشت از دو روز قبلِ موعد پرواز، مدام با آژانس تهران تماس می‌گرفتیم تا سرانجام موفق شدیم زودتر بلیت‌مان را بگیریم.
این گردشگر ادامه داد: علاوه‌بر ما چهار مسافر دیگر نیز از طریق همین آژانس به پوکت سفر کرده بودند که دچار دردسرهای مشابهی شده بودند. آژانس برای تامین هتل آن‌ها نیز بدتعهدی کرد و به وعده‌هایش عمل نکرده بود. این مسافران هم مثل ما با آن‌که هزینه بیمه و ترانسفر را داده بودند، اما مشمول هیچکدام نشده بودند. از این دست اتفاق‌ها برای سایر مسافران این آژانس در سطوح مختلف رخ داد و هیچ‌کسی هم پاسخگو نبود. وقتی در کشور دیگری هستید بعضی از این آژانس‌ها با آن‌که پول گرفته‌اند تا خدمات بدهند، اما حاضر نیستند کوچک‌ترین کمکی کنند.
وی گفت: وقتی به ایران برگشتم، یک روز کامل در بیمارستان بودم. برای شکایت از این آژانس و تورلیدر بی‌مسؤولیت به اداره میراث فرهنگی و گردشگری در خیابان ویلا رفتم که گفتند کاری نمی‌توانیم انجام دهیم فقط یک امتیاز منفی در پرونده‌شان ثبت می‌کنیم!
این گردشگر آسیب‌دیده در حمله فیل، افزود: به آژانسی فروشنده این تور در تهران مراجعه و اعتراض کردم که رفتارشان با ما در یک کشور غریب، انسانی و اخلاقی نبوده، اما اهمیتی ندادند. ما برای استراحت و تفریح این سفر را رفته بودیم، ولی خیلی اذیت شدیم.
ینی سفارت کاری مهمتر از رسیدگی به امور هم وطنانی که نیازمند رسیدگی و کمک هستن داره؟ 