به تازگی برخی چهره های مطرح جریان اصلاح طلبی در اظهار نظرهای متفاوتی ابراز عقیده کردند که «وقت پایان ائتلاف اصلاح طلبان با اعتدالیون و اصولگرایان معتدل است و این جریان باید در انتخابات مجلس آینده و حتی ریاست جمهوری 1400 با کاندیداهای اصلاح طلب شرکت کند و دیگر تن به ائتلاف با دیگران ندهد.
به گزارش «تابناک»، بحث پایان ائتلاف، نخست در مصاحبه ای از سوی «محمدرضا عارف» رئیس شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان مطرح شد. او که در رأس شورایی قرار گرفته که باید لیست های جریان اصلاحات برای انتخاباتی نظیر شوراها و مجلس را تهیه و تنظیم کند، در اظهار نظری گفته بود، برای مجلس آینده این جریان می تواند با کاندیداهای مختص به خود شرکت کند.
عارف که از عدم همراهی برخی چهره ها که به واسطه لیست امید وارد مجلس شده بودند و در ادامه راه پای کار این فراکسیون نیامدند، گلایه دارد؛ اجبار موقعیتی که اصلاح طلبان در آن قرار گرفته بودند و همچنین کمبود نیروهای اصلاح طلب را باعث شکل گیری ائتلاف با اعتدالیون و اصولگرایان معتدل دانسته بود؛ در حالی که به نظر نمی آید چنین مسأله ای باعث شده تا بزرگان جریان اصلاحات تن به ائتلاف انتخاباتی بدهند.
در واقع ائتلاف انتخاباتی اصلاح طلبان با اعتدالیون و اصولگرایان معتدل به دلیل در پیش گرفتن رویکردی جدید بود که باعث شد استراتژی انتخاباتی آنها، مقدم بر ایدئولوژی سیاسی شان باشد؛ لذا شاید شرایط پدید آمده نیز در شکل گیری چنین موضوعی تأثیرگذار بوده باشد، اما یقینا دلیل اصلی نبوده است.
پس از عارف نیز برخی چهره های دیگر جریان اصلاحات نیز مسائلی از این دست در جهت پایان ائتلاف انتخاباتی در انتخابات مجلس آینده و حتی ریاست جمهوری 1400 را مطرح کردند و البته برخی هم به مخالفت با آن برخاستند و کم کم این مسأله به چالشی برای اختلاف و افتراق در جریان اصلاح طلبی بدل می شد.
البته ناگفته نماند که همه این بحث ها پس از آن به وجود آمد که برخی چهره های جریان اصلاح طلب از برخی تصمیمات شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان انتقاد و ابراز عقیده کردند که برای جلوگیری از برخی تصمیمات نظیر راهیابی بعضی افراد به لیست های انتخاباتی با واسطه و رابطه، بهتر است یک شورای نظارتی بالای سر شورای عالی قرار بگیرد.
شاید هم یکی از دلایلی که برخی چهره های اصلی شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان موضوع پایان ائتلاف را مطرح کردند، استراتژی بوده برای اینکه بحث نظارت بر شورای عالی را به حاشیه ببرند و از طریق ایجاد یک بحث حاشیه ای انتخاباتی، پاسخی به منتقدان شورا بدهند؛ به این ترتیب که اگر بحث های مربوط به شورای نظارتی تقویت شود، می توان با اظهارنظرهای اینچنینی کل تصمیمات انتخاباتی را به حاشیه کشاند!
البته از همان اول هم مشخص بود که ایده پایان ائتلاف انتخاباتی مورد نظر و مورد قبول تصمیم گیرندگان و رئوس جریان اصلاح طلبی نیست، چون آنها برای رسیدن به بلوغ سیاسی فعلی این جریان که تجلی آن را در همراهی با اعتدالیون و اصولگرایان معتدل می توان یافت، تلاش بسیاری کرده اند و حالا به همین راحتی حاضر نمی شوند آن را از دست بدهند.
به تازگی «بهزاد نبوی» از چهره های تأثیرگذار سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ـ که از اصلاح طلبان باسابقه و قدیمی است ـ پاسخ کسانی را که معتقد به پایان ائتلاف انتخاباتی هستند و برای آن از عدم بهکارگیری اصلاح طلبان در دولتی که با همراهی و رأی آنها روی کار آمده است، انتقاد می کنند، داده است.
او گفته، چرا برخی اصلاح‌طلبان از دولت روحانی به دلیل انتخاب نکردن برخی اصلاح‌طلبان در جایگاه مدیریتی گلایه دارند؟ مگر ما با شرط و شروط از روحانی حمایت کردیم؟ آیا انگیزه ما رسیدن به جایگاه مدیریتی بود؟ تحلیل ما این بود که آمدن روحانی برای انقلاب و کشور و مردم بهتر است و بر همین اساس هم به ایشان رأی دادیم و هنوز هم همان تحلیل را داریم.
به نظر می رسد، پاسخ اصلاح طلبان معتقد به پایان ائتلاف از سوی بزرگان و تصمیم گیرندگان اصلی جریان اصلاحات همین موضعی باشد که «بهزاد نبوی» به آن اشاره کرده است. در حقیقت این موضوع را می توان حرکت و اظهار نظری برای پایان تلاش جدایی طلبانه برخی اصلاح طلبان از جریان اعتدالی و اصولگرایان معتدل ارزیابی کرد.
