رابطه تهدید نظامی اسرائیل علیه ایران با ماجرای انتشار هزینه‌های ایران در سوریه

رژیم اسرائیل امیدوار است، تهدیدات تند اخیر مقامات این رژیم مبنی بر حمله به کارخانه موشک‌های ایرانی در لبنان ـ که پس ادعای دنی دانون نماینده این رژیم در سازمان ملل مبنی بر هزینه 35 میلیارد دلاری حضور نظامی ایران در سوریه صورت گرفته ـ سبب شود، دولت ایران ـ که از کمبود منابع مالی رنج می‌برد ـ درباره ساخت چنین کارخانه‌ای در لبنان و یا سوریه تجدیدنظر کند.

به گزارش «تابناک» به نقل از روزنامه صهیونیستی هاارتز، انتخاب حسن روحانی به ریاست جمهوری ایرانی در اوت 2013، خبر بدی برای بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل بود. تا زمانی که محمود احمدی‌نژاد در ایران بر سر کار بود، برای وی بسیار راحت‌تر بود تا ایران را به عنوان یک معضل در سطح جهانی مطرح کند و تا زمان حضور وی بر سر کار امکان نداشت، مذاکره بین‌المللی جدی بر سر موضوع هسته‌ای ایران شکل بگیرد.

روحانی ولی چشم‌انداز کاملا متفاوتی ارائه می‌کرد. او لحن ملایم‌تری داشت و در میان تعدادی از وزرای همفکر خود قرار داشت که به خوبی می‌توانستند با مخاطبان خود ارتباط برقرار کنند و به سرعت از سوی رسانه‌های غربی، میانه‌رو لقب گرفتند. انتخابات سال 2013 راه را برای توافق هسته‌ای ایران باز کرد.

نتانیاهو تلاش زیادی کرد تا دنیا را متقاعد کند که روحانی تنها یک پوشش دوستانه‌تر برای حکومت ایران است. او روحانی را «گرگی در لباس میش» معرفی می‌کرد ولی جامعه بین‌المللی مشتاق بود که با روحانی تعامل برقرار کند و به سخنان وزیر خارجه وی گوش دهد. بعد از این تلاش سنگین نتانیاهو برای از بین بردن تصور تفاوت روحانی با دیگر بخش‌های نظام حاکم بر ایران، نتانیاهو در جمع‌های خصوصی ابراز امیدواری می‌کرد که عقاید متفاوت روحانی و اختلافات داخلی در ایران، نهایتا به نفع اسرائیل تمام شود.

طی روزهای اخیر، دولت نتانیاهو برنامه هماهنگی را علیه طرح ادعایی تلاش ایران برای ایجاد کارخانه ساخت و به روز رسانی موشک در خاک لبنان به راه انداخته است. این برنامه از روز یکشنبه و وقتی کلید خورد که به شکلی غیرمنتظره سخنان ژنرال رونن مانلیس سخنگوی ارتش اسرائیل در رسانه‌های لبنانی مخالف حزب‌الله منتشر و در آن ادعا شد که لبنان به یک کارخانه بزرگ ساخت موشک تبدیل شده است و این که ایران و حزب‌الله تلاش می‌کنند یک کارخانه ساخت موشک‌های دقیق در این کشور ایجاد کنند. روز دوشنبه آویگدور لیبرمن وزیر دفاع اسرائیل، این روند را ادامه داد و در جلسه کنست مدعی شد، «ما مکان‌هایی که در آن کار ساخت و ارتقای موشک‌ها در حال انجام است را می‌دانیم و افرادی که در این کار دخیل هستند، می‌شناسیم».

عصر دوشنبه و در دیدار نتانیاهو و پوتین در مسکو، کار ادامه پیدا کرد. نتانیاهو پس از این دیدار اظهار داشت: «من این مسأله را برای پوتین روشن کردم که ما با این تحولات موافق نیستیم». و اکنون یک هیأت بلندپایه روسی در اسرائیل هستند تا به مذاکره در این خصوص ادامه دهند.

در حالی که اسرائیل در تلاش است خواسته‌های خود را از طریق همکاری با روسیه پیش ببرد که این روزها در غیاب آمریکا به بازیگر اصلی منطقه تبدیل شده است، هدف اصلی تیم نتانیاهو این است که با تأثیرگذاری بر فضای سیاسی داخلی در ایران به هدف خود برسد.

تهدیدات این روزهای نتانیاهو علیه ایران، موج جدیدی از تهدیدات اسرائیل علیه ایران است. طی ماه‌های گذشته، اسرائیل همواره تهدید کرده که اجازه نخواهد داد پایگاه‌های نظامی و کارخانه ساخت موشک ایران در سوریه ایجاد شود. تفاوت تهدید جدید این است که این بار موضوع لبنان مطرح است که شرایط آن متفاوت است. اسرائیل طی هفت سال گذشته، بیش از صد حمله هوایی به اهداف مرتبط با ایران و حزب‌الله در خاک سوریه انجام داده است، ولی از انجام حمله در خاک لبنان خودداری کرده است.

اکنون لیبرمن نوع جدیدی از تهدید را هم مطرح کرده و از ترور ایرانی‌های مشارکت‌کننده در تولید موشک سخن گفته است. نتانیاهو هم تهدید جدی‌تری را مطرح کرده و احتمال حمله به خاک لبنان در صورت لزوم را مطرح کرده است. البته لیبرمن اذعان کرده است که ورود به جنگ سوم لبنان آخرین چیزی است که وی خواهان آن است. به نظر می‌رسد که لیبرمن در این مورد صادق است؛ نه نتانیاهو و نه لیبرمن هیچ یک تصور نمی‌کنند که ورود به جنگ جدید در لبنان به نفع اسرائیل باشد. به همین سبب آنها به تأثیرگذاری تهدیدات خود بر تصمیم‌گیری داخلی در ایران امید بسته‌اند.

منابع اطلاعاتی اسرائیل معتقد هستند، حالا که جنگ داخلی در سوریه به پایان خود نزدیک‌تر شده و ایران توانسته بشار اسد را بر سر قدرت نگاه دارد، در ایران اختلاف نظر عمیقی درباره نحوه مدیریت آینده پرونده سوریه وجود دارد.

اسرائیلی‌ها می‌گویند که مداخله ایران برای نجات اسد، طی هفت سال گذشته، میلیاردها دلار هزینه را به ایران تحمیل کرده است و اکنون نظر عده‌ای در ایران این است که در ازای این هزینه‌ها، ایران باید حضور نظامی خود را در سوریه حفظ کند و به حمایت از حزب‌الله بپردازد.

در سوی دیگر اسرائیلی‌ها مدعی هستند که روحانی به جای این که میلیاردها دلار دیگر صرف این برنامه شود، رسیدگی به وضعیت شکننده اقتصاد داخلی ضروری‌تر است. اسرائیلی‌ها امیدوارند که با تهدید به از بین بردن سرمایه‌گذاری‌های نظامی ایران یعنی پایگاه‌های نظامی و کارخانه‌های تسلیحاتی احتمالی که قرار است در سوریه و لبنان ایجاد شود، در دل رهبران ایران در مورد اقتصادی بودن این گزینه تردید ایجاد کرده و نظر گروه دوم را تقویت کنند.

عقیده اسرائیلی‌ها این است که موج اخیر اعتراضات در ایران که در آن عده‌ای شعار «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران» سر دادند، تمایل به هزینه بیشتر در خارج از کشور را کاهش داده است و نظر کسانی را که رسیدگی به مسائل اقتصادی داخلی را ارجح می‌دانند، تقویت کرده است.

در سوریه، حداقل تاکنون علی‌رغم بررسی‌های صورت گرفته برای مکان‌یابی پایگاه‌های احتمالی ایران، کار ساختمانی جدی صورت نگرفته است. به نظر می‌رسد که ترکیبی از تهدیدات اسرائیل و مسائل داخلی در این موضوع نقش داشته است.

ولی در لبنان، هم ایران و هم حزب‌الله بر این نظر هستند، اسرائیل از حمله احتمالی پرهیز خواهد کرد زیرا قصد به راه انداختن جنگی جدید را ندارد. منابع اطلاعاتی اسرائیل مدعی هستند که ساخت یک کارخانه ساخت موشک‌های دقیق در لبنان در جریان است. اسرائیلی‌ها امیدوار هستند که تهدید اخیر آنها در خصوص حمله به لبنان، ایران را نسبت به از بین رفتن هزینه‌های انجام شده و جان نیروهای ایرانی نگران کند.