رئیس جمهور در جریان تجدید بیعت اعضای هیأت دولت با آرمان های امام خمینی (ره) و شهدای انقلاب اسلامی، «نقد و اعتراض» را حق مردم دانسته و تأکید کرده است، مسئولان کشور باید در برابر نقد، اعتراضات و خواسته های مردم گوش شنوا داشته باشد. به «حسن روحانی» پیشنهاد می کنیم که بررسی کند و ببیند چقدر از مسئولان دولتی، معاون و وزیرانش در مقابل حرف و سخن مردم گوش شنوایی دارند و به خواسته های مردم عمل می کنند.
به گزارش «تابناک»؛ نقد و خواسته «حسن روحانی» از مسئولان برای شنیدن حرف مردم بدین شرح است: او با اشاره به اینکه البته این بدان معنا نیست که مردم‌سالاری صرفاً انتخابات است و بس، خاطرنشان کرد: در کنار انتخابات، حضور، مشارکت دائمی و تعاون و یاری مردم به یکدیگر و همچنین نقد و اعتراض حق مردم است و هیچ کس نمی‌تواند، ملت بزرگ ایران را از بیان اظهار نظر و نقد و انتقاد و حتی اعتراض باز دارد.
روحانی با بیان اینکه گوش همه مسئولین کشور باید در برابر مطالبات و خواست مردم، شنوا باشد، اظهار داشت: رژیم گذشته‌ای که فکر می‌کرد سلطنتش مادام‌العمر و حکومت سلطنتی ابدی دارد به این دلیل همه چیز را از دست داد که صدای نقد و نصیحت مردم و صدای مصلحان، ناصحان، علما و بزرگان و فرهیختگان را نشنید.
رئیس جمهور افزود: رژیم گذشته صدای اعتراض مردم را هم نشنید و تنها یک صدا شنید و آن انقلاب مردم بود. برای حکومتی که فقط می‌خواهد صدای انقلاب را بشنود، بسیار دیر است. حکومت‌ها باید صدای نصیحت، خواسته، انتقاد و اعتراض مردم را به خوبی بشنوند.
روحانی اعتراض و نقد را در حالی حق مردم دانسته است که خودش به عنوان رئیس جمهور حداقل تاکنون چندین بار نشان داده اعتراض و نقد را برنمی تابند و معترضان و منتقدان، عملکرد او و دولتش را با سخنان نامناسب خطاب قرار می دهد. اگر به بررسی سخنرانی های رئیس جمهور در چهار سال اخیر یعنی از سال 92 تاکنون بپردازید، جملات نامناسب زیادی به نقل از او در مقابل منتقدان و حتی معترضان دولت خواهید دید و شنید؛ مسأله ای که نشان می دهد، او بیشتر در حرف و سخن به نقد و اعتراض معتقد است تا در عمل!
«گوش همه مسئولین کشور باید در برابر مطالبات و خواست مردم، گوش شنوایی باشد»؛ این بخش از سخنان روحانی در کسوت رئیس جمهور ـ که بخش زیادی از دستگاه های اجرایی را زیر مجموعه خود می بیند ـ طبیعتا باید توصیه به زیر مجموعه های قوه مجریه دانسته شود. بدیهی است که قوای قضائیه و مقننه نیز می توانند، مخاطب این سخن باشند، ولی با توجه به اینکه بسیاری از امور اجرایی کشور در دست نهادها و دستگاه های زیرمجموعه «دولت» و «روحانی» هستند، باید مخاطب اصلی را آنها فرض کرد.
برای خارج کردن این سخن از حوزه «شعار» به حوزه «عمل»، به رئیس جمهور پیشنهاد می کنیم که بررسی های لازم را در این خصوص انجام بدهد که چه میزان از مسئولان دولتی، معاونان، وزیرانش، رؤسای دستگاه ها و ... در مقابل حرف و سخن مردم گوش شنوا دارند و صدای نقد و نصیحت مردم و جامعه را شنیده و بر اساس آن عمل می کنند؟
مثلا آقای رئیس جمهور توضیح بدهد که «محمد باقر نوبخت»، سخنگوی دولت و رئیس سازمان برنامه و بودجه، «ولی الله سیف» رئیس کل بانک مرکزی و «عباس آخوندی» وزیر راه و شهرسازی تا چه اندازه گوششان در برابر صدا، نقد، اعتراض و خواسته های مردم شنواست و تاکنون در مقابل چنین خواسته هایی چقدر حرف شنوی داشته و چه اقداماتی را در جهت بهبود عملکرد و توجه به خواسته های مردم انجام داده اند؟
بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران سیاسی با این سخن رئیس جمهور که گفته «حکومت‌ها باید صدای نصیحت، خواست، مطالبه، انتقاد و اعتراض مردم را به خوبی بشنوند» موافقند و حتی تأکید دارند که صرف شنیدن کافی نیست، بلکه باید خواسته های عمل و مشکلاتی که توسط مردم فریاد زده می شود، رفع شود؛ اما تنها بیان حرف ها و سخنان قشنگ کافی نیست، بلکه آنچه مورد انتظار مردم است، عمل به این سخنان است.
بی گمان جامعه زمانی که حرف های صحیح و سنجیده از کارگزاران خود بشنوند، راضی خواهند بود؛ اما زمانی رضایت آنها قطعی و موجب همراهی با دولت و حاکمیت خواهد شد که این سخنان سنجیده و درست، در مقام حرف نباشد، بلکه به مرحله عمل نیز برسد. بخشی از این نمونه اعتراضات و نقدها را اخیرا در کشور دیدیم که الان مردم در انتظار مشاهده اقدام عملی در مقابل این خواسته های خود هستند.
مخاطب سخنان آقای روحانی مشخص است. لطفاً صدای مردم را بشنوید لطفاً. 
هزاران لایک 