به گزارش ایبِنا، محمدباقر نوبخت در گفتگو با شرق افزود: واقعیت این است که مسئولیت اقتصادی مشکلات با ماست و ما هم نباید و نمی‌خواهیم گریزی از پذیرش مسئولیت خودمان داشته باشیم. وقتی هم این مسئولیت را می‌پذیرفتیم، می‌دانستیم که با چه محدودیت‌هایی مواجه هستیم. اینکه رقبای انتخاباتی ما هنوز انتخابات اردیبهشت‌ماه برایشان تمام نشده و در فضای مجازی فعالیت می‌کنند طبیعی است.
خصلت مخالف و منتقد همین است. مگر اینها پیش از انتخابات چنین نکردند؟ نتیجه این رفتارهایشان چه بود؟ مردم فهیم هستند و به درستی محدودیت‌ها و غفلت‌های ما را تشخیص می‌دهند، همه چیز ما را می‌دانند و به همین دلیل فکر می‌کنیم که به جای روشنگری درباره عملکرد غیرمنصفانه رقبایمان بهتر است وقتمان را صرف خدمت به مردم کنیم.
من همواره درباره طرح‌های ایجاد یک میلیون شغل می‌گفتم که این برای ما یک انتخاب نیست؛ بلکه یک الزام است.
نمی‌توانیم تحت هیچ شرایطی بگوییم که نمی‌خواهیم یک جهش در وضعیت اقتصادی و یک گسترش در وضعیت اشتغال‌مان ایجاد کنیم.
در همین راستا مجلس حاضر شد سه هزار میلیارد تومان از آن ١٧ هزار و ٣٠٠ میلیارد تومان مدنظر ما را تامین کند و اجازه داد که برای تامین بقیه آن از طرح‌های عمرانی خود استفاده کنیم. لایحه بودجه ٩٧ ظرفیت آن را دارد که ما را به چنین هدفی برساند.
هر کدام از موسسات مالی و اعتباری غیرمجاز بالاخره به یک جایی وصل بودند. منظور من تشکیلات دولتی یا حکومتی نیست. بالاخره اشخاصی بودند که از این افراد پشتیبانی می‌کردند و به پشتوانه آنها توانستند از این فرصت‌ها استفاده بکنند و پول مردم را جمع کنند.
برخی رقبای سیاسی ما که درفش کاویانی گرانی را در دست گرفته‌اند، در زمانی که پیش از ما تورم ٤٠ درصدی را شاهد بودیم، سکوت کرده بودند.
اصلا فرض کنیم این دولت در حل مشکل گرانی ناتوان است، پاسخ این است که به کدام وضعیت می‌خواهید برگردید؟ مگر مشکلات امروز محصول اعمال همان جریان فکری دولت سابق نیست؟
تلاش دولت در حال حاضر این است که بتواند با طرح و برنامه‌هایی که برای بهبود وضعیت کشور با تکیه بر توان داخلی تنظیم شده‌اند، به امور سروسامان دهد. به عبارتی درون‌زایی خود را بیشتر بکنیم تا اگر برون‌زایی در برخی موارد دچار اشکال شد، به مشکل برنخوریم.
ما معتقدیم درست عمل کرده‌ایم که سراغ شکستن دیوار تحریم رفتیم. ممکن است عده‌ای بگویند چند پاره‌آجر از آن دیوار باقی مانده است. بله؛ این دیوارها دیوارهای بلندی بودند. اگر آن روند ادامه پیدا می‌کرد، چه اتفاقی می‌افتاد؟
صادرات نفت ما را تا یک میلیون بشکه تقلیل داده بودند و قدم بعدی مرحله نفت در برابر غذا بود. امروز که به آن روزها فکر می‌کنم، می‌بینم چقدر عاقلانه عمل کردیم.
چه زمانی به خاطر دارید مسئول سیاست خارجی و امور امنیتی اتحادیه اروپا بیاید و همزمان با ادعاهای رییس‌جمهور آمریکا مقابلش بایستد و ادعاهایش را نفی کند؟
در عین حال که ما تلاش می‌کنیم از این فرصت بین‌المللی استفاده کنیم، روی منابع داخلی‌مان متمرکز شده‌ایم و به همین دلیل بدون حساب‌کردن سرمایه‌گذاری‌های خارجی و با تکیه به منابع داخلی خودمان، برنامه ایجاد یک میلیون شغل را در پیش گرفته‌ایم.
