تصمیم بزرگ شورای پنجم تهران

این روزها ابرشهر تهران منتظر تصمیم سخت و مهم منتخبان مردم است تا با انتخاب شهردار جدید، مدیریت شهری از سکته درآید و اداره امور پس از وقفه‌ای کوتاه از سر گرفته شود.

تهرانِ امروز کلکسیونی از مشکلاتی است که در همه سالیان گذشته نه تنها از شمار آنها کاسته نشده بلکه روز به روز فزونی یافته است. امروز با شهری مواجهیم که توسعه افقی و عمودی نامتوازنی پیدا کرده است و زیرساختهایش متناسب با این توسعه و جمعیت روزافزون نیست. در توسعه کالبدی شهر، روح شهر زخمی شده و «آلودگی هوا» کیفیت زندگی و سلامت شهروندان را هدف قرار داده است.

مردم تهران در رای به شورای جدید، به جز نگاه سیاسی که طبیعت فرایندهای انتخاباتی در کلانشهری چون تهران است، نگاهی به تغییر در رویکردهای حاکم بر مدیریت شهری نیز داشته‌اند که شورا و شهردار جدید نباید از آن غافل شوند.

از میان گزینه هایی که برای تصدی شهرداری تهران معرفی شده‌اند، محمدعلی افشانی علاوه برآنکه به لحاظ سیاسی به شورای پنجم نزدیک است، دارای سوابق اجرایی و مدیریتی در حوزه‌های سیاسی اجتماعی و عمرانی است. علاوه بر معاونت عمرانی استانداری خوزستان، ریاست سازمان نوسازی و تجهیز مدارس کشور، استانداری اصفهان و اینک معاونت عمرانی و ریاست سازمان شهرداری‌های وزارت کشور را برعهده دارد و در صحن شورا نیز نشان داد که برنامه‌هایش مبتنی برنوعی ایجاد تغییر در رویکردهای گذشته مدیریت شهری است.

توجه به روح شهر، تقویت حمل و نقل عمومی به جای ساخت اتوبان و راه و در نتیجه افزایش تقاضای رفت و آمد شهری، رویکرد اجتماعی به شهرداری و برنامه محوری در کاهش آلودگی هوا و افزایش کیفیت زندگی مردم از جمله محورهایی است که شهرداری در دوره جدید بایستی به آنها توجه کند.

با مجموعه این شرایط به نظر می رسد حضور افشانی می تواند ضمن کاهش تنش‌های سیاسی درون اردوگاهی در شورا، از نظر عمرانی و اجرایی نیز شهرداری را بخوبی مدیریت کند و بعبارتی وی را می توان چهره ای سیاسی و اجرایی قلمداد نمود که نگاهی اجتماعی به شهر دارد.

در هر حال باید منتظر تصمیم شورای شهر بمانیم تا پس از فروکش کردن تب انتخاب شهردار، دوره جدید مدیریت شهری آغاز شود و مشخص شود شورای پنجم تهران قرار است چگونه به اعتماد شهروندان پاسخ بگوید و شهر را چگونه و با چه چشم‌اندازی اداره خواهد کرد؟