بانک در موارد زیر، مجاز به پرداخت وجه چک نبوده و با درخواست دارنده چک موظف به صدور گواهی نامه پرداخت است:
۱- عدم کفایت موجودی حساب جاری و عدم امکان تامین وجه چک از محل سایر حساب ها به شرح مندرج در بندهای ۱۷-۵ و ۱۷-۶ این دستوالعمل،
۲- عدم انطباق امضای مندرج در چک با نمونه امضای معرفی شده توسط مشتری یا وکیل/ نماینده قانونی وی در حدود عرف بانکداری
۳- تشخیص هر گونه اختلاف پرداخت در مندرجات چک در چارجوب قوانین و مقررات مربوط،
۴- صدور دستور عدم پرداخت توسط مشتری یا ذینفع یا قائم مقام قانونی وی، در چارچوب ماده (۱۴) قانون صدور چک،
۵- بسته بودن حساب جاری یا انسداد بخشی از تمامی موجودی آن از جمله به موجب قانون، دستور مرجع قضایی یا به مشتری و عدم امکان وجه چک از محل سایر حساب ها به شرح مندرج در بندهای ۱۷-۵ و ۱۷-۶ این دستور العمل به گونه ای که امکان پرداخت وجه چک بطور مسیر نباشد.
۶- قلم خوردگی در متن چک (در صورت فقدان ظهر نویسی مرتبط با تصحیح قلم خوردگی)
۷- سایر موارد به موجب قوانین و مقررات موضوعه.
تبصره – چنان چه حساب جاری که عهده آن چک صادر شده است دارای موجودی کافی و یا قابل برداشت نباشد، بانک موظف است در صورت دارنده چک، اقدام به پرداخت موجودی قابل برداشت نموده و برای باقی مانده آن، گواهی نامه عدم پرداخت صادر نماید. چک مزبور نسبت به مبلغی که پرداخت نگردیده، بی محل محسوب شده و گواهی نامه عدم پرداخت صادره در این مورد برای دارنده چک، جانشین اصل چک خواهد بود.
