علائم و درمان دررفتگی مفصل شانه

دررفتگی مفصل شانه می تواند به دنبال ضربه یا تصادف و یا با حركت معمول شانه ایجاد شود. دررفتگی شانه به معنای بیرون آمدن سر استخوان بازو از مفصل شانه می باشد. ممكن است دررفتگی شانه به قدام یا خلف یا پایین شانه باشد. شایع ترین نوع دررفتگی شانه به سمت قدام یا جلو می باشد. دررفتگی هایی كه در سنین پایین و سن زیر ٣٠ سال ایجاد شود احتمال عود بالایی دارند. اگر دررفتگی شانه ابتدا در سنین زیر ٢٠ سال ایجاد شود حدود ٩٠ درصد در طی دو سال آینده دچار عود دررفتگی می شوند. در صورتی كه دررفتگی شانه دو بار یا بیشتر تكرار شود حتما نیاز به عمل جراحی شانه خواهند داشت كه عمدتا روش جراحی این بیماران روش جراحی بسته یا آرتروسكوپی یا لیزری می باشد.

هم چنین بیمارانی كه در حین خواب یا در حین فعالیتهای معمول دچار دررفتگی شوند نیاز به جراحی خواهند داشت. بعضی از بیماران ممكن است با بستن طولانی شانه و مراقبت در فعالیتهای روزمره مانع دررفتگی مكرر شوند. هم چنین بعضی از بیماران ممكن است دچار نیمه دررفتگی های مكرر به صورت درد بازو و گرفتگی شانه بشوند كه این بیماران نیز نیاز به جراحی خواهند داشت. تاخیر درمان جراحی سبب آسیب بیشتر غضروف مفصلی و ایجاد آرتروز زودرس شانه خواهد شد.

همچنین هر چه تعداد دررفتگی های بیماران بیشتر شود آسیب غضروف مفصلی و كپسول مفصلی بیشتر خواهد شد در نتیجه عمل جراحی آنها مشكل تر خواهد شد و در بعضی مواقع تاخیر درمانی سبب می شود تا نتیجه مطلوب درمانی بدست نیاید.

بیماران بالای ٤٠ سال بویژه بالای ٦٠ سال كه دچار دررفتگی مفصل شانه حتی برای یك بار شوند باید از نظر پارگی روتاتوركاف یا تاندونهای شانه بررسی شوند. این بیماران نیاز به معاینه دقیق و روش های تصویربرداری خواهند داشت و در صورت وجود پارگی روتاتوركاف یا تاندونهای شانه بایستی زودتر تحت عمل جراحی شانه قرار گیرند تا تاندونهای روتاتوركاف ترمیم شوند. روش جراحی می تواند به صورت آرتروسكوپی (بسته) یا روش باز انجام شود. تأخیر درمان این بیماران سبب كوتاهی تاندونهای شانه شده و در نتیجه ممكن است پارگی تاندونهای شانه غیرقابل ترمیم شود.

روش های مختلفی برای دررفتگی مكرر مفصل شانه وجود دارد كه به صورت كلی به صورت ٢ روش زیر می باشد :

- جراحی آرتروسكوپی یا لیزری ( بسته )

- جراحی باز

١- روش جراحی آرتروسكوپی یا بسته یا لیزری :

در این روش با إیجاد برشهای كوچك در مفصل شانه ، ترمیم كپسول مفصلی انجام می شود. در این روش جراحی نیاز به تجهیرات خاصی می باشد كه هزینه آن توسط بعضی از بیمه های تكمیلی پرداخت می شود. البته هزینه جراحی توسط بیمه های تكمیلی به صورت كامل و یا تقریبًا كامل پرداخت می شود و لذا بیماران هزینه ای برای عمل جراحی پرداخت نمی كنند.  این روش نسبت به روش باز فوایدی مثل كاهش عفونت ، خونریزی ، چسبندگی شانه، درد و ... خواهد داشت.

٢-  روش جراحی باز :

در این روش با ایجاد برش بر روی مفصل شانه ، كپسول مفصلی ترمیم و یا پیوند استخوان انجام می شود.

در بعضی بیماران با دررفتگی مكرر كه دچار ساییدگی شدید استخوانهای شانه شده باشند بهتر است این روش انجام شود . در این بیماران با استفاده از جابجایی استخوان از محل دیگری ، نقص استخوانی ترمیم می شود.این روش نسبت به نوع آرتروسكوپی هزینه كمتری دارد و در واقع بیماران فقط هزینه عمل جراحی را پرداخت نموده كه برای بیمارانی كه بیمه تكمیلی دارند این هزینه ناچیز و یا رایگان خواهد شد. در این روش هزینه تجهیزات نداریم ولی عیب این روش نسبت به روش آرتروسكوپی این است كه احتمال عفونت ، خونریزی ، درد و چسبندگی و خشكی مفصل بیشتر خواهد بود.

بیماران بعد از عمل جراحی حدود ٦ هفته باید آویز گردنی داشته باشند و باید تا ٣ ماه از انجام حركات بالای سر به صورت فعال پرهیز نمایند. البته تا ٦ ماه قادر به فعالیتهای ورزشی حرفه ای نمی باشند.

احتمال عود دررفتگی پس از جراحی كمتر از ١٠ درصد می باشد و در واقع هیچ روش درمانی وجود ندارد كه صددرصد سبب بهبودی بیماران شود. موفقیت این روشهای جراحی حدود ٩٠ تا ٩٥ درصد می باشد.در هر صورت موفقیت این روشهای جراحی در بیماران با دررفتگی مكرر مفصل شانه ، بسیار مناسب و خوب است و عمده بیماران از عمل جراحی رضایت خواهند داشت .

جهت مشاوره با دکتر امیر سبحانی فوق تخصص جراحی شانه میتوانید از طریق سایت به نشانی اینترنتی www.dramirsobhani.com  تماص حاصل نمایید یا از طریق شماره تماس 09212112351 تماس حاصل نمایید .

انتهای رپرتاژ اگهی/