ارتباط میان سرنوشت رون آراد با سرنوشت احمد متوسلیان

به گزارش «تابناک»، به نقل از «مشرق»، روز بیست و سوم مهرماه سال ۱۳۶۵ ساعت ۳ بعدازظهر، چندین فروند هواپیمای جنگی اف - ۴ که از پایگاه هوایی داخل خاک فلسطین اشغالی برخاسته بودند، برای بمباران مواضع نیرو‌های فلسطینی و لبنانی در منطقه "اشرفیه" در جنوب شرقی شهر "صیدا" و همین طور اردوگاه آوارگان فلسطینی "المیه و میه"، به حریم هوایی لبنان تجاوز کردند.

با شدت گرفتن بمباران خانه‌های کوچک و ضعیف آوارگان، ضدهوایی‌های متعلق به گروه‌های مبارز، به مقابله با این تهاجم هوایی که کشته و زخمی شدن زنان و کودکان را به همراه داشت، پرداختند و در آن میان جوانی فلسطینی که یک قبضه موشک ضدهوایی (از نوعی که به دنبال حرارت هواپیما می‌رود) بر دوش خود داشت، پس از نشانه روی و شلیک به موقع، موفق شد یکی از هواپیما‌های فانتوم را هدف قرار دهد.

پس از آنکه هواپیما مورد اصابت موشک قرار گرفت، دو سرنشین آن سراسیمه و به سرعت دکمه پرتاب صندلی را فشار دادند که با انفجاری خفیف، از داخل هواپیما به بیرون پرتاب شدند. به دنبال سقوط هواپیما، خلبان و کمکش به وسیله چتر نجات، در دو منطقه جداگانه در داخل خاک لبنان فرود آمدند.

هلی کوپتر‌های جنگی رژیم صهیونیستی که مشغول گشت‌زنی نزدیک آنجا بودند، پس از اخذ دستور، به سرعت به محل فرود یکی از خلبان‌ها شتافتند و توانستند او را قبل از اینکه به دست نیرو‌های مبارز بیفتد، سوار کرده و از مهلکه نجات دهند.

به محض سقوط هواپیما و انفجار آن، تلاش نیرو‌های شبه نظامی لبنانی و فلسطینی که از بمباران خانه و کاشانه خویش عصبانی بودند، برای ردگیری و دستگیری خلبانان آن آغاز شد.

" رون آراد" ۲۸ ساله که در یک باغ فرود آمد، بر اثر شدت ضربه وارده، آرنج دست چپش شکست و دقایقی بعد نیرو‌های گروه "مقاومت مومنه" به رهبری "مصطفی دیرانی" منشعب از "سازمان امل"، که در یکی از روستا‌های اطراف به نام "زغداریا " مستقر بودند، سررسیدند و زودتر از فلسطینی ها، او را به اسارت خود درآوردند و برحسب اتفاق، محلی که آراد در آنجا فرود آمده بود، خط تماس جنگ داخلی "امل" و سازمان‌های فلسطینی بود.

سه ساعت بعد، آراد که از شکستگی دست رنج می‌برد، سوار بر اتومبیلی شخصی، در حالی که چند ماشین دیگر حامل نیرو‌های مسلح او را اسکورت می‌کردند، از صیدا به طرف بیروت حرکت داده شد. در طی مسیر، دژبانی‌ها و پست‌های بازرسی گروه‌های مختلف مسلح از جمله ارتش لبنان قرار داشتند. ماشین حامل آراد، قبل از رسیدن به یکی از این پست‌ها، سعی کرد تا با روشن و خاموش کردن چراغ‌های جلو، بفهماند که مجروح دارد و نمی‌تواند بایستد، ولی نیرو‌های ارتش به سمت کاروان در حال عبور شلیک کردند، اما به کسی آسیبی نرسید.

همه خودرو‌های کاروان اسکورت به هم ملحق شدند

دقایقی بعد در " افران الرمیله " (نان فروشی رمیله) که همه خودرو‌های کاروان اسکورت به هم ملحق شدند، برای رعایت جوانب امنیتی، آراد در خودرویی دیگر قرار گرفت و به سمت بیروت حرکت داده شد.

در بیروت، خلبان مجروح را مستقیما به خانه شخصی مصطفی دیرانی (مسئول وقت کمیته امنیت سازمان امل) بردند. ساعتی بعد که اضطراب و ترس آراد فروکش کرد، با پسر دو سال و نیمه دیرانی به بازی و سرگرمی مشغول شد. ساعت ۱۰ شب به دلیل شدت جراحت به یکی از درمانگاه‌ها برده شد که دکتر ارتوپد در محل کار خود حضور نداشت. پس از دقایقی با پیگیری‌های زیاد، دکتر از منزل خود به بیمارستان آمد و دست چپ خلبان اسرائیلی را گچ گرفت و مداوا کرد.

سازمان امل، در اولین روز‌ها مدعی شد که رزمندگانش موفق شده اند هواپیمای جنگی اسرائیلی را ساقط کنند و خلبان آن را به اسارت درآورند، ولی سازمان فلسطینی " فتح " (گروه ابونضال) این ادعا را رد کرد و گفت:" ما هواپیمای اسرائیلی را با موشک زدیم، ولی، چون خلبان آن در نزدیکی خطوط نیرو‌های امل فرود آمد، آن‌ها توانستند او را اسیر کنند. "

از همان روز به بعد، رژیم صهیونیستی - که برای حفظ روحیه نیرو‌های مسلح و بخصوص خلبانانش اهمیت بسیاری قائل است و همواره سعی دارد تا از هر عملی که باعث تضعیف روحیه جنگی و جنایتکار آنان شود، جلوگیری کند - پیدا کردن و کسب خبر از رون آراد را بهانه بسیاری از جنایاتش قرار داد.

در نیمه شب ۶ مرداد ماه سال ۱۳۶۸، هلی کوپتری متعلق به ارتش اسرائیل در محوطه‌ای باز در مرکز شهر "جبشیت " در جنوب لبنان فرود آمد و در میان ترس و اضطراب مردم، نیرو‌های کماندویی ویژه، به آپارتمانی که در آن نزدیکی قرار داشت، هجوم بردند و پس از شکستن در ورودی طبقه دوم ساختمان، در میان وحشت زن و فرزندان، اقدام به ربودن " حجت الاسلام شیخ عبدالکریم عبید " امام جمعه جبشیت نموده و پس از انتقال او به هلی کوپتر، با سرعت هر چه تمامتر به داخل فلسطین اشغالی پرواز کردند.

بهانه اسرائیل برای این آدم ربایی جنایتکارانه، این بود که مدعی شدند شیخ عبید دستور نقل و انتقال آراد را داده است.

چند سال بعد، در نیمه شب ۳ خرداد ۱۳۷۳، مصطفی دیرانی در حالی که در جمع خانواده خود خفته بود، با صدای هلی کوپتر‌هایی که بر تپه‌ای نزدیک روستای " قصرنبا " در دره بقاع فرود آمده بودند، از خواب پرید ولی تا بخواهد اسلحه کمری را از زیر بالش خود بردارد، با عکس العمل کماندو‌های "تیپ ویژه گولانی" - که وظیفه اصلی شان این گونه آدم ربایی‌ها بود ـ بر بالین خود رو به رو شد و در میان بهت و وحشت زن و فرزندانش، به داخل هلی کوپتر منتقل شد و از آنجا به پایگاهی نظامی در فلسطین اشغالی منتقل شد که در آن میان برادر وی از پنجره خانه شان که مقابل خانه مصطفی بود، با تفنگ شکاری اقدام به تیراندازی به سمت صهیونیست‌ها کرد که با پاسخ شدید آنان رو به رو شد ولی به کسی آسیبی نرسید.

در خرداد ۱۳۷۹ دادگاهی نظامی برای رسیدگی به پرونده تشکیل شد

پس از چند سال که از آدم ربایی‌های رژیم صهیونیستی می‌گذشت، سرانجام در خرداد ماه سال ۱۳۷۹ دادگاهی نظامی و در حصاری از نیرو‌های امنیتی، برای رسیدگی به پرونده عبید و دیرانی تشکیل شد.

در این فاصله اخبار متناقضی از سرنوشت آراد منتشر می‌شد. خرداد ماه سال ۱۳۷۳ روزنامه " نداء الوطن " چاپ بیروت، بدون اشاره به زمان و مکانی خاص، نوشت: رون آراد به هنگام فرار از محل بازداشت خود، از سوی نگهبانانش هدف شلیک قرار گرفته و کشته شده است. این روزنامه در ادامه نوشت: آراد هنگامی که در اسارت عناصر منشعب از سازمان امل به رهبری مصطفی دیرانی بود، به قتل رسیده است. "

شهریور سال ۱۳۷۵ رادیو رژیم صهیونیستی به نقل از روزنامه اسرائیلی " یدیعوت آهارونوت " اعلام کرد: " هرگونه اطلاعات در مورد رون آراد ، می‌تواند اطلاعات متقابلی در مورد دیپلمات‌های ایرانی ربوده شده در لبنان به همراه داشته باشد. "

احمد متوسلیان، سید محسن موسوی، تقی رستگار مقدم و کاظم اخوان علیرغم برخورداری از مصونیت دیپلماتیک، ۱۴ تیر ماه سال ۱۳۶۱ در پست بازرسی فالانژیست‌ها در شمال بیروت معروف به "حاجز برباره" به اسارت در آمدند که از آن تاریخ به بعد هیچ خبر موثقی از سرنوشت آنان به دست نیامده است، اما رژیم صهیونیستی همواره به دنبال گره زدن اخبار و اطلاعات ماجرای رون آراد با گروگان‌های ایرانی است و ادعا می کند در صورت اعلام اطلاعات جدید از آخرین وضعیت رون آراد، اطلاعات جدیدی از دیپلمات های ربوده شده ایرانی ارائه خواهد کرد. 



 اسرائیل همواره تلاش دارد تا این گونه وانمود کند که آراد توسط حزب الله لبنان ربوده شده و در اختیار ایران است ولی حزب الله نیز در مقابل، هرگونه ارتباط خود را با این قضیه رد کرده است و دلیل صحت این مطلب نیز این است که اگر خلبان اسرائیلی در دست حزب الله بود، این حزب به راحتی می‌توانست بر سر این خلبان معامله کرده و بهای گزافی از اسرائیل طلب کند، کما اینکه در گذشته نیز شاهد بوده ایم در ازای تکه‌های بدن چند سرباز متجاوز اسرائیلی، حزب الله توانست صد‌ها تن از اسرای خود را از چنگال این رژیم آزاد کند.

شیخ عبدالکریم عبید از مسئولین حزب الله در جنوب لبنان که در اسارت بود، خرداد ماه سال ۱۳۷۹ در مصاحبه با روزنامه اسرائیلی " معاریو "، ضمن تاکید بر اینکه هیچ ارتباطی با اسارت خلبان اسرائیلی ندارد و عبید بی جهت ربوده شده است، گفت: " آراد، گروگان حزب الله نبوده و به همین دلیل امیدی برای آزادی او از طریق ربودن من وجود ندارد، بلکه برعکس، این امر ممکن است اوضاع را پیچیده‌تر کند.

مصطفی دیرانی نیز روز پنجشنبه ۱۹ خرداد ماه ۱۳۷۹ در مصاحبه با همین روزنامه، گفت: " من نمی‌دانم آراد زنده است یا مرده و نمی‌دانم او در حال حاضر کجاست "

دیرانی درباره وضعیت آراد در اولین ساعات اسارت، گفت: " اولین بار که او را دیدم، پس از سقوط هواپیمایش بود. چند ساعت بعد او به خانه من در بیروت منتقل شد. من به او لباس و غذا دادم و او با پسر من که در آن موقع دوساله و نیم بود، بازی کرد.

دیرانی همچنین تحویل خلبان اسرائیلی به عوامل ایران در بعلبک در مقابل ۳۰۰ هزار دلار را تکذیب کرد و درباره گم شدن آراد گفت: " ارتش اسرائیل به منطقه "میدون " در دره بقاع حمله کرد و ده‌ها تن کشته و زخمی از مردم عادی برجای گذاشت؛ نگهبانان آراد که از نیرو‌های "امل" بودند، برای جویا شدن از احوال نزدیکانشان، او را ترک کردند و پس از بازگشت متوجه شدند که آراد نیست و پیدایش نکردند. "

هرآنچه هست، نشان از آن دارد که رژیم صهیونیستی برای یافتن رون آراد اهمیت قائل شده و حتی دست به آدم ربایی آشکار زده است و همواره در برابر اذهان و افکار جهانی، جنایتکار جنگی خود را که تنها برای ریختن بمب بر سر مردم بیگناه، به لبنان تجاوز کرده بود (و البته بار اولش نبود که خانه و کاشانه مردم لبنان را بمباران می‌کرد) مفقودی مظلوم جلوه می‌دهد و این گونه تبلیغ می‌کند که ایران وی را ربوده و نگهداری می‌کند ولی تا به امروز سازمان‌های اطلاعاتی عریض و طویل اسرائیل "موساد " و آمریکا " سیا " هیچ سند موثقی بر این ادعای خود ارائه نداده اند.

چند سال پیش نیز خبرگزاری‌ها از قول رابط آلمانی میان حزب الله لبنان و اسرائیل برای تبادل اسرایشان نوشتند که " هم چهار گروگان ایرانی و هم رون آرادکشته شده اند و موضوع آن‌ها از پرونده تبادل اسرا خارج شده است. "

روزنامه هاآرتص به نقل از گروه میانجی آلمانی که مذاکرات تبادل اسرا را پیگیری می‌کند نقل کرد: "حزب الله طی گزارشی که ارائه داده اعلام کرده که خلبان مفقود صهیونیست با نام "ران آراد" که در سال ۱۹۸۵ هواپیمایش در آسمان لبنان سرنگون شد، مرده است".