طی روزهای اخیر، دو شهید دیگر به جمع شهدای سلامت در نبرد با کرونا افزوده شده است. شهدایی که هر دو پرستار بودند و هر دو باردار!
به گزارش «تابناک»، پس از آنکه یکی از پرستاران باردار بیمارستان لقمان تهران بر اثر ابتلا به کرونا و بیماری ناشی از آن، کووید19 چشم از جهان فروبست و موجی از تاثر و تاسف آفرید، تصور نمی شد که خیلی زود و به یکی دو هفته نکشیده، بار دیگر این مسیر توسط پرستاری دیگر طی شود و جزئیات سفر این دو شهید سلامت، شباهت بسیار زیادی با یکدیگر داشته باشد.
آن روز مهشید گودرز، پس از بستری در بیمارستانی در محل زندگی خود در استان البرز و قرار گرفتن تحت مراقبت های ویژه، حالش رو به وخامت گذاشت تا جایی که پزشکان جراحی اورژانسی سزارین برایش تجویز کردند و نوزادش این گونه چشم به جهان گشود و حالا پرستاری دیگر از ساکنان این استان، بعد از بستری شدن در بیمارستانی در تهران، مورد جراحی قرار گرفت تا نوزاد 7 ماهه اش متولد شود.
فرجام هر دو مادر البته شهادت بود؛ شهادت دو پرستار که یکی از ایشان (مهشید گودرز) به گفته مسئولان بیمارستان لقمان تهران، پس از ماه ها خدمت در بخش کرونا، بعد از بارداری به بخش مراقبت های ویژه جنرال و مسمومان منتقل شد اما ابتلا به کووید19 مصون نماند و دیگری (فرانک داوی) در بخش جراحی بیمارستان شهید مدنی کرج خدمت می کرد و بر اثر ابتلا به کووید19 جان به جان آفرین تسلیم کرد.
تشییع پیکر شهید مدافع سلامت «مهشید گودرز» در بیمارستان لقمان تهران - ۲۶ بهمن ۱۳۹۹
این در حالی است که پس از شهادت نخستین پرستار باردار، مسئولان وزارت بهداشت کشورمان بر دستورالعملی تاکید کردند که بر اساس آن، خدمت پرستاران باردار در بخش های کرونا ممنوع شده است. دستوری که برای این دو پرستار باردار و خانواده شان حکم نوشدارویی بی اثر را دارد که تنها داغشان را تشدید می کند. نسخه ای که به باور خیلی ها می شد خیلی زودتر از این ها هم تجویز شود.
اما آیا منع به کارگیری این پرستاران در بخش های مراقبت بیماران کووید برای مراقبت از ایشان کافی است یا اساسا ضرورت دارد که محیط بیمارستان های رفرال و مرجع کرونا را به شدت خطرناک در نظر گرفته و اساسا محل خدمت این دست پرستاران را به بیمارستان های دیگر تغییر داد یا تدابیر ویژه دیگری برای محافظت از ایشان در نظر گرفت؟ دستور کاری که با توجه به شیوع ویروس جهش یافته و خطر بیشتر آن، اتخاذش بسیار ضروری تر از قبل است؟
ماجرا زمانی دردناک تر می شود که بدانیم از هفته های ابتدایی شیوع ویروس کرونا در کشورمان، در نیمه نخست اسفند 98 دستوری از طرف معاونت پرستاری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشورمان به تمامی دانشگاه ها و دانشکده های علوم پزشکی سراسر کشور ابلاغ شد که بر اساس آن، حفظ ایمنی کادر پرستاریِ آسیب پذیر مورد تاکید قرار گرفت.
بر اساس آن ابلاغیه، از رؤسای دانشگاه‌ها خواسته شد تا پرستاران آسیب پذیر مانند پرستاران باردار و شیرده، پرستاران دارای هر نوع بیماری زمینه‌ای، پرستاران دارای نقص ایمنی بدن یا افرادی که داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف میکنند، در بیمارستان‌های ریفرال کووید ۱۹ به کار گرفته نشوند و از خدمات این افراد در امر آموزش، مشاوره و پیگیری امور بیماران مبتلا پس از ترخیص استفاده شود.
تشییع پیکر شهید مدافع سلامت «فرانک داودی» در بیمارستان شهید مدنی کرج - ۶ اسفند ۱۳۹۹
دستور کاری که با توجه به رویدادهای تلخ اخیر می شود دریافت اجرایی نشده است، که اگر شده بود، نوزادان این دو شهید اکنون شرایط متفاوتی داشتند. موضوعی که به تاکید فاطمه محمدبیگی، عضو هیأت رئیسه کمیسیون بهداشت و درمان مجلس به این دلیل جدی گرفته نشده که دستور یاد شده در قالب قانون تهیه و ابلاغ نشده است. قانونی که به تاکید وی ضرورت دارد با قید اولویت تصویب و ابلاغ شود.
اما آیا وزارت بهداشت در این زمینه قصور نکرده است؟ عبدالحسین روح الامینی، یکی دیگر از اعضای کمیسیون بهداشت و درمان مجلس در این باره می گوید: «سوال و گله ما از مسئولان وزارت بهداشت این است که مگر ما چند پرستار باردار داریم که سیستم درمانی نتواند از آنها حمایت کند؟ بدون شک حضور و خدمت در بخش‌های دیگر بیمارستان نیز ریسک ابتلاء به بیماری را بالا می‌برد.»
وی در ادامه بر پیگیری این موضوع در مجلس و برخورد قانونی با مسببین مرگ این دو پرستار تاکید کرده و می گوید: «بنده با تمام قوا مطالبه گر اصلاح این شرایط و ناظر تحقق عدم حضور حتی یک پرستار باردار ولو خودخواسته خواهیم بود و بر اساس وظیفه نظارتی خود با مسببین آن برخورد قانونی خواهد شد.»
طی روزهای اخیر، دو شهید دیگر به جمع شهدای سلامت در نبرد با کرونا افزوده شده است. شهدایی که هر دو پرستار بودند و هر دو باردار!
متاسفانه جان انسان تو این کشور ارزش نداره. تمام. 
دقیقا مشکل کار همین هست.شما ببینید سالی چقدر آدم بی دلیل تو جاده ها جان خودشون رو از دست میدن؟وقتی مبنا با ارزش بودن جان انسان و کرامت انسانی ایست.