پس از تغییرات در مدیریت نهاد ناظر بر رسانه‌های ایران، این نکته ضروری است که مدیر ارشد در این عرصه یعنی معاون مطبوعاتی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، یکی از دشوارترین دوره‌ها را پشت سر گذاشت و توانست در بستر بزرگ‌ترین بحران‌ها با اهالی رسانه همراهی داشته باشد و این همراهی در این دوره امیدبخش بود؛ شرایطی که با شعاری که معاونت مطبوعاتی در این دوره داشت، بی‌ارتباط نبود.
به گزارش «تابناک»؛ تغییرات به معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رسید و فرشاد مهدی پور جانشین محمد خدادی شد تا یک رسانه‌ای جوان جانشین یک رسانه‌ای پیشکسوت شده باشد. در این میان آنچه انکارناشدنی است، نقش معاون مطبوعاتی پیشین در تداوم حیات اهالی رسانه، در دوران بحرانی دو سال اخیر مصادف با شیوع کروناست؛ اما این تمام خط مشی نبود که خدادی در دوره حضور بر کرسی معاونت مطبوعاتی در دستور کار داشت.
او با شعار «به رسانه دستور ندهیم و نگوییم ننویس» کوشید کمترین آمار توقیف و برخورد با رسانه‌ها و اهالی رسانه را در دوره خود ثبت کند و در این زمینه تعامل دوسویه و مداوم با مجموعه‌های مرتبط و رسانه‌ها را در دستور کار قرار داد. این اتفاق در حالی رخ داد که در این دوره مجموعه‌ای از حساس‌ترین اتفاقات رخ داد؛ از بحران افزایش قیمت سوخت تا به شهادت رساندن سپهبد حاج قاسم سلیمانی و از برپایی دو انتخابات حساس و پرحاشیه تا بحران کرونا که به آن اشاره شد و هنوز آثارش تداوم دارد.
هر یک از این بحران‌ها می‌توانست فضای رسانه‌ای کشور را دستخوش تغییرات غیرمنتظره و مخربی سازد؛ اما خوشبختانه با تدابیری که در دستور کار قرار گرفت، همه چیز با آرامش به سرانجام رسید. خدادی متکی بر همان شعار «به رسانه دستور ندهیم و نگوییم ننویس»، تشریح، تبیین و اقناع را زمینه ساز همدلی و همراهی کرد و بدین ترتیب، یکی از کم‌تنش‌ترین دوره‌ها را در فضای رسانه‌ای کشور شاهد بودیم که اتفاقی قابل توجه برای اهالی رسانه محسوب می‌شد.
یکی از دلایل تحقق این مساله، گستره ارتباطی معاونت مطبوعاتی در این دوره بود که به مدیران مسئول رسانه‌ها محدود نمی‌شد و بدنه معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با بدنه مطبوعات ارتباط مداوم داشته و بازخورد دیدگاه و نظریات بدنه مطبوعات در جمع بندی برای تصمیم گیری های کلان مرتبط با مصالح اهالی رسانه نظیر نحوه توزیع یارانه مطبوعات، بیمه خبرنگاران و در آخر تزریق واکسن کرونا به اهالی رسانه را در بر می‌گرفت.
آنچه زمینه این تعامل را تا سطح بدنه مطبوعات فراهم ساخته بود، چیزی نبود جز کوشش برای حفظ حرمت و حریم رسانه و اهالی رسانه تا جایی که قانون اجازه می‌داد. این احترام متقابل در تعامل معاونت مطبوعات و رسانه‌ها کم‌سابقه بود؛ آنچه خدادی کوشش کرد به آن پایبند باشد و بدین سان با نام نیک معاونت مطبوعاتی را ترک کرد.
آیا ایشان با این مدیریت صحیح که مورد تایید مطبوعاتی ها هم هستند بعد از جدایی از این مسوولیت ترفیع پیدا کرده اند یا..................؟؟؟!!