به گزارش تابناک به نقل از اطلاعات آنلاین، وزارت فرهنگ و هنر در بهار سال ۱۳۵۲ با صدور یک بخشنامه از فیلم سازان خواست تا از نمایش صحنه‌های خاص از زندگی در فیلمهای خود خود‌داری کنند. ۳۰ اردیبهشت ۱۳۵۲ روزنامه اطلاعات از چند نفر از هنرمندان خواست تا درباره سینمای بخشنامه‌ای نظر خود را بگویند. در میان کسانی که نظر آن‌ها در این نظرخواهی آمده است شادروان ایرج قادری و شادروان داریوش مهرجویی نظرات جالبی دارند. ایرج قادری در این نظر سنجی درباره کنترل کار هنرمند گفته است: «این‌ها که این حرف‌ها را زده اند یک زندگی شخصی دارند. اگر بخواهیم هر یک را فیلم کنیم حتما جلویش را می‌گیرند. آیا باید برویم راجع به زنبور عسل فیلم بسازیم ... من رفته بودم شیراز فیلم اتل متل را گرفتم. از مزار حافظ و کوچه و پس‌کوچه‌ها. به من گفتند چرا از پس کوچه‌ها فیلم گرفته‌ای؟ آیا فقط باید مردم بلوار ناهید یا فلان میدان را نمایش بدهیم.». داریوش مهرجویی در این نظر سنجی گفته است: «متاسفم که سانسور همیشه یک مسائل کلی، مجرد و غیرقابل توضیح را عنوان می‌کند که فقط ایجاد ترس و شوک بی مورد می‌کند. در این موقعیت که سینمای ایران دارد شکل می‌گیرد و راه خودش را می‌یابد. این نوع محدودیت‌ها برای سینما مضر است... این اطلاعیه به نظرم مسخره و خنده‌دار جلوه کرد... این‌ها نسبت به مفاد آئین‌نامه خودشان هم بی احترامی کرده‌اند». عکس این صفحه را تماشا کنید و نظر دیگر هنرمندان را نیم قرن گذشته درباره سینمای بخشنامه‌ای را بخوانید.
حالا خوبه فیلمهای مهرجویی بعد انقلاب چند سال توقیف بودن .