به گزارش تابناک ورزشی، مسابقات در جریان بود و اصول حرفهای خبرنگاری می‌گفت باید سکوت کرد، اردوی تیم ملی آزاد با اتفاقات دو شب گذشته به اندازه کافی هیجانات منفی را تجربه کرد و حتی اقتدار فوق‌العاده رحمان عموزاد و بازگشتش به ورژن «بی‌رحم» و آن رقص مازندرانی که از تلویزیون ایران سانسور شد هم آن را نشست و نبرد. در نهایت او فینال را هم واگذار کرد تا کشتی آزاد در پاریس بدون طلا بماند.
بعد از کشتی فینال حسن یزدانی با حریف روسی‌الاصلش که بیشتر از عجیب بودن ۶ دقیقه مبارزه و کتف حسن یزدانی، حرفهای ضد و نقیض پس از آن، هنوز سوالات و ابهامات زیادی را ایجاد کرده، منتظر طلای امیرحسین زارع مقابل گنو پتریاشویلی، گرگ پیر گرجستانی بودیم که قبلاً سه بار به ملی‌پوش ایران باخته بود.
اولین بارش در لیگ برتر، جایی که هنوز امیرحسین اینقدر اسم در نکرده بود و مدالی در کارنامه نداشت. آنجا امتیازات زیادی از حریف عقب افتاد اما کامبکی فوق‌العاده داشت و حریف گرجی‌اش را در ایران برد.
همان وقت شایعات عجیب و غریبی در مورد این کشتی مطرح شد و البته بی‌اساس؛ بعد از آن این دو، چند بار دیگر با هم کشتی گرفتند، گنو پتریاشویلی، کشتی‌گیر فوق‌العاده زیرک و خطرناکی است، به همان اندازه که می‌تواند حریف سادهای باشد و مثل فینال جهانی سال گذشته کشتی را ۱۰ بر صفر و در تایمی کوتاه از او برد، به همان قدر هم می‌تواند سخت باشد و امیرحسین زارع هم که در دفاع بارانداز ایراد فنی دارد.
برد و باخت جزئی از ورزش قهرمانی است، امیرحسین دو نشان طلای سنگین وزن جهان در سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۳ را در کارنامه دارد که می‌شد برنز المپیک قبلی‌‍‌اش را اینجا و در پاریس به طلا تبدیل کند و شایسته‌ترین فرد هم برای این اتفاق بود، اما کشتی را در یک لحظه ۱۲ بر یک باخت، اگر ژوری بارانداز آخرش را باطل نمی‌کرد، کشتی همانجا بدون حرف و اتهام وقت‌کشی به حریف گرجی، تمام می‌شد اما داوران، این بار هم مثل تمام صحنه‌های مشکوک این المپیک که همه‌شان به سود کشتی ایران رأی گرفته، پیغام‌آور خوبی برای زارع بودند.
پس از آن طبیعی بود که گنو پتریاشویلی وقت‌کشی کند، زورش از هیچ لحاظ به امیرحسین نمی‌رسید، جز اینکه همان ثانیه اول کار را تمام کند. کشتی به طرز عجیب و ناباورانه‌ای به سود گنو پتریاشویلی تمام شد و حالا باز هم سؤالات زیادی به میان می‌آید.
چرا در سال المپیک کادرفنی تیم ملی ایران دستخوش تغییر شد، چه کسی در تمرینات تیم ملی حرف اول را می‌زد؟ سرمربی تیم ملی چقدر برای جایگاهی که به او داده شد، توانمندی داشت و آیا این جایگاه صرفاً یک اسم بود و یا در عمل هم او سرمربی تیم ملی بود؟ چند نفر حرف اول و آخر را در اردوی تیم ملی می‌زدند؟
همچنان هم می‌گوییم، سؤالات و ابهامات زیاد است، باید منتظر بازگشت تیم و آرام‌تر شدن فضا بود تا در شرایطی منطقی‌تر این سؤالات را مطرح کرد و به پاسخ رسید. آن هم در شرایطی که حسرت طلای کشتی آزاد که آخرینش را حسن یزدانی در المپیک ۲۰۱۶ ریو گرفته، به المپیک ۲۰۲۸ لس‌آنجلس کشیده شد.
تو اوج که نمیشه گفت ولی باید بره 
کشتی گیران ایران در حالی این مدالها را کسب کردند که تیمهای روسیه و بلاروس حضور نداشتند.