باید بدانیم که زخمی چنین عمیق را مرهم های ساده علاج نخواهد کرد. اینها که اکنون در اسراییل بر سرکارند دست برنخواهند داشت. تصورات مبتنی بر کاهش تنش، آتش بس یا صلح، یکسره خام اندیشی است. از ابتدا هم همین بود. این که می بینید تازه آغاز راهی بسیار دشوار و پرماجراست. اسراییل از بیم موجودیت خود می جنگند و هیچ خط قرمزی را هم رعایت نخواهد کرد.
در این هم شکی نیست که پایین آمدن هزینه جنایت،و محاسبات دشمن درباره هراس مقاومت از درگیر شدن در جنگ بزرگ، به اضافه نفوذ نامرئی و خطرناک، در ایجاد این وضعیت نقش اساسی ایفا کرده است. هر کس که به هر نحو پیام ضعف ارسال کرده، باید درباره نقش خود در این معرکه بیمناک باشد و بیندیشد. اما این فقط بخشی از داستان است. واقعیت این است که در این نوع جدید جنگ که باند نتانیاهو آغاز کرده اند ‘ایجاد توازن در پاسخ’ گرچه لازم است اما باز هم صحنه را به طور بنیادین تغییر نخواهد داد. باید برای یک منازعه عمیق و بلند مدت آماده شد. قواعد در ذهن دشمن اساسا تغییر کرده.
به اقداماتی گسترده،شجاعانه و طولانی مدت در گسترده منطقه نه فقط علیه اسراییل بلکه علیه همه محور شر نیاز است. سید هم نه به دلیل جنگ در شمال، بلکه به این دلیل ترور شد که حاضر نشد جدایی ارکان محور را از هم بپذیرد. حالا همه باید کنار هم بایستند و برای این واپسین نبرد هم قسم شوند. دشمن ضعف خود را پشت بی باکی در جنایت پوشانده و صبر ما را حمل بر ترس می کند. امریکا و اسراییل هر دو از جنگ عمیقا هراسانند. اگر از عملیات وعده صادق یک درس آموخته باشیم همین است و بس. تفکر راهبردی اقتضا می کند به همین هراس عمیق دشمن حمله کنیم. محور باید یکپارچه عمل کند.
اگر در این لحظه تشخیص ندهیم که ضعف دشمن کجاست و به آن یورش نبریم، خود مسئول آن فجایعی خواهیم بود که به سوی ما می آید. و اگر شجاع باشیم، و به ترس های دشمن حمله کنیم، ورق به سرعت برخواهد گشت. اگر ورای محاسبات دشمن عمل کنیم جنگی آغاز نخواهد شد. اسراییل و امریکا همه این جنایت ها را می کنند که بدون جنگ به اهداف جنگ برسند. تله جنگ، خود تله اسراییل است که در ذهن برخی کارگذاشته شده. اما اگر کوتاهی کنیم،باند قاتل دیر یا زود کاری می کند که آن وقت ناچار به جنگ خواهیم شد.
مدت هاست که کشور اسیر هوس رانی سیاسی گروه هایی است که هیچ نمی فهمند وارد چه روزگار سخت و صعبی شده ایم. برای حفاظت از اسلام و مقاومت، اکنون ایران باید پشت سر رهبر خود متحد باشد. هر کس آماده جهاد مقابل اسراییل است در سنگر ماست و هرکس درون سنگر فتنه کند سمت دشمن ایستاده است. شهادت سید، هشدارباشی است که باید آن را بسیار جدی گرفت. کسی که تا اینجا آمده چرا نباید جلوتر بیاید؟ همه چیز به ما بستگی دارد که خود را باور کنیم، دست برادری به هم بدهیم، شجاع باشیم و به قلب های داغدار مردم خود تکیه کنیم یا نه؟ انتخاب های ماست که آینده را خواهد ساخت
خودت و حسین شریعتمداری چرا نمی روید لبنان بجنگید که ما هم یاد بگیریم؟