امید حسینی در سایت الف نوشت:
بعد از یادداشت حسین شریعتمداری درباره مستند جنجالی ظهور، همان طور که انتظار داشتیم، موج حملات شریعتمداری و کیهان را نشانه گرفت.
یکی به شریعتمداری اخطار داده که دمش را جمع کند! سایت دیگر حامی مشایی هم خطاب به شریعتمداری نوشته که سقوط خود او نزدیک است! برخی دوستان وبلاگ نویس هم در وبلاگ‌های خود و یا در شبکه‌‌های اجتماعی، به شریعتمداری حمله کرده و از او گلایه کرده‌اند که چرا همیشه همه چیز را به مشایی نسبت می‌دهد؟
من اطمینان شریعتمداری را درباره ارتباط سازندگان مستند ظهور با اسفندیار رحیم مشایی ندارم و اثبات این ادعا را به خود شریعتمداری واگذار می‌کنم، اما تا حدودی با حرف‌های او درباره ارتباط این مساله با انتخابات موافقم و برای این حرفم دلایلی دارم که به طور خلاصه به آن اشاره می‌کنم:
الف ـ مساله دولت ظهور و ماجرای شعیب صالح بودنِ احمدی‌نژاد، اولین بار نیست که در دنیای حقیقی و مجازی مطرح می‌شود. اگر «شعیب صالح و احمدی‌نژاد» را در اینترنت جستجو کنید، به سایت‌ها و وبلاگ‌های گوناگونی برمی‌خورید که از حدود سه چهار سال پیش خیلی محکم دنبال این مساله بودند!
به دلایل مختلف تاکنون این جریان را خیلی جدی نگرفتیم. چه بسا به خاطر همخوان کردن مطالب آنها در دنیای مجازی، مورد حمله و شماتت قرار گرفتیم که چرا آنها را بیش از اندازه بزرگ کرده‌ایم! یکی دو بار هم شخصا به خاطر انتقاد و تمسخر این جریان، توسط معتقدان به آن، مورد حمله قرار گرفتم.
این افراد خودشان را از حامیان و مدافعان سرسخت دولت و شخص آقای محمود احمدی‌نژاد معرفی می‌کنند. با اینکه دفاع و حمایت آنها از احمدی‌نژاد، با ادبیاتی مذهبی، شیعی و مرتبط با بحث انتظار صورت می‌گیرد، اما رنگ و بوی سیاسی را هم می‌شود از لابه‌لای آن پیدا کرد. به این نحو که با معرفی احمدی‌نژاد به عنوان شعیب صالح، عملا هرگونه مخالفت و یا انتقاد از او را حرام شرعی می‌دانند!
به این منظور سایت «ظهور نزدیک است!» یا همان مبشران ظهور در مطلبی با عنوان «آیا پرداختن به مصداق شعیب بن صالح ضرورت دارد؟» نوشته است :«اگر گوش به فرمان سیدخراسانی باشیم و سردار او را نشناسیم و عمدا و سهوا تیرهای بدبینی و تهمت ناروا به سمت او روانه کنیم، آیا به نوعی ناخواسته و از روی جهل با سید خراسانی در نیفتاده‌ایم؟»
بنابراین از نگاه این جماعت، هرگونه مخالفت عمدی و سهوی با شخص آقای احمدی‌نژاد به گناهی نابخشودنی تعبیر می‌شود: «چه کسی می تواند ادعاکند گوش به فرمان و محب سید خراسانی است اما به سرداری که یاریگر اوست، بدبین است و او را یاری نمی‌کند و از او بی‌خبر است؟ آیا یاری سیدخراسانی و گوش به فرمان او بودن، جز با یاری سردار او محقق می‌شود؟ به کلمه سردار توجه کنیم تا بدانیم که هرکس گوش به فرمان رهبر است، امکان ندارد دکتر را نشناسد. زیرا رهبر با تاییدات مکرر خود، بارها و بارها همه مردم و حتی مجلس را به یاری سردار خود فراخوانده است.»
به این ترتیب، تکلیف آدم‌هایی چون لاریجانی، قالیباف، توکلی، مطهری، رضایی، شریعتمداری و… به خاطر مخالفت عمدی و سهوی با شعیب صالح مشخص می‌شود! این ادبیات دقیقا مشابه همان ادبیات اهانت آمیز نشریاتی چون «همت» است که در شماره ویژه «امت امام خامنه‌ای» بسیاری از شخصیت‌های سیاسی و مذهبی را جزو دشمنان و مخالفان رهبر انقلاب معرفی کرده بود. به عبارت دیگر اگر سازندگان مستند ظهور با تیم رسانه‌ای و تبلیغاتی جریان خاص، ارتباط تشکیلاتی نداشته باشند، لااقل ادبیات همان‌ها را انتخاب کرده‌اند. (البته وبلاگ‌هایی با رنگ و بوی بشارت ظهور و شعیب صالح بودنِ احمدی‌نژاد سراغ داریم که از مشایی هم حمایت کرده‌اند!)
ب ـ شریعتمداری در یادداشت خود به یک نکته جالب اشاره کرده است: مساله انتخابات! باز هم تکرار می‌کنم که اصلا دنبال اثبات ارتباط سازندگان مستند ظهور با مشایی نیستم، اما عقیده دارم که این مستند، خواسته یا ناخواسته در جهت اهداف سیاسی قرار گرفته است. همچنان که کارگردان و مجری این مستند هم اهداف سیاسی کار خود را رد نکرده است!
با توجه به خدمات و برنامه‌ریزی دولت در بخش‌های مختلف از جمله در موضوعات انرژی هسته‌ای، طرح تحول اقتصادی، مسکن مهر و… کاملا طبیعی به نظر می‌رسد که اطرافیان خاص آقای رئیس جمهور، برای آینده، انتخابات آینده و دولت و مجلس آینده برنامه داشته باشند. چند روز پیش هم آقای مشایی، مهمترین مسأله برای دولت جمهوری اسلامی را به عنوان دولت انتظار، شناخت درست مکانیسم و زمانه انتظار و فرآیند ظهور و مدیریت صحیح در این زمینه دانسته بود!
وقتی دولت‌ِ انتظار باشی و این همه وظیفه انسانی و سیاسی و اقتصادی و فرهنگی و مدیریت فرآیند ظهور بر عهده‌ات باشد و یکی دو سال دیگر هم بیشتر از عمر دولتت باقی نمانده باشد، چه کار می‌کنی؟! بله درست است: برنامه‌ریزی برای انتخابات آینده! البته این حق دولت و اطرافیان دولت است که برای انتخابات آینده برنامه داشته باشند.
اما نکته اینجاست که بخشی از زحمت تبلیغات انتخابات، مستقیم یا غیرمستقیم بر گردن «مبشران ظهوری» می‌افتد که شعیب بن صالح را شناخته‌اند. وقتی احمدی‌نژاد همان شعیب صالح باشد، چرا باید از صحنه سیاست و انتخابات حذف شود؟ اصلا چرا دولت او که دولت انتظار است و وظیفه مدیریت فرآیند ظهور را برعهده دارد، کنار برود و دولتی دیگر بر سر کار بیاید که رئیسش قبلا، عمدا و سهوا با شعیب صالح مخالفت کرده است؟!
دقیقا به همین علت است که سایت مبشران ظهور با آنکه ظاهرا رنگ و بوی سیاسی و انتخاباتی ندارد، پس از مقدمات و اشاراتی درباره شعیب صالح، نتیجه می‌گیرد: «حال اگر کسی شعیب بودن دکتر را بعید می‌داند و تعجب می‌کند، گردن خود اوست! اگر سید خراسانی رو قبول کرده که امام خامنه‌ای هست و ظهور نزدیک است، باید مصداق شعیب را به ما معرفی کند! اونوقت است که اگر با احمدی نژاد دشمن باشه، می‌رسه به شعیب‌هایی چون هاشمی و صفوی و شعیب سمرقندی!!»
