محمود احمدی نژاد، رئیس‌جمهوری ایران در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل «صهیونیست‌های بی فرهنگ» را به واسطه تهدیداتشان علیه ایران مورد انتقاد قرار داد. روزنامه اسرائیلی هاآرتص بر این باور است که احمدی نژاد در این زمینه به نکته درستی اشاره کرده و اسرائیلی‌ها واقعاً از نظر فرهنگی عقب مانده‌اند.
به گزارش «تابناک»، روزنامه «هاآرتص» در مطلبی با اشاره به سخنرانی احمدی نژاد در سازمان ملل می‌نویسد، حق با رئیس جمهور ایران است؛ هیچ سرزمینی در جهان نیست که در آن هنر زیستن تا این اندازه ضعیف و فقیر باشد. هاآرتص ادامه می‌دهد: «می‌توان به جرأت گفت که در دورافتاده‌ترین روستای ایران، هنر زیستن از اینجا غنی‌تر است».
نویسنده این مطلب با اشاره به موج مهاجرت یهودیان به سرزمین‌های اشغالی در دهه 1950، می‌نویسد در آن زمان، اسرائیلی‌ها ضعف فرهنگی خود را به موضوع مهاجرت ارتباط می‌دادند و بر این باور بودند که گذر زمان این مسأله را حل خواهد کرد؛ اما زمان دقیقاً خلاف این امر را ثابت کرد. فرایند مهاجرت یهودیان از سراسر جهان ادامه یافت، ولی در این میان، فرهنگ به سطل زباله انداخته شد.
این روزنامه منتقد اسرائیلی می‌نویسد: «امتزاج یهودیان فقر زده اروپای شرقی با فرهنگ یهودی ـ عربی خاورمیانه، یعنی آمیزه قومی که ما به آن می‌بالیدیم، آن گونه که انتظار داشتیم به ایجاد یک فرهنگ عبری نینجامیده است. در عوض، یک خرده فرهنگ منحصر به فرد پدید آمده: فرهنگ بیهودگی یا به عبارت دیگر، نبود هر گونه فرهنگ.
نویسنده این مطلب سپس به بیان منظور خود از واژه «هنر زیستن» می‌پردازد و می‌گوید مهمترین شاخصه‌های آن، وجود استانداردهای رفتاری، زندگی کردن بر پایه سنت‌ها و ارزش قائل شدن برای قوانین جامعه است.
اما وی ادامه می‌دهد: «ما نه سنت داریم و نه قانون» و تصریح می‌کند، منظورش از «ما»، قشر سکولار اسرائیلی است، ولی اشاره می‌کند که سنت‌ها و قوانین قشر فوق محافظه‌‌کار مذهبی نیز متعلق به دوران سیاه در تاریخ و در حقیقت، قرون وسطایی است.
به باور این نویسنده، آنچه برای جمعیت سکولار اسرائیل باقی مانده، فرهنگ مصرف گرایی، یا به عبارت دیگر، فرهنگ شکم پرستی است؛ گویا در این میان، آنچه موجب شده جمعیت‌های فوق افراطی مذهبی به این فرهنگ نپیوندند، تنها این بوده که آنها بسیار فقیرند.
وی در ادامه به بررسی جنبه‌های گوناگون این فرهنگ مصرف گرا می‌پردازد و در پایان اشاره می‌کند، بنیامین نتانیاهو سخنرانی خود در مجمع عمومی را با اظهاراتی درباره دستاوردهای اسرائیلی‌ها به پایان رساند؛ اما سخنان او با حقیقت فاصله بسیاری داشت؛ آنکه حقیقت را در این زمینه بر زبان آورد، رئیس جمهور ایران بود که اسرائیلی‌ها را با واقعیت در عریان‌ترین شکلش روبه‌رو ساخت.
واقعا مطالب این متن جالب بود. 
