پخش‌کنندگان فیلم ضدایرانی «۳۰۰: خیزش یک امپراتور» می‌خواهند با نمایش یک فیلم سیزده دقیقه‌ای، آن را پیش از فرارسیدن زمان اکران رسمی‌اش در جهان تبلیغ کنند و همین اتفاق، منجر به ایجاد موج تازه‌ای شده که عملاً تبلیغ ناخواسته این فیلم خواهد بود و هدف تجاری این مجموعه را با خبرسازی دردسترس‌تر خواهد ساخت. با این اوصاف، در قبال چنین فیلم‌های ضدایرانی که تولیداتش نیز رو به افزایش گذاشته، چه واکنشی باید نشان داد؟
به گزارش «تابناک»، «۳۰۰: خیزش امپراتوری / ۳۰۰: Rise of an Empire» بخش دوم از یک سه گانه سینمایی است که بر پایه کتاب مصوری به نام خشایارشا و با تأثیر از کتاب مصور ۳۰۰ به نویسندگی فرانک میلر ساخته شده و حال در آستانه اکران عمومی قرار گرفته و برنامه‌های تبلیغاتی برای بازگشت هزینه سنگین تولیدش آغاز شده که از آن جمله پخش فیلم سیزده دقیقه‌ای درباره این فیلم، بیانیه‌های بازیگران آن برای دعوت به دیدن این اثر و همچنین پخش پوسترهای فیلم در فضای آنلاین بوده است.
در این فیلم که همچون دو قسمت دیگر با سرمایه‌گذاری کمپانی برادران وارنر به کارگردانی نوآم مورو ساخته شده، سالیوان استپلتون، اوا گرین، هانس ماتسون، دیوید ونهام، رودریگو سانتونرو، ایگال نوآر، کالان مالوی، جک اوکانل و اندرو تیرنان جلوی دوربین رفته‌اند و ظاهراً نبود داستان باعث شده، این اثر که قسمت نخستش با هزینه تولید ۶۵ میلیون دلار و فروش جهانی ۴۵۶ میلیون دلار یک موفقیت تجاری برای برادران وارنر به حساب آید تنها ۱۰۲ باشد.
این اثر که از استانداردهای فیلم‌های اکشن آمریکایی با وجود حجم بالای جلوه‌های ویژه و ضبط عمده مقابل پرده آبی، کوتاه‌تر است و احتمال می‌رود نتواند موفقیت قسمت اول را در گیشه همچون بیشتر سه گانه‌ها تکرار کند. به همین دلیل تبلیغات فیلمی که هفتم ماه مارس ۲۰۱۴ اکران می‌شود، از هم اکنون شروع شده تا از قبل تبلیغات فشرده و سنگین، این فیلم را نیز با موفقیت تجاری منحصر به فردی همراه سازند و در پایان سراغ سومین «۳۰۰» بروند.
هیبت خشایارشا در دومین قسمت از سه گانه «300»تبلیغات تلویزیونی این فیلم نیز با ترانه «خوک‌های جنگ» ترانه کلاسیکی از گروه بلک سابات (یکشنبه سیاه) گروه راک بریتانیایی همراه خواهد بود که یکی از ترانه‌های آلبوم «پارانویید» این گروه در دهه ۷۰ است. این ترانه، ترانه‌ای ضد جنگ شناخته می‌شود که در اعتراض به پدیدآوردندگان جنگ‌ها که موجب کشته شدن هزاران تن می‌شوند، هواداران زیادی به دست آورده بود؛ ترانه‌ای که لابد قرار است مردم ایران باستانی را جنگ طلبانی اهریمنی و یونانیان باستان را صلح‌طلبان قوی تن معرفی نماید و این امر در قالب نبرد تاریخی نبرد آرتمیزیوم به تصویر در‌خواهد آمد!
نبرد ترموپیل در ۴۸۰ پیش از میلاد، نام نخستین جنگ از دومین دوره جنگ‌های ایران و یونان در زمان خشایارشاست و یکی از معروف‌ترین جنگ‌های پس قراول در تاریخ جنگ‌های جهان نیز به شمار می‌رود و در واقع «۳۰۰» بر مبنای اطلاعات ساختگی درباره این نبرد ساخته شده بود که مطابق با اطلاعات تاریخی با پیروزی ایران تمام شد که این موضوع به قیمت ارائه تصویری شیطانی از سپاه ایران بود.
حال دومین نبرد بزرگ ایران و یونان در دوران خشایارشا با نام آرتمیزیوم در «۳۰۰: خیزش امپراتوری / ۳۰۰: Rise of an Empire» به تصویر کشیده شده که اگر چنین باشد، در این نبرد خاکی و دریایی نیز در نهایت ایرانی‌ها با تلفات پیروز می‌شوند و تقریباً عمده یونان را فتح می‌کنند. هرچند ممکن است نبرد سالامیس، سومین نبرد از نبردهای خشایارشا با پادشاهان یونانی نیز در این فیلم به تصویر کشیده شده باشد تا شاید به واسطه موفقیت یونانی در جنگ دریایی در این نبرد، یونانی‌ها روی پا بایستند و باید دید سناریست قسمت دوم دلش خواسته از تاریخ چه داستانی بسازد!
با این حال بخش دوم از سه گانه «۳۰۰» هر محتوایی که داشته باشد، نباید انتظار داشت تفاوت چندانی با قسمت نخستش داشته باشد. به همین دلیل عده‌ای در کشورمان از هم اکنون روند اعتراض به این فیلم که اتفاقی تکراری و بی‌حاصل برای تک تک فیلم‌های دارای محتوای ضدایرانی است را آغاز کرده‌اند؛ اتفاقی که چون مبنای این آثار داستان است، هیچ‌گاه در قالب حقوقی نتیجه بخش نخواهد بود.
با این اوصاف، چنین گمان می‌رود، تبلیغاتی که در ایران علیه این فیلم به راه می‌افتد و بازتاب جهانی مستمرش، خود تبلیغ تجاری مجانی برای تولیدکنندگان این اثر به شمار می‌رود، امری است که معمولاً نادیده گرفته می‌شود. حال آیا بهتر نیست، در شیوه مقابله با چنین آثاری اندکی تجدیدنظر کرد و به جای اعتراضات گسترده که تنها حساسیت مخاطب بین‌المللی را تحریک کرده و گیشه‌های این فیلم را پربار‌تر می‌سازد، درصدد تعریف راه‌هایی برای بایکوت داخلی و بین‌المللی این آثار برآمد و ابتکار عمل را در این زمینه به دست گرفت و البته در پی تولید آثار تاریخی درباره آن دوران تاریخی به عنوان پاسخ نشست؟ تا کنون در این زمینه چه اندازه اندیشیده‌ایم؟
ما که نسازیم اونا میسازن، خیلی سادس . . . 
دقیقاً محمد جان,وقتی کارگردان های خودمون همش دنبال فیلم های عاشقانه هستند,اونها هم که میبینن کارگردان های ما عرضه فیلم ساختن رو ندارن قطعاً فیلم ضد ایرانی میسازند. 
