عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس٬ در یادداشتی با یادآوری هفته کتاب و کتابخوانی٬ گفت: یکی از مشکلات و کاستیهای امروز که گریبانگیر جامعه ماست، کم توجهی به فرهنگ کتابخوانی و پایین بودن سطح سرانه مطالعه است.
به گزارش خانه ملت٬ ابوالقاسم خسروی‌سهل‌آبادی عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس در یادداشتی به مناسبت هفته کتاب و کتابخوانی٬ ا بیان اینکه یکی از مشکلات و کاستیهای امروز که گریبانگیر جامعه ماست، کم توجهی به فرهنگ کتابخوانی و پایین بودن سطح سرانه مطالعه است٬ گفت: کتاب، از مقدس ترین و آشناترین مفاهیم دوستانه ای است که خلوت های ما را به زیبایی سامان می بخشد.
متن یادداشت این نماینده به شرح زیر است:
کتاب، آشنای خیلی دور، خیلی نزدبک
کتاب، از مقدس ترین و آشناترین مفاهیم دوستانه ای است که خلوت های ما را به زیبایی سامان می بخشد و تعالی اندیشه ها را رقم می زند اما گاه همان قانون نانوشته در دنیای بشری، یعنی فراموشی، برفضای ارتباط دوستانه ما و کتاب سایه می اندازد و کاهش تدریجی تفکر و تدبر و تامل، در انسان آغاز می شود. به بهانه هفته کتاب، احوال دوست مهربانی را جویا می شویم که خود را این گونه معرفی کرد:
من یار مهربانم دانا و خوش بیانم
گویم سخن فراوان با آنکه بی زبانم...
در کشور ما از سال 1372، روز 24 آبان ماه به عنوان روز کتاب، کتابخوانی و کتابدار نامیده شده است که یکی از روزهای هفته کتاب نیز می‌باشد. این اقدام به همت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و با همکاری نهادهای فرهنگی، در اجرای فرمان رهبر جمهوری اسلامی ایران در مورد توسعه نمایشگاه‌های کتاب در سطح کشور و تشویق مردم به کتابخوانی انجام گرفت.از گذشتههای دور کتاب به عنوان یکی از ابزارهای آموزشی مورد توجه بوده است و اولیای دین نیز به پدید‌آوردن آثار علمی و فرهنگ مکتوب به عنوان میراث ماندگار و باقیات الصالحات توصیه‌های مهمی داشته‌اند. امروزه نیز حاصل تفکر و تجربه‌های اهل اندیشه و معرفت بوسیله کتاب در دسترس همگان قرار می‌گیرد. تجربه جهانی نشان میدهد که رشد و توسعه تمدنها، ریشه در رشد فکری و فرهنگی هر جامعه دارد و بدون رشد فرهنگ کتابخوانی در جوامع، نمی توان به رشد هیچ تمدنی دل خوش کرد. باید تأکید کرد که با وجود رشد رسانههای گوناگون جمعی، تاکنون هیچ رسانهای نتوانسته نقشی را که کتاب در رشد تمدنها داشته است، ایفا نماید.کتاب محصول تجربه‌های بشری و خلاقیتهای ذهنی و آموختههای دراز مدت انسان است. سهم کتاب در انتقال دانشها، گاهی به مراتب بیشتر و فراتر از دیگر ابزار آموزشی است. وقتی کتاب، حاصل اندیشه‌ها و تجربه‌های اهل اندیشه و معرفت باشد، کتابخانه نیز کانون همایش صاحبنظران وموزه پرطراوت و شاداب دانشمندان و صاحبان معارف خواهد بود همچنانکه در زبان روایات به آن اشاره شده است: «الکتب بساتین العلماء».
اگر در جامعه ای نمازخانه های فراوان احداث شود ولی بر فرهنگ اقامه نماز تاکید و توجه نشود بدون شک سیر انحطاط آن جامعه سرعت می یابد زیرا در حوزه های فرهنگی، تکیه بر آمار و ارقام بدون درنظر گرفتن کیفیت ها و تعمیق باورهابه دلخوشی و رضایتمندی کاذب می انجامدو در نتیجه آن، هیچ اقدامی برای بهبود وضعیت موجود انجام نمی شود.
همین قانون برای توسعه کتابخانه های بدون «کتاب خوان» نیز صادق است؛ چرا که گاهی افزایش کمّی شمارگان کتاب و آمار فزاینده تعداد کتابخانه ها، ما را از اهمیت خوانندگان کتاب باز می دارد حال آن که فلسفه ایجاد نمازخانه، اهتمام به اقامه نماز و توجه به نماز خوان ها است و فلسفه احداث کتابخانه ها نیز اهتمام به کتاب و «کتاب خوان»ها است.
یکی از مشکلات و کاستیهای امروز که گریبانگیر جامعه ماست، کم توجهی به فرهنگ کتابخوانی و پایین بودن سطح سرانه مطالعه است. از سوی دیگر با گسترش دامنه علوم و موضوعات کتابها باید فرصت و نیروی کتاب خوانان، به خواندن بهترینها و لازمترینها اختصاص یابد که برای تحقق این مهم باید به نکات اساسی زیادی از سوی حاکمیت و خانواده ها توجه شود ازجمله؛
اول: «انس با کتاب» در خانواده به عنوان یکی ازشاخص های فرهنگی خانوار
دوم: تخصیص سرانه خرید کتاب در سبد فرهنگی خانواده ها
سوم: تولید کتاب کارآمد و روزآمد،متناسب با ادبیات روز
چهارم:ترویج شیوه های صحیح کتاب خوانی یا به اصطلاح «مطالعه روشمند» از سالهای آغازین تعلیم و تربیت رسمی ؛ که حاصل جمع اینها به افزایش سرانه مطالعه و در نتیجه به تعالی فرهنگی ختم خواهد شد و در دراز مدت به رفعت تمدن ها ختم خواهد شد.
پنجم: ترویج فرهنگ وقف و اهدای کتاب و مواردی دیگر از این دست؛ لذا با توجه به ماموریت نهایی نظام اسلامی که همانا بسترسازی برای نیل به تمدن نوین اسلامی است باید هرچه زودتر، نقطه عزیمت خود را به سمت غنا و استغنای فرهنگی تعیین کنیم و هفته کتاب در سال مزین به نام اقتصاد و فرهنگ، فصت مغتنمی است تا از مروجین این اقدام مبارک تقدیر کنیم.
