«روزهداری» از منظر روانشناختی در رشد و تعالی انسان تأثیر بسزایی دارد. این فریضه دینی علاوه بر تقویت اراده، همدلی و انسجام، موجب کاهش آمار جنایت و پرخاشگری در جامعه می‌شود.
به گزارش فارس، سیما فردوسی، روانشناس با اشاره به فواید روزهداری از منظر روانشناختی، اظهار داشت: فرایض دینی در رشد و تعالی انسان تأثیر بسزایی دارد و می‌تواند فرد را به خصایص رده بالای انسانی برساند.
وی با بیان اینکه «روزه» یکی از فرایض دینی شناخته شده در رشد و تعالی افراد است، گفت: یکی از فواید روزهداری تقویت اراده است که برای سلامت روان افراد ضرورت دارد وقتی فرد از سحر تا افطار چیزی نمی‌خورد و نمی‌آشامد می‌تواند با کنترل سائق‌های فیزیولوژیکی خود اراده‌اش را قوی کند.
فردوسی افزود: تقویت اراده برای تصمیم‌گیری در امور و موفقیت در کارها ضروری است و این مهم می‌تواند با روزهداری ایجاد و تقویت شود.
این متخصص حوزه بهداشت روان تصریح کرد: یکی دیگر از فواید روزهداری درک مستمندان و انجام امور خیریه است که به ایجاد همدلی، وحدت و انسجام در جامعه کمک می‌کند افرادی که در این ماه مبارک به امور خیریه می‌پردازند ضمن تقویت خصایص انسانی به تمرین این رفتارهای پسندیده می‌پردازند.
این روانشناس ادامه داد: ایجاد رفتارهای انسان‌گرایانه ویژگی دیگری است که روزهداری در ایجاد آن مؤثر است، تحقیقات نشان می‌دهد آمار جرم و جنایت و پرخاشگری در ماه مبارک رمضان کاهش می‌یابد همچنین دروغگویی که صفتی ناپسند است در این ماه کمتر دیده می‌شود.
وی افزود: خود مدیریتی نتیجه روزهداری است که می‌تواند از بروز پرخاشگری جلوگیری کند. افراد با روزه گرفتن تلاش می‌کنند تا خود را مدیریت کنند بنابراین مراقب گفتار، پندار و رفتارشان هستند.
این متخصص حوزه بهداشت روان در پاسخ به این سؤال که چگونه روزهداری می‌تواند مانع پرخاشگری شود، اظهار داشت: تمام انگیزه‌های بشری باید به موقع و در جای خود تأمین شوند مگر اینکه انگیزه‌ای بالاتر وجود داشته باشد. خوردن در پاسخ به انگیزه گرسنگی است با اینکه فرد روزه‌دار نمی‌خورد و نمی‌آشامد اما انگیزه تقرب و نزدیکی به خداوند متعال موجب می‌شود تا افراد دو سوم روز بدون را بدون آب و غذا بگذراند.
عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی تأکید کرد: توصیه می‌شود افراد خانواده موقع خوردن سحری و افطار کنار یکدیگر باشند و به دعای سحر و افطار گوش دهند. برپایی مراسم معنوی در کنار خانواده موجب همبستگی بیشتر میان اعضای آن می‌شود روزهداری بدون آیین سحر و افطار جنبه روانشناختی با هم بودن و ارتباطات معنوی را به وجود نمی‌‌آورد.
وی افزود: با هم بودن و نشستن بر سر سفره سحری و افطاری می‌تواند خاطرات خوشی را برای اعضای خانواده به ویژه کودکان به وجود آورد. این مهم در حالی است که افراد در بزرگسالی به بیان خاطرات کودکی خود می‌پردازند و شنیدن آنها برای خودشان و فرزندانشان لذت‌بخش است بنابراین ایجاد خاطره معنوی در کنار خانواده می‌تواند زمینه‌ساز برخورداری از لذت در سال‌های آ‌تی زندگی شود.
وی خاطرنشان کرد: ضمن قبولی طاعات و عبادات شهروندان گرامی از خداوند متعال و آرزوی سلامتی جسمانی، روانی، اجتماعی و معنوی برای این عزیزان، توصیه می‌شود که والدین فرزندان خود را با این مراسم معنوی و پرخیر و برکت آشنا کنند و در صورتی که فرزندانشان به سن تکلیف شرعی نرسیده‌اند اجازه دهند تا موقع سحر و افطار با آنها همراه شوند.
