پس از کشف و سالیابی انجام شده روی اسکلت بانوی هفت هزار ساله تهرانی، گروه انگل شناسی و قارچ شناسی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران بررسی های پالئوپارازیتولوژیک را روی بقایای بیولوژیک حاصل از این اسکلت انجام داد.
به گزارش ایرنا از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، دکتر مولوی سرپرست تیم مطالعاتی گفت: پس از یک سال مطالعات انگل شناسی روی بانوی میانسال هزاره پنجم قبل از میلاد، عفونت انتروبیازیس آلودگی به کرم انتروبیوس ورمیکولاریس تشخیص داده شد.
وی افزود: این آلودگی انگلی حاکی از زندگی جمعی در اماکن سربسته است و انتقال آن در بین اعضای خانواده به سادگی و بصورت مستقیم صورت می گیرد.
مولوی تصریح کرد: آغاز مطالعات بین رشته ای و استفاده از دانش و تخصص گروهی، می تواند دریچه های جدیدی را فراروی دانشجویان و دانش پژوهان علوم پزشکی و بهداشت کشور باز کند.
وی گفت: به تازگی با همکاری پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری و پژوهشکده باستان شناسی کشور، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران از یک سو و دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران از سوی دیگر، شاهد انتشار نتایج منحصر به فردی در پالئوپارازیتولوژی بوده ایم.
مولوی با اشاره به انجام این مطالعات توسط تیمی متشکل از متخصصان میان رشته ای انجام شده گفت: نتیجه این بررسی ها در مجله تخصصی Parasite & vector به چاپ رسیده که هم اکنون به صورت آنلاین در اختیار علاقه مندان است و ادامه این گونه مطالعات با استفاده از تکنیک های مدرن می تواند به نتایج ارزشمندی در آینده منتهی شود.
مشاهده تکه های سفال توسط مهسا وهابی دانشجوی کارشناسی ارشد رشته باستان شناسی در میان حفاری های فاضلاب چهار راه مولوی تهران در سال گذشته، کاوش های اضطراری باستان شناسی را به همراه داشت که به کشف اسکلت بانوی 7 هزار ساله منجر شد.
پس از شروع طرح لوله گذاری شرکت فاضلاب تهران حدفاصل میدان های محمدیه تا قیام و کشف آثار گوناگون زیر سطحی، مستندسازی شواهد گذشته و عملیات گمانه زنی باستان شناختی در کنار اسکلت 7 هزار ساله، بقایای دومین اسکلت انسانی که احتمالا مربوط به همان بازه زمانی بود نیز کشف شد.
مدتی پس از کشف اسکلت، کارشناسان پژوهشکده باستان شناسی پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری موفق شدند چهره این بانو را بازسازی و محل را برای کار انتقال اسکلت آماده کنند.
در این اقدام، نخست اسکلت به صورت فتو اسکن مستندنگاری شد و تصاویری که به دست آمد با استفاده از رایانه به صورت نقشه فتوگرامتری شامل نقطه، خط و سطح پوششی از اسکلت درآمد و در مرحله بعدی نقشه اسکلت تبدیل به اطلاعات سه بعدی شد و همه بخش های آن حجم دار شدند.
سپس اسکلت بانوی 7 هزار ساله تهرانی پس از شناسایی ژنتیک، مستند سازی، اسکن نوری و تحکیم سازی توسط مرمت گران پژوهشکده حفاظت و مرمت برای انتقال به موزه ملی در یک محفظه شیشه ای قرار گرفت.
هم اکنون بانوی 7 هزار ساله که نماد قدمت کلانشهر تهران به شمار می آید؛ به همراه قطعاتی از آثار کشف شده در بازار تهران، در موزه ملی نگهداری می شود.
