راه اندازی موکب صابئین مندایی در مرز چذابه و خدمت رسانی به زائران اربعین حسینی نشان داد، نهضت امام حسین بعد از ۱۴۰۰ سال همچنان دل ها را به سمت خود می کشاند.
این روزها حال و هوای چذابه همچنان معنوی است و ارادت به اهل بیت و به ویژه امام حسین (ع) در میان مواکب، زائران و خادمان موج می زند. در دریای این ارادت ها نیز قطره زائران است که به تدریج به موجی خروشان از عشق و ارادت و همچنین شور حسینی تبدیل می شود.
عشق حسین بعد از یک هزار و ۴۰۰ سال این روزها دل ها را شکفته و به قلوب پیروان سایر ادیان غیر مسلمان راه پیدا کرده است، اینجا در مرز چذابه پیروان حضرت یحیی یا همان صابئین مندایی نیز آمده اند تا ثابت کنند امام حسین (ع) متعلق به تمام جهانیان است. آن سوی مرز چذابه نیز موکب هایی از مسیحیان و سایر ادیان مختلف برپا شده تا باز هم به این جمله صحه بگذارد که حسین (ع) تنها متعلق به اسلام و مسلمانان نیست.
در میان مواکب مشغول بازدید می شوم که یکباره تابلوی موکب صابئین مندایی خودنمایی کرد. در مرز چذابه مرز بین ادیان شکسته است و همه برای امام حسین و نهضت آزادگیش، آستین های همت را بالا زده اند.
در موکب صابئین اتفاقا خود زائران امام حسین هم بدون در نظر گرفتن دین صابئین، به راحتی پذیرایی و عشق آنها را قبول می کنند و برخی زائران در کنار آنها می ایستند و از بابت این حس انسان دوستانه آنها تشکر می کنند.
حضور صابئین مندایی در چذابه و دوشادوش مردم شیعه ایران و عراق اتفاقا نشان می دهد که حقیقت ناب نهضت و حماسه عاشورا نه تنها به شیعه که به سایر ادیان هم رسیده است و این موضوع رمز ماندگاری امام حسین بعد از یک هزار و ۴۰۰ سال است.
صابئین چه کسانی هستند؟
مندائیان یا صابئین به پیروان حضرت یحیی گفته می شود. پیروان این دین در حاشیه رود کارون، دجله و فرات در استان های خوزستان و جنوب عراق زندگی می کنند. بخشی از پیروان این دین نیز با مهاجرت به سایر کشورها، در اروپا و آمریکا زندگی می کنند. مندائیان در خوزستان معمولا به فعالیت های در رشته طلاسازی و میناکاری مشهور هستند.
نام این دین و پیروانش بارها در قرآن کریم آمده است و جزء اقلیت های دینی در ایران هستند. در اهواز و دیگر شهرهای خوزستان، مردم مسلمان و مندائی به صورت مسالمت آمیز در کنار یکدیگر زندگی می کنند. مندائییان همچنین با آزادی کامل مراسم های دینی خود را انجام می دهند و آئیین های ازدواج و مرگ را براساس آئیین های مخصوص این دین برگزار می کنند.
جمعیت کل مندائیی ها در جهان ۷۵ هزار نفر است که بیشترین تعداد آنها در عراق و ایران زندگی می کنند. برخی از آنها هم به سوئد، استرالیا، آمریکا، انگلیس و آلمان مهاجرت کرده اند.
یکی از صابئین که در مرز چذابه موکب دارد در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه از سالیان سال در این کشور زندگی می کنیم، گفت: یک هزار و ۹۰۰ تا دو هزار سال قبل صابئین در فلسطین و اورشلیم زندگی می کردند که با فشار یهودیان از آن قسمت مهاجرت و به صابئینی که در ایران زندگی می کردند، ملحق شدند.
این روحانی صابئی یادآور می شود: در کل ایران آمار صابئین را دقیق ندارم ولی حدودا پنج هزار نفر در خوزستان زندگی می کنند.
در مورد امام حسین بحث دین تنها مطرح نیست
وی در ارتباط با شخصیت امام حسین (ع) می گوید: اینجا بحث انسانیت، مظلومیت و امر به معروف و نهی از منکر است.
زهرونی یادآور می شود: بحث وفاداری و اخلاق امام حسین (ع) است و این امام الگوی اخلاق، وفاداری، عشق و شهادت است. به عنوان نمونه به سمت امام حسین (ع) تیراندازی می شد ولی ایشان نماز را اقامه می کردند، این به معنای عشق به خدا داشتن است.
این صابئی تصریح می کند: نهضت عاشورا تنها متعلق و محدود به اسلام نیست بلکه به هر شخصی که اعتقاد راسخ به امر به معروف و نهی از منکر دارد، مربوط می شود.کلید واژه اشتراک نهضت عاشورا همین امر به معروف و نهی از منکر است.
وی بیان می کند: عشق شهادت هم خیلی پررنگ است، یعنی می دانند در جنگ شهید می شوند ولی باز هم به خاطر خدا رفتند. در جنگ ایران و عراق، عاشورا و همین جنگ سوریه همه می دانند شهید می شوند ولی باز هم می روند.
از کودکی در محرم خدمت می کردم
این روحانی صابئین عنوان می کند: سالیان سال است و قبل از روحانی شدنم از کودکی در ایام محرم خدمت رسانی می کنم. اکنون هم که به درجه روحانیت رسیدم باز هم فعالیت می کنم. در این ایامی که هستیم موکب راه اندازی کرده و میوه، غذای گرم و انواع تغذیه برای زائران توزیع می کنیم.
وی یادآور می شود: همین که می دانم شخصی را دوست دارم و عاشقش هستم و برای من الگو است یک نفر که به زیارتش می رود شاد می شود و واسطه ای برای رسیدن به امام حسین (ع) می شود، خوشحال می شوم.
این روحانی دینی صابئین در پایان می گوید: از روز اول محرم در استان میسان و بصره تا روز عاشورا در موکبی به زائران حسینی خدمت رسانی می کنم و بعد از آن نیز برای عزاداری به شهرستان سوسنگرد و در نهایت نیز از ۱۵ یا ۱۶ آبان به چذابه می آیم و حدودا تا یک روز بعد از اربعین در چذابه می مانم.
در اهواز به انها صبی می گوییم و بیشتر زرگری های اهواز متعلق به انهاست واقعا انسانهای خوب و بی ازاری هستند اخلاق خیلی خوبی هم دارند 
مثل چادر امداد رسانی می مونه